Lech Pijanowski

polski reżyser, scenarzysta i krytyk filmowy

Lech Andrzej Pijanowski, ps. „Janusz Jaxa” (ur. 26 lipca 1928 w Warszawie, zm. 6 stycznia 1974 tamże) – polski krytyk filmowy i telewizyjny, reżyser, scenarzysta.

Lech Pijanowski
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1928
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1974
Warszawa

Zawód

krytyk filmowy,
reżyser,
scenarzysta

Grób Lecha Pijanowskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys edytuj

Po zakończeniu II wojny światowej uczęszczał do warszawskiego Liceum im. Tadeusza Reytana w jego filii mieszczącej się w Skolimowie i Konstancinie[1]. Popularyzator i pomysłodawca gier. Pomysłodawca scenariuszy do szeregu filmów fabularnych, filmów dokumentalnych, a także – szczególnie po 1963 – filmów animowanych (takich jak: Kartoteka, Bzz, Ja i on). Również reżyser filmów dokumentalnych (Gospodarze gminy Bełda, Proces).

W czwartkowym dodatku do „Życia Warszawy” pt. „Życie i Nowoczesność” prowadził stałą rubrykę Rozkosze łamania głowy, poświęconą zagadkom logicznym i łamigłówkom, oraz stały dział Gry logiczne w miesięczniku „Problemy”.

Zmarł w 1974, jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 330-VI-23)[2].

Życie prywatne edytuj

Ojciec Wojciecha Pijanowskiego i mąż aktorki Marii Broniewskiej (przybranej córki poety Władysława Broniewskiego).

Wybrane publikacje książkowe edytuj

  • Małe abecadło filmowe, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1960
  • Telewizja na co dzień, Warszawa, Wydawnictwo Związkowe CRZZ, 1968
  • Przewodnik gier, Warszawa, Iskry, 1972
  • Rozkosze łamania głowy, Warszawa, Iskry, 1972
  • Dawne pasjanse polskie: księga pasjansów, Warszawa, „Prasa-Książka-Ruch”, 1974
  • Skarbnica gier, Warszawa, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1981
  • Kubo, wycieczka w krainę geometrii, czyli spotkanie z kilkoma milionami łamigłówek, Warszawa, Horyzonty, 1972.

Filmografia (filmy fabularne) edytuj

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Wyrzykowski. Najdziwniejsza szkoła. „Stolica. Warszawski Tygodnik Ilustrowany”. Rok XLI, Nr 17(1988), s. 24, 27 kwietnia 1986. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Prasowe „RSW Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0039-1689. [dostęp 2023-07-30]. 
  2. Cmentarz Stare Powązki: MARIA WIŚNIEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj