Hrabstwo Schaumburgu-Lippe, od 1807 Księstwo Schaumburgu-Lippe – istniejące w latach 1643-1918 na terenie obecnej Dolnej Saksonii niewielkie państwo niemieckie, ze stolicą w Bückeburgu. Do 1806 hrabstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Następnie państwo Związku Reńskiego, Związku Niemieckiego i Cesarstwa Niemieckiego. Leżało pomiędzy Wezerą a Leine, nie sięgało jednak do brzegów tych rzek. Jego skrajne punkty określały współrzędne geograficzne 52°12' – 52°30' N oraz 8°58' – 9°26' E. Cały obszar liczył 340 km². Liczba ludności rosła od 17 tys. w 1766 roku do 53 277 w 1939. Administracyjnie dzieliło się na 2 miasta (Bückeburg i Stadthagen) oraz dwa powiaty ziemskie o nazwach identycznych jak nazwy miast. Pod względem religijnym dominował luteranizm, jego wyznawcy mieli na terenie księstwa 19 parafii. Według danych z 1905 mieszkało tu 45 533 ewangelików, 715 katolików, 165 chrześcijan innych wyznań, 230 żydów i 4 wyznawców innych religii, co do 4 osób brak danych o wyznaniu.

Hrabstwo Schaumburgu-Lippe
Księstwo Schaumburgu-Lippe
Grafschaft Schaumburg-Lippe
Fürstentum Schaumburg-Lippe
1643-1918
Flaga
Herb Schaumburg-Lippe
Flaga Herb
Hymn: Heil unserm Fürsten, heil
Położenie Schaumburg-Lippe
Stolica

Bückeburg

Ustrój polityczny

księstwo

Pierwszy książę

Filip I

Ostatni książę

Adolf II

Powierzchnia
 • całkowita


340 km²

Liczba ludności (1905)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


44 992
132,3 osób/km²

Data powstania

1643

Zlikwidowane w wyniku

rewolucji listopadowej
1918

Historia edytuj

Schaumburg-Lippe utworzono po wojnie trzydziestoletniej w 1647 w wyniku podziału hrabstwa Schaumburg. Jego terytorium obejmowało Ämter Bückeburg, Arensburg, Stadthagen, Hagenburg oraz część Sachsenhagen. Jego granice zatwierdzono przy zawarciu pokoju münsterskiego. Siedzibą władców Schaumburg-Lippe był zamek w Bückeburgu. W 1743 Schaumburg-Lippe wsparło Marię Teresę i Habsburgów w wojnie o sukcesję austriacką. Jego siły brały udział w oblężeniu Minden (1757) a następnie bitwie pod Minden (1759). Pomiędzy tymi zdarzeniami, zamek w Bückeburgu był okupowany przez Francuzów.

18 kwietnia 1807 po przystąpieniu do Związku Reńskiego zmieniono status państwa z hrabstwa na księstwo. W 1867 księstwo Schaumburg-Lippe stało się członkiem Związku Północnoniemieckiego, a od 1871 Cesarstwa Niemieckiego.

Wolne Państwo Schaumburg-Lippe edytuj

Po I wojnie światowej konstytucja Republiki Weimarskiej zlikwidowała władzę książąt. Nową, tymczasową konstytucję Schaumburg-Lippe uchwalono w 1919 roku, a jej wersję ostateczną, ustanawiającą republikę, ogłoszono w 1922. Do 1933 głową Wolnego Państwa Schaumburg-Lippe był prezydent. Po tej dacie nastały rządy nazistów. Unię Schaumburg-Lippe, Hanoweru, Brunszwiku i Oldenburga zlikwidowały ostatecznie z dniem 1 listopada 1946 brytyjskie władze okupacyjne, ustanawiając nowy kraj związkowy: Dolną Saksonię. Byłe księstwo stało się jednym z powiatów tego kraju, do czasu reformy administracyjnej z 1977, gdy utworzono większy powiat Schaumburg. Steinhude oraz region w pobliżu Frille, historycznie należące do Schaumburg-Lippe, znalazły się poza granicami nowego powiatu.

W styczniu 1975 mieszkańcy Schaumburg-Lippe (87 tys. osób) wraz z mieszkańcami Oldenburga opowiedzieli się za przekształceniem ich okręgów w landy RFN, czego jednak Bundestag nie zaakceptował, skłaniając się raczej ku redukcji liczby krajów z 10 do 5-6[1].

Władcy Schaumburg-Lippe edytuj

Hrabiowie Schaumburg-Lippe (1643–1807) edytuj

Książęta Schaumburg-Lippe (1807–1918) edytuj

Książęta Schaumburg-Lippe po likwidacji monarchii edytuj

  • Adolf II (1918–36)
  • Wolrad (1936–62)
  • Philipp-Ernst (1962–2003)
  • Alexander (2003–nadal)

Prezydenci edytuj

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Edward Dylawerski Bońskie ABC, Wyd. Iskry 1978