Soap&Skineksperymentalny projekt muzyczny austriackiej artystki Anji Franziski Plaschg (ur. 5 kwietnia 1990 w Poppendorfie).

Soap&Skin
Ilustracja
Anja Plaschg na Wiedeńskim Festiwalu Muzycznym (2011)
Imię i nazwisko

Anja Plaschg

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1990
Poppendorf, Austria

Gatunki

eksperymentalna, dark wave, dark ambient, sadcore

Aktywność

od 2006

Wydawnictwo

Couch Records, PIAS Recordings, Shitkatapult, SOLFO Music

Strona internetowa
Soap&Skin
Wokalistka podczas Amadeus Austrian Music Award (2009)

Życiorys

edytuj

Anja Plaschg dorastała w małej wiosce o nazwie Poppendorf (blisko Gnas w południowo-wschodniej Styrii), gdzie jej rodzice prowadzą gospodarstwo rolne. Grała na fortepianie, odkąd skończyła 6 lat. W wieku 14 lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach i zainteresowała się muzyką elektroniczną. Uczęszczała do Politechniki Projektowania Graficznego w Grazu, ale odeszła z niej w wieku 16 lat i wkrótce potem przeniosła się do Wiednia. Tam studiowała sztukę w Akademii Sztuk Pięknych w klasie mistrzowskiej Daniela Richtera, ale w wieku 18 lat ponownie porzuciła naukę[1].

Duży wpływ na muzykę graną przez Soap&Skin mieli tacy muzycy, jak Xiu Xiu, Cat Power, Björk, Nico, Aphex Twin i kompozytorzy: Siergiej Rachmaninow i Arvo Pärt[2].

Po zagraniu zaledwie kilku koncertów została nazwana „Wunderkind”[3]. W 2008 zagrała niemiecką piosenkarkę Nico w spektaklu Nico - Sphinx aus Eis Wernera Fritscha w Berlinie i Wiedniu, wykonując podczas niego kilka piosenek ze swojej pierwszej EPki, w tym „Janitor of Lunacy”[4].

Jej pierwszy album, Lovetune for Vacuum, ukazał się w marcu 2009[5]. Otrzymał on przychylne recenzje i trafił na 5. miejsce w austriackim Top 10. Album osiągnął również wysokie pozycje na listach w Niemczech, Belgii i Francji. Dziennikarze muzyczni stwierdzili, że artystka będzie nową gwiazdą austriackiego popu[6]. W 2010 artystka zdobyła muzyczną nagrodę European Border Breakers Award za międzynarodowy sukces[7].

W 2010 jej utwór „Mr. Gaunt Pt 1000” został wykorzystany w reklamie telewizyjnej Forda Mondeo. W tym samym roku we francuskim filmie Mes chères études w napisach końcowych została wykorzystana piosenka wokalistki zatytułowana „The Sun”, a utwory „Brother of Sleep” i „Marche Funèbre” zostały zagrane w ścieżce dźwiękowej do amerykańskiego thrillera At the End of the Day wytwórni Universal Studios z 2010.

Śmierć jej ojca w 2009 była tematem przewodnim minialbumu Narrow, który ukazał się w lutym 2012[8].

W 2012 wystąpiła w austriackim filmie Stilleben, w drugoplanowej roli (postać Carmen).

Życie prywatne

edytuj

Ojciec Plaschg zmarł w 2009 na atak serca[8][9][10]. W tym czasie artystka stwierdziła, że cierpiała na „poważną depresję”[11], z powodu której była leczona[8][11].

Podczas koncertu w lutym 2013 Plaschg ujawniła, że była w ciąży. Urodziła córkę w lipcu tego samego roku.

Dyskografia

edytuj

Albumy

edytuj
Rok Album Pozycja na liście
AUT
2008 Untitled
2009 Lovetune for Vacuum 5
2009 Marche Funèbre
2012 Narrow
2013 Sugarbread
2018 From Gas To Solid / You Are My Friend

Single

edytuj
Rok Tytuł Pozycja na liście Album
AUT
2009 „Spiracle” 45 Lovetune for Vacuum
2009 „Mr. Gaunt Pt 1000” 60
2009 „Cynthia”
2015 „Mawal Jamar”

Filmografia

edytuj
  • Stillleben (2012)[12]

Przypisy

edytuj
  1. Sonja Eismann: Elektro-Musikerin Soap&Skin – Österreichs Next Wunderkind. Die Tageszeitung, 2008-01-30. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  2. Stefan Koroschetz: Soap & Skin. skug.at, 2007-06-04. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  3. Stromstöße aus purem Jetzt. Der Spiegel, 2008-11-17. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  4. Nico – Sphinx aus Eis. Kulturstiftung des Bundes. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)]. (niem.).
  5. Der Tod steht ihr gut. derStandard.at, 2009-03-04. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  6. Hoffnung für den heimischen Pop? Anja Plaschg alias Soap & Skin will nur das nicht. Profil, 2009-03-05. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  7. European Border Breakers Awards 2010. europeanborderbreakersawards.eu. [dostęp 2016-03-19]. (ang.).
  8. a b c Stefan Niederwieser: For Father, Forever Ago. The Gap, 2012-02-15. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  9. Cate Blanche: Planet Gear: Soap&Skin's Harmonium, Piano and Aero-Organ. Drowned In Sound, 2012-02-02. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  10. Soap&Skin. blipagency.com. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  11. a b Stephen Dalton: "I Wish I Would Be A Man": Soap&Skin Interview & Quietus Mix 60. The Quietus, 2012-03-15. [dostęp 2016-03-19]. (ang.).
  12. Stillleben - Soup&Skin. freibeuterfilm.com. [dostęp 2016-03-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj