Dominik Paris (ur. 14 kwietnia 1989 w Merano) – włoski narciarz alpejski, mistrz oraz wicemistrz świata.

Dominik Paris
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1989
Merano

Klub

Forestale

Wzrost

184 cm

Debiut w PŚ

11.01 2008, Val Gardena
(54. miejsce - super G)

Pierwsze punkty w PŚ

4.12 2009, Beaver Creek
(26. miejsce - superkombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

29.01 2011, Chamonix
(2. miejsce - zjazd)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

29.12 2012, Bormio
(zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
złoto Åre 2019 Supergigant
srebro Schladming 2013 Zjazd
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Ga-Pa 2009 Zjazd
srebro Ga-Pa 2009 Kombinacja
brąz Ga-Pa 2009 Supergigant
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
2018/2019
3. miejsce
2012/2013
3. miejsce
2015/2016
3. miejsce
2016/2017
3. miejsce
2020/2021
3. miejsce
2021/2022
3. miejsce
2023/2024
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
2. miejsce
2014/2015
Strona internetowa

Kariera edytuj

Pierwsze sukcesy w karierze Dominik Paris osiągnął w 2009 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen zdobył trzy medale. W zjeździe[1] i kombinacji był drugi[2], a w supergigancie zajął trzecia pozycję[3]. Na rozgrywanych rok wcześniej mistrzostwach świata juniorów w Formigal jego najlepszym wynikiem było piąte miejsce w gigancie[4].

W Pucharze Świata zadebiutował 11 stycznia 2008 roku w Val Gardena, gdzie zajął 54. miejsce w supergigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko dwa lata później - 4 grudnia 2009 roku w Beaver Creek, zajmując 26. miejsce w superkombinacji. Na podium zawodów PŚ po raz pierwszy Paris stanął 29 stycznia 2011 roku w Chamonix, gdzie był drugi w zjeździe. Swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach tego cyklu odniósł 29 grudnia 2012 roku w Bormio, gdzie był najlepszy w zjeździe, ex aequo z Austriakiem Hannesem Reicheltemem. W sezonie 2018/2019 zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, jednocześnie wygrywając klasyfikację supergiganta i zajmując drugie miejsce w klasyfikacji zjazdu. Ponadto w sezonie 2014/2015 był drugi w klasyfikacji supergiganta, a w 2012/2013, 2015/2016, 2016/2017, 2020/2021, 2021/2022 i 2023/2024 zajmował trzecie miejsce w klasyfikacji zjazdu.

Pierwszy medal wśród seniorów wywalczył podczas mistrzostw świata w Schladming w 2013 roku, gdzie zajął drugie miejsce w zjeździe. W zawodach tych rozdzielił Aksela Lunda Svindala z Norwegii i Francuza Davida Poissona[5]. Na rozgrywanych sześć lat później mistrzostwach świata w Åre wywalczył złoty medal w supergigancie, wyprzedzając Johana Clareya z Francji i Austriaka Vincenta Kriechmayra[6]. Był też między innymi czwarty w kombinacji na mistrzostwach świata w Sankt Moritz w 2017 roku[7] oraz w zjeździe podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku[8].

W 2010 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie zajął 13. miejsce w superkombinacji[9]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi jego najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w zjeździe[10]. W tej samej konkurencji podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o medal z Beatem Feuzem ze Szwajcarii o 0,36 sekundy[11]. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zajął szóste miejsce w zjeździe[12] i 21. w supergigancie[13].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
13. 21 lutego 2010   Vancouver Superkombinacja 2:44,92 +3,07   Bode Miller
11. 9 lutego 2014   Soczi Zjazd 2:06,23 +0,90   Matthias Mayer
18. 14 lutego 2014   Soczi Superkombinacja 2:45,20 +4,25   Sandro Viletta
16. 16 lutego 2014   Soczi Supergigant 1:18,14 +1,56   Kjetil Jansrud
DNF2 13 lutego 2018   Pjongczang Superkombinacja 2:06,52 -   Marcel Hirscher
4. 15 lutego 2018   Pjongczang Zjazd 1:40,25 +0,54   Aksel Lund Svindal
7. 16 lutego 2018   Pjongczang Supergigant 1:24,44 +0,74   Matthias Mayer
6. 7 lutego 2022   Pekin Zjazd 1:42,69 +0,52   Beat Feuz
21. 8 lutego 2022   Pekin Supergigant 1:19,94 +2,68   Matthias Mayer

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
20. 12 lutego 2011   Ga-Pa Zjazd 1:58,41 +3,14   Erik Guay
DNF2 14 lutego 2011   Ga-Pa Superkombinacja 2:54,51 -   Aksel Lund Svindal
2.  9 lutego 2013   Schladming Zjazd 2:01,32 +0,46   Aksel Lund Svindal
9. 11 lutego 2013   Schladming Superkombinacja 2:56,96 +1,92   Ted Ligety
14. 5 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Supergigant 1:15,68 +0,89   Hannes Reichelt
23. 7 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Zjazd 1:43,18 +1,94   Hannes Reichelt
10. 8 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Superkombinacja 2:36,10 +1,03   Marcel Hirscher
9. 9 lutego 2017   Sankt Moritz Supergigant 1:25,38 +1,02   Erik Guay
13. 12 lutego 2017   Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 +0,89   Beat Feuz
4. 13 lutego 2017   Sankt Moritz Superkombinacja 2:26,33 +0,40   Luca Aerni
1.  6 lutego 2019   Åre Supergigant 1:24,20 - -
6. 9 lutego 2019   Åre Zjazd 1:19,98 +0,74   Kjetil Jansrud
5. 11 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:19,41 +0,55   Vincent Kriechmayr
4. 14 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:37,79 +0,65   Vincent Kriechmayr
DSQ1 7 lutego 2023   Courchevel/Méribel Kombinacja 1:53,31 -   Alexis Pinturault
DNF 9 lutego 2023   Courchevel/Méribel Supergigant 1:07,22 -   James Crawford
8. 12 lutego 2023   Courchevel/Méribel Zjazd 1:47,05 +1,13   Marco Odermatt

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
19. 26 lutego 2008   Formigal Zjazd 1:45,31 +1,84   Hagen Patscheider
DNF 28 lutego 2008   Formigal Supergigant 1:21,02 -   Andreas Sander
5. 29 lutego 2008   Formigal Gigant 1:57,00 +1,44   Marcel Hirscher
2.  4 marca 2009   Garmisch-Partenkirchen Zjazd 1:39,06 +0,12   Andy Plank
2.  4 marca 2009   Garmisch-Partenkirchen Supergigant 1:16,64 +0,54   Manuel Kramer
20. 5 marca 2009   Garmisch-Partenkirchen Gigant 2:18,49 +4,64   Alexis Pinturault
28. 6 marca 2009   Garmisch-Partenkirchen Slalom 1:20,78 +3,71   Jesper Riis-Johannessen
2.  6 marca 2009   Garmisch-Partenkirchen Kombinacja 58,23 pkt +0,41 pkt   Sepp Gerber

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Bormio29 grudnia 2012 (zjazd)[14]
  2.   Kitzbühel26 stycznia 2013 (zjazd)
  3.   Lake Louise30 listopada 2013 (zjazd)
  4.   Kitzbühel23 stycznia 2015 (supergigant)
  5.   Chamonix20 lutego 2016 (zjazd)
  6.   Kvitfjell12 marca 2016 (zjazd)
  7.   Kitzbühel21 stycznia 2017 (zjazd)
  8.   Aspen15 marca 2017 (zjazd)
  9.   Bormio28 grudnia 2017 (zjazd)
  10.   Bormio28 grudnia 2018 (zjazd)
  11.   Bormio29 grudnia 2018 (supergigant)
  12.   Kitzbühel25 stycznia 2019 (zjazd)
  13.   Kvitfjell2 marca 2019 (zjazd)
  14.   Kvitfjell3 marca 2019 (supergigant)
  15.   Soldeu13 marca 2019 (zjazd)
  16.   Soldeu14 marca 2019 (supergigant)
  17.   Bormio27 grudnia 2019 (zjazd)
  18.   Bormio28 grudnia 2019 (zjazd)
  19.   Garmisch-Partenkirchen5 lutego 2021 (zjazd)
  20.   Bormio28 grudnia 2021 (zjazd)
  21.   Kvitfjell5 marca 2022 (zjazd)
  22.   Val Gardena16 grudnia 2023 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Chamonix29 stycznia 2011 (zjazd) – 2.miejsce
  2.   Lake Louise30 listopada 2014 (supergigant) – 3. miejsce
  3.   Val Gardena19 grudnia 2014 (zjazd) – 3. miejsce
  4.   Val Gardena20 grudnia 2014 (supergigant) – 2. miejsce
  5.   Santa Caterina di Valfurva28 grudnia 2014 (zjazd) – 3. miejsce
  6.   Kitzbühel24 stycznia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
  7.   Jeongseon6 lutego 2016 (zjazd) – 2. miejsce
  8.   Chamonix19 lutego 2016 (superkombinacja) – 2.miejsce
  9.   Kvitfjell13 marca 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  10.   Val d’Isère2 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  11.   Santa Caterina27 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  12.   Aspen16 marca 2017 (supergigant) – 2. miejsce
  13.   Ga-Pa27 stycznia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
  14.   Lake Louise24 listopada 2018 (zjazd) – 3. miejsce
  15.   Beaver Creek1 grudnia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
  16.   Kitzbühel27 stycznia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
  17.   Lake Louise30 listopada 2019 (zjazd) – 2. miejsce
  18.   Lake Louise1 grudnia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
  19.   Wengen18 stycznia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  20.   Kitzbühel22 stycznia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
  21.   Wengen15 stycznia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
  22.   Cortina d’Ampezzo29 stycznia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  23.   Wengen13 stycznia 2024 (zjazd) – 3. miejsce
  24.   Kitzbühel20 stycznia 2024 (zjazd) – 3. miejsce
  25.   Kvitfjell18 lutego 2024 (supergigant) – 3. miejsce

Przypisy edytuj

  1. Garmisch-Partenkirchen (GER) FIS Junior World Ski Championships Men's Downhill March 04, 2009, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  2. Garmisch-Partenkirchen (GER) FIS Junior World Ski Championships Men's Combined March 06, 2009, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  3. Garmisch-Partenkirchen (GER) FIS Junior World Ski Championships Men's Super G March 04, 2009, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  4. Formigal (ESP) FIS Junior World Ski Championships Men's Giant Slalom February 29, 2008, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  5. Schladming (AUT) World Championships Men's Downhill February 09, 2013, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  6. Are (SWE) World Championships Men's Super G February 06, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  7. St. Moritz (SUI) World Championships Men's Alpine combined February 13, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  8. Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Men's Downhill February 14, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  9. Olympedia – 2010 Winter Olympics, Alpine Skiing, Combined, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  10. Olympedia – 2014 Winter Olympics, Alpine Skiing, Downhill, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  11. Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Downhill, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  12. Olympedia – 2022 Winter Olympics, Alpine Skiing, Downhill, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  13. Olympedia – 2022 Winter Olympics, Alpine Skiing, Super G, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  14. ex aequo z Hannesem Reicheltemem

Bibliografia edytuj