Sidorki
Sidorki – część miasta oraz dzielnica Białej Podlaskiej w województwie lubelskim, położona u ujścia Grabarki do Krzny, u północno-wschodniego wierzchołka bialskiego lotniska. Leży na południowo-wschodnich rubieżach miasta, a jej główną osią jest ulica Sidorska[2].
| część miasta Białej Podlaskiej | |
 OSP Sidorki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Białej Podlaskiej |
1 grudnia 1979[1] |
| SIMC |
0922060 |
| Populacja (1943) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Białej Podlaskiej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
 52°01′17″N 23°10′34″E/52,021424 23,176210
| |
Przy ulicy Sidorskiej 23 znajduje się Sala Tradycji Lotniczych Południowego Podlasia[3].
Historia edytuj
Sidorki to dawna wieś. W latach 1867–1954 należała do gminy Sidorki w powiecie bialskim, początkowo w guberni siedleckiej[4], a od 1919 w woj. lubelskim. Tam 14 października 1933 weszła w skład gromady o nazwie Sidorki w gminie Sidorki, składającej się ze wsi Sidorki i Rutka oraz kolonii Gościniec Dokudowski[5].
Podczas II wojny światowej Sidorki włączono do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt lubelski, Kreis Biala). W 1943 roku liczba mieszkańców wynosiła 747[6]. Po wojnie ponownie w województwie lubelskim[7], jako jedna z 19 gromad gminy Sidorki w reaktywowanym powiecie bialski[8].
W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Sidorki włączono do nowo utworzonej gromady Sidorki[9], a po jej zniesieniu 1 stycznia 1960 – do nowo utworzonej gromady Biała Podlaska[10]. 31 grudnia 1961 z gromady Biała Podlaska wyłączono kolonię Siodrki o powierzchni około 100 ha, włączając ją do miasta Białej Podlaskiej[11]. Wieś Sidorki przetrwała w gromadzie Biała Podlaska do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12].
1 stycznia 1973 Sidorki weszły w skład nowo utworzonej gminę Biała Podlaska w powiecie bialskim[13]. W latach 1975–1979 należały administracyjnie do województwa bialskopodlaskiego.
1 grudnia 1979 Sidorki włączono do Białej Podlaskiej[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Dz.U. z 1979 r. nr 26, poz. 155.
- ↑ Sidorki w Geoportalu
- ↑ Biała Podlaska: Sala lotników już otwarta i można przynosić pamiątki. DziennikWschodni.pl, 2021-09-13. [dostęp 2022-01-02]. (pol.).
- ↑ Sidorki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 479.
- ↑ Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr. 22, poz. 181.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255.
- ↑ Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
- ↑ Uchwała Nr 5 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu bialskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 23 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 64)
- ↑ Uchwała Nr 10/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 28 sierpnia 1959 r. w sprawie utworzenia i zniesienia niektórych w województwie lubelskim w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 19 grudnia 1959 r. o ogłoszeniu jednolitego tekstu Uchwały Nr 10/59 [...] (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 23 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 63)
- ↑ Dz.U. z 1961 r. nr 54, poz. 307
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- ↑ Uchwała Nr XXI/92/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie lubelskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 20 grudnia 1972, Nr 12, Poz. 239)..
Linki zewnętrzne edytuj
- Sidorki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 479.