Sisyra terminalis – gatunek drapieżnego owada z rodziny okudlicowatych (Sisyridae). Dorasta do 6 mm. Larwy tej sieciarki, jak larwy wszystkich okudlicowatych, są związane ze środowiskiem wodnym.

Sisyra terminalis
Curtis, 1854
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

sieciarki

Rodzina

okudlicowate

Rodzaj

Sisyra

Gatunek

Sisyra terminalis

W Polsce został stwierdzony pod koniec XX wieku[1]. Znanych jest 7 miejsc występowania tego zwierzęcia na terenie kraju. Jednym z ciekawszych są pola wodonośne należące do wrocławskich wodociągów, dlatego że położone są one kilka kilometrów od centrum niemal 700-tysięcznego miasta, a owad ten żyje tylko w pobliżu bardzo czystej wody[2]. Woda wysokiej jakości jest mu potrzebna do rozrodu. Larwy Sisyra terminalis rozwijają się bowiem tylko wewnątrz słodkowodnych gąbek. A te są bioindykatorami czystości wody.

Sisyra terminalis została odkryta w 1854 roku. Po przepoczwarczeniu dorosłe formy owada żyją tylko kilka tygodni i zajmują się niemal jedynie kopulacją. Do tego stopnia są tak nią zajęte, że prawdopodobnie nic nie jedzą, a po złożeniu jaj przez samicę partnerzy giną.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
  2. Wybredny mikrus. MPWiK Wrocław. [dostęp 2010-10-17].