Smużka ciemna
Smużka ciemna[3] (Sicista subtilis severtzovi) – podgatunek smużki stepowej[4], gryzonia z rodziny smużek (Dipodidae), występujący we Europie Wschodniej.
| ||
| Sicista severtzovi[1] | ||
| (Ognev, 1935) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Nadgromada | żuchwowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | gryzonie | |
| Podrząd | Supramyomorpha | |
| Infrarząd | myszokształtne | |
| Nadrodzina | skoczkowce | |
| Rodzina | smużki | |
| Rodzaj | smużka | |
| Gatunek | smużka stepowa | |
| Podgatunek | smużka ciemna | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
KlasyfikacjaEdytuj
Gatunek został opisany naukowo w 1935 przez S. Ogniowa, który jako miejsce typowe wskazał rejon bobrowski w obwodzie woroneskim w Rosji. Wcześniej była uznawana za podgatunek smużki stepowej (Sicista subtilis), obecnie na podstawie kariotypu klasyfikuje się ją jako odrębny gatunek[5].
WystępowanieEdytuj
Smużka ciemna występuje w południowo-zachodniej Rosji i na Ukrainie. Gryzoń ten jest spotykany na otwartych obszarach stepów, lasostepów i łąk porośniętych wysokimi trawami. Jest naturalnie rzadka[2]
BiologiaEdytuj
Smużka ciemna prowadzi naziemny, samotny tryb życia. Żywi się nasionami i owadami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku po przebudzeniu ze snu zimowego[2].
PopulacjaEdytuj
Gryzoń ten jest naturalnie rzadki, ale nie stwierdzono spadku jego liczebności. Zamieszkuje dość duży obszar i jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Zagrożeniem dla smużki ciemnej może być utrata środowiska, jako że występuje ona na żyznych terenach, sprzyjających rolnictwu[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Sicista severtzovi, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d K. Tsytsulina,N. Formozov, B. Sheftel & I. Zagorodnyuk 2016, Sicista severtzovi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-11-15] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 316. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.)
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Sicista severtzovi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2016-02-16]