Sclerophrys garmani

	Sclerophrys garmani
	(Meek, 1897)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	ropuchowate
Rodzaj	Sclerophrys
Gatunek	Sclerophrys garmani
Synonimy
	Bufo garmani Meek, 1897; Bufo regularis humbensis Monard, 1937; Bufo pseudogarmani Hulselmans, 1969; Bufo garmani pseudogarmani — Mertens, 1971; Bufo garmani garmani — Mertens, 1971; Bufo bisidanae Hulselmans, 1977; Amietophrynus garmani — Frost et al., 2006;
	Bufo garmani Meek, 1897; Bufo regularis humbensis Monard, 1937; Bufo pseudogarmani Hulselmans, 1969; Bufo garmani pseudogarmani — Mertens, 1971; Bufo garmani garmani — Mertens, 1971; Bufo bisidanae Hulselmans, 1977; Amietophrynus garmani — Frost et al., 2006;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Sclerophrys garmani – gatunek egzotycznego płaza z rzędu płazów bezogonowych.

Taksonomia i systematyka

Gatunek ten opisał w 1897 roku Seth Eugene Meek, nadając mu nazwę Bufo garmani. W 2006 roku Frost i inni przenieśli go do rodzaju Amietophrynus. Ohler i Dubois w 2016 roku wykazali, że nazwa Amietophrynus jest młodszym synonimem nazwy Sclerophrys^[1].

Poniższy kladogram za Van Bocxlaer et al.^[3] ilustruje pokrewieństwa z pokrewnymi gatunkami:

Sclerophrys

	Sclerophrys brauni

	Sclerophrys poweri

	Sclerophrys gracilipes

	Sclerophrys gutturalis

Sclerophrys garmani

Sclerophrys steindachneri

Występowanie

Gatunek ten występuje w kilku różnych obszarach, które nie łączą się ze sobą. Występuje więc w:

północnej Somalii blisko wybrzeża
północnej Etiopii na niewielkim obszarze
górach południowej i środkowej Etiopii
północnej i środkowej Kenii i w północnej Tanzanii
południowej Zambii (na dużej części tego kraju), w północno-wschodniej Namibii, wschodniej Botswanie, północnej Republice Południowej Afryki, Eswatini, całym Zimbabwe oraz południowym i zachodnim Mozambiku^[2]^[2].

Zasiedla suche oraz zadrzewione sawanny^[2]. Spotyka się tego płaza także na terenach rolniczych^[2].

Rozmnażanie

Przebiega z udziałem wody, przy czym zwierzę wykorzystuje zbiorniki istniejące okresowo, a nieraz także zbiorniki sztuczne^[2].

Status

Istnieją rejony, jak południowa Afryka, czy część terytorium Etiopii, gdzie gatunek występuje pospolicie. Trend liczebności populacji nie jest znany^[2].

Niebezpieczna może się dla niego okazać działalność ludzka, jak rozwój rolnictwa, osadnictwo itp. Generalnie jednak dobrze się przystosowuje do zmienionych warunków i obecnie nie stanowi przedmiotu zmartwień ekologów^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Sclerophrys garmani (Meek, 1897), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-11] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Sclerophrys garmani, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-07-12] (ang.).
↑ Ines Van Bocxlaer, S.D. Biju, Simon P. Loader & Franky Bossuyt. Toad radiation reveals into-India dispersal as a source of endemism in the Western Ghats-Sri Lanka biodiversity hotspot. „BMC Evolutionary Biology”. 9, s. 131, 2009. DOI: 10.1186/1471-2148-9-131. (ang.).

[asw-1] Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Sclerophrys garmani (Meek, 1897), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-11] (ang.).

[iucn-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Sclerophrys garmani, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-07-12] (ang.).

[3] Ines Van Bocxlaer, S.D. Biju, Simon P. Loader & Franky Bossuyt. Toad radiation reveals into-India dispersal as a source of endemism in the Western Ghats-Sri Lanka biodiversity hotspot. „BMC Evolutionary Biology”. 9, s. 131, 2009. DOI: 10.1186/1471-2148-9-131. (ang.).

[1]

[2]

[3]