Konstancja Hohenstauf (królowa Aragonii)

Konstancja Hohenstauf (ur. 1249, zm. 9 kwietnia 1302) – królowa Aragonii jako żona Piotra III Wielkiego (Aragońskiego). Jedyna córka Manfreda, króla Sycylii, i jego pierwszej żony – Beatrycze Sabaudzkiej.

Konstancja Hohenstauf

królowa Aragonii
Okres	od 27 lipca 1276 do 2 listopada 1285
Jako żona	Piotr III Wielki
Dane biograficzne
Dynastia	Hohenstaufowie
Data urodzenia	1249
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1302 Barcelona
Ojciec	Manfred (król Sycylii)
Matka	Beatrycze Sabaudzka
Mąż	Piotr III Wielki
Dzieci	Alfons III, Jakub II, św. Izabela, Fryderyk II, Jolanta, Piotr

Dziadkami Konstancji od strony ojca byli: cesarz Fryderyk II i jego kochanka (możliwe, że żona) Bianca Lancia. Jej dziadkami od strony matki byli: Amadeusz IV Sabaudzki i jego pierwsza żona Anna Burgundzka (córka Eudesa III, księcia Burgundii, i jego drugiej żony - Alicji de Vergy).

Małżeństwo

Jego grób.

13 czerwca 1262 Konstancja poślubiła księcia Piotra Aragońskiego, najstarszego syna króla Jakuba I i jego drugiej żony - Jolanty Węgierskiej. Ojciec Konstancji – Manfred zginął w bitwie pod Benewentem (26 lutego 1266), podczas walk ze swoim rywalem do korony Sycylii – Karolem Andegaweńskim (pogrobowym synem Ludwika VIII, króla Francji i Blanki Kastylijskiej). Jako najstarsza córka Manfreda, Konstancja była brana pod uwagę jako następczyni tronu, ale ostatecznie projekt ten odrzucono.

Jakub I zmarł 27 lipca 1276 i Piotr został nowym królem. Konstancja została królową Aragonii. Podczas wojny o tron Sycylii (1282-1302), jej mąż i synowie zgłosili pretensje do Sycylii w imieniu Konstancji. Wojna zakończyła się ostatecznie podziałem królestwa – wyspa Sycylia dostała się w ręce jej potomków, a Królestwo Neapolu – w ręce potomków Karola Andegaweńskiego.

Piotr III zmarł 2 listopada 1285 i Konstancja do końca swojego życia pozostała wdową. Zmarła jako zakonnica w Barcelonie.

Potomstwo

Konstancja i Piotr III mieli 6 dzieci:

1. Alfonsa III (1265-1291), króla Aragonii i Walencji, hrabiego Barcelony 1285-1291
2. Jakuba II (1267-1327), króla Aragonii, Walencji, hrabiego Barcelony 1291-1327, króla Sycylii 1285-1295
3. Świętą Izabelę (zwaną również Elżbietą) (1270 lub 1271-1336), od 1292 żonę Dionizego I Rolnika, króla Portugalii
4. Fryderyka II (1272-1337), króla Sycylii 1296-1337
5. Jolantę (1273-1302 w Termini na Sycylii), od 1297 żonę Roberta I Mądrego, króla Neapolu
6. Piotra (1275-25 sierpnia 1296 w Tordehumos); od 28 sierpnia 1291 męża Guilemette de Moncada (1306/1309) – córki Gastona VI, wicehrabiego de Béarn