Smilodon populator

wymarły gatunek drapieżnego ssaka

Smilodon populator – wymarły gatunek ssaka drapieżnego z rodziny kotowatych z plejstocenu, należący do wymarłej podrodziny Machairodontidae.

Smilodon populator
Lund, 1842
Okres istnienia: plejstocen
2.58/0.0117
2.58/0.0117
Ilustracja
Rekonstrukcja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

kotowate

Podrodzina

machajrodony

Plemię

Smilodontini

Rodzaj

Smilodon

Gatunek

Smilodon populator

Synonimy
  • Smilodon neogaeus Lund 1879[1]

Największy z opisanych smilodonów. Pojawił się około 1 miliona lat temu w Ameryce Północnej, gdzie zajmował w późnym plejstocenie niszę głównego drapieżnika. Po połączeniu obu kontynentów amerykańskich, zasiedlił tereny Ameryki Południowej. Doskonale zachowane szczątki tego kota znaleziono w wielu rejonach Ameryce Południowej. Masa ciała wynosiła 220–360 kg, szczególnie duże samce mogły przekraczać 400 kg[2]. Zwierzę mogło osiągać wysokość do 1,2 m w kłębie, czyli osiągało rozmiary większe od współczesnego afrykańskiego lwa. Istnieją liczne przesłanki na temat trybu życia tych kotów: przypuszcza się m.in. że podobnie jak współczesne lwy żyły w stadach. Dowodem na to mogą być szczątki wielu osobników w jednym miejscu, co sugeruje możliwość istnienia u nich zachowań społecznych. Zaleczone złamania na niektórych kościach pozwalają sugerować, że ranne osobniki były karmione przez resztę grupy. Znaleziono kości gnykowe smilodonów, co udowadnia, że zdolne były do wydawania ryków podobnie jak dzisiejsze wielkie kotowate. Jeżeli przesłanki, sugerujące stadny tryb życia smilodonów okazałyby się prawdziwe, drapieżniki te mogłyby atakować nawet bardzo duże ssaki. Wyginął 10 tys. lat temu.

Przypisy

edytuj
  1. Smilodon populator. [w:] Fossilworks [on-line]. [dostęp 2022-10-03]. (ang.).
  2. Per Christiansen, John M. Harris. Body size of Smilodon (Mammalia: Felidae). „Journal of Morphology”. 266 (3), s. 369–384, 2005. DOI: 10.1002/jmor.10384. (ang.).