Sieprawice

wieś w województwie lubelskim

Sieprawicewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków[5][6].

Sieprawice
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubelski

Gmina

Jastków

Liczba ludności (2021)

448[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-002[4]

Tablice rejestracyjne

LUB

SIMC

0381686[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sieprawice”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sieprawice”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sieprawice”
Położenie na mapie gminy Jastków
Mapa konturowa gminy Jastków, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sieprawice”
Ziemia51°18′16″N 22°23′45″E/51,304444 22,395833[1]
Integralne części wsi Sieprawice[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0381692 Kolonia Sieprawice część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Obok miejscowości przepływa rzeka Ciemięga, lewy dopływ Bystrzycy.

Wieś stanowi sołectwo gminy Jastków[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 418 mieszkańców[8].

Historia

edytuj

Sieprawice (także Świeprawice Małe i Wielkie), w XV wieku występują jako dwie wsie „Szyeprawicze Major i Minor“. W połowie wieku Sieprawice „Minor“ (dziś Sieprawki) miały łany kmiece, z których dziesięcinę dawano plebanowi w Garbowie. Sieprawice „Major“, wieś szlachecka miała łany kmiece, dające dziesięcinę do Grabowa (Długosz L.B. t.II, s.543).
Według registru poborowego powiatu lubelskiego z roku 1531 wsie Sieprawice Major i Minor, w parafii Garbów, miały 5 łanów kmiecych (Pawiński, Kod. Małopolski, 349).

W wieku XIX, według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1889, Sieprawice stanowią wieś i folwark w powiecie lubelskim, gminie Jastków, parafii Grabów, odległe 13 wiorst od Lublina.

W roku 1827 spis wykazał tu 11 domów i 98 mieszkańców. W 1881 roku folwark Sieprawice posiadał rozległość 611 mórg w tym: grunta orne i ogrody 434 mórg, łąk było mórg 111, lasu 48 mórg. Nieużytki stanowiły 18 mórg. Zabudowania: budynki drewniane 22, płodozmian w uprawach 14. polowy. Las był nieurządzony we wsi funkcjonowała cegielnia. Wieś folwarczna Sieprawice posiadała osad 12, mórg 150, wieś Zofiówka osad 4 z gruntem mórg 41.[9]

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122358
  2. Wieś Sieprawice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-11].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29]. 
  7. Strona gminy, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Sieprawice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 571.

Linki zewnętrzne

edytuj