Bartłomiej Pękiel

Bartłomiej Pękiel
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	prawd. 1670 ; Kraków
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor, kapelmistrz

Bartłomiej Pękiel (zm. prawd. w 1670^[1] w Krakowie) – polski kompozytor epoki baroku.

Był kapelmistrzem królewskim w Warszawie w latach 1649–1655, a od 1658 kapeli katedry wawelskiej.

Działalność Pękiela dzieli się na dwa etapy przedzielone okresem potopu szwedzkiego. W czasie pobytu na dworze królewskim w Warszawie Pękiel tworzył dla potrzeb kapeli królewskiej. Część jego kompozycji zaginęła, pozostałe zachowały się w archiwum wawelskiej kapituły katedralnej w Krakowie oraz (zagrabione przez Szwedów w czasie wojen) w Bibliotece Uniwersyteckiej w Uppsali.

Twórczość edytuj

Zachowane utwory:

Wokalne edytuj

Missa pulcherrima (CATB)
Missa Paschalis (ATTB)
Missa Brevis (ATTB)
Missae senza le cerimonie (CATB + CATB)
Missa concertata "La Lombardesca"
Missa a 4 voci (ATTB)
Patrem na rotuły (ATTB)
Patrem rotulatum (ATTB)
Ave Maria. Motet (ATTB)
Nativitas tua. Motet (ATTB)
O adoranda Trinitas. Motet (ATTB)
Magnum nomen Domini. Motet (CATB)
Resonet in Laudibus. Motet (CATB)
Salvator orbis. Motet (CATB)
Domine ne in furore. Motet, niekompletny, brak głosu altowego (ATTB)
Quae est ista. Motet, niekompletny, brak głosu altowego (ATTB)
O Salutaris Hostia, Motet, niekompletny, brak głosu altowego oraz tenorowego I. (ATTB)
Sub Tuum Praesidium. Motet (ATTB)

Instrumentalne i wokalno-instrumentalne edytuj

Dialogo Audite mortales uchodzący za pierwsze polskie oratorium (per 3 violi d'gamba, duo canti, duo alti, tenor, bassus con basso continuo)
Trzy tańce polskie: Uroczysty (Moderato) - Dostojny (Andante) - Wesoły (Allegro)
Dulcis amor Jesu. Koncert wokalny (per duo canti, altus, tenore, bassus con basso continuo)

Przypisy edytuj

↑ Grzegorz Michalski, Tadeusz Ochlewski: Dzieje muzyki polskiej w zarysie. Wydawn. Interpress, 1983, s. 57. ISBN 978-83-223-2013-6.

Bibliografia edytuj

Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 686. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. P. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Nuty Missa brevis (wyd. 1931) w bibliotece Polona

[1] Grzegorz Michalski, Tadeusz Ochlewski: Dzieje muzyki polskiej w zarysie. Wydawn. Interpress, 1983, s. 57. ISBN 978-83-223-2013-6.

[1]