Wikipedia

Jerry Weintraub

amerykański producent filmowy, telewizyjny i wykonawczy, łowca talentów, organizator koncertów i aktor filmowy, były przewodniczący i dyrektor generalny wytwórni United Artists, czterokrotnie nominowany do Nagrody Emmy

Jerome Charles Weintraub[3] (ur. 26 września 1937 w Nowym Jorku, zm. 6 lipca 2015[1][2] w Santa Barbara) – amerykański producent filmowy, telewizyjny i wykonawczy, łowca talentów, organizator koncertów i aktor filmowy. Był czterokrotnie nominowany do Nagrody Emmy[4][5].

Jerry Weintraub
Ilustracja
Jerry Weintraub (2013)
Prawdziwe imię i nazwisko

Jerome Charles Weintraub

Data i miejsce urodzenia

26 września 1937
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

6 lipca 2015[1][2]
Santa Barbara

Zawód

producent filmowy, telewizyjny, wykonawczy, łowca talentów, organizator koncertów, aktor

Współmałżonek

Janice Ivy Greenberg
(1961–1964; rozwód)
Jane Morgan
(1965–2015; do jego śmierci)

Lata aktywności

1970–2015

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodził się 26 września 1937 roku w Brooklynie w żydowskiej rodzinie i wychowywał się w Bronksie[6]. Jego ojciec Samuel Weintraub zajmował się sprzedawaniem klejnotów[7]. Pracował jako kelner w Catskills.

Kariera edytuj

Jego kariera rozpoczęła się w 1970 roku, kiedy zaczął pracować w show-biznesie jako agent. Zajmował się karierą nieznanego piosenkarza Johna Denvera, organizował mu koncerty, udział w programach telewizyjnych oraz filmach, w tym O mój Boże! (1977). Weintraub został wtedy uznany za twórcę historii show-biznesu. Był pierwszą osobą, która organizowała i zarządzała trasami koncertowymi dla piosenkarzy na dużych arenach. Weintraub prowadził trasy koncertowe z takimi muzykami jak m.in. Elvis Presley, Frank Sinatra, The Four Seasons, Neil Diamond, Bob Dylan, Led Zeppelin, Three Dog Night oraz The Carpenters.

Po kilku latach organizowania koncertów zaczął pracować także jako producent filmowy. Pierwszym wyprodukowanym przez Weintrauba filmem był Nashville (1975) w reżyserii Roberta Altmana. Weintraub wyprodukował tak dochodowe hity kinowe, jak m.in.: Karate Kid (1984), Karate Kid II (1986), Karate Kid III (1989), Karate Kid IV: Mistrz i uczennica (1994), Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra (2001), Ocean’s Twelve: Dogrywka (2004), Ocean’s Thirteen (2007) oraz remake Karate Kid (2010). Weintraub był także producentem wykonawczym seriali i filmów HBO: Wielki Liberace (2013) i Świat w opałach (2015).

Był również założycielem dwóch firm produkcyjnych, w tym Jerry Weintraub Productions i Weintraub Entertainment Group[8][9].

W 2011 powstał film dokumentalny o życiu Weintrauba pt. Jerry Weintraub: Producent-legenda w reżyserii Douglasa McGratha[10].

Życie prywatne edytuj

Pierwszą żoną Weintrauba była Janice Ivy Greenberg, z którą był żonaty od 1961 roku do rozwodu w 1964.

W 1965 roku ożenił się z byłą piosenkarką Jane Morgan, był z nią żonaty aż do jego śmierci. Miał czwórkę dzieci: Julie, Michaela, Jamiego, Jodyego, Joe i Josha.

Śmierć edytuj

Zmarł 6 lipca 2015 roku w wieku 77 lat w mieście Santa Barbara, w stanie Kalifornia z powodu zatrzymania krążenia[1][2][11][12][13][14]. Został pochowany na cmentarzu Hillside Memorial Park w Culver City w Kalifornii[15].

Filmografia edytuj

Producent edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Nie żyje Jerry Weintraub [online], film.interia.pl [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  2. ↑ a b c Pracował dla Presleya, zrobił „Ocean’s Eleven”. Zmarł Jerry Weintraub [online], TVN24 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  3. ↑ Jerry Weintraub [online], www.listal.com [dostęp 2021-01-20].
  4. ↑ „‘Ocean’s 11′ Producer Jerry Weintraub Dies”, Haute Living, July 7, 2015.
  5. ↑ Jerry Weintraub. Television Academy. [dostęp 2015-07-09].
  6. ↑ Paid Notice: Deaths Weintraub, Rose. The New York Times, 2000-05-02.
  7. ↑ Jerry Weintraub Biography. Film Reference. [dostęp 2015-06-07].
  8. ↑ Facebook, Twitter, Show more sharing options, Facebook, Twitter: Weintraub's Worries : Box-Office Flops Add to Woes of Flashy 'Mini-Major'. Los Angeles Times, 1989-01-11. [dostęp 2021-04-16]. (ang.).
  9. ↑ Cannon sells its Film Library. New Straits Times. [dostęp 2021-04-16].
  10. ↑ His Way (TV Movie 2011) – IMDb. [dostęp 2020-11-26].
  11. ↑ Jerry Weintraub, a Force in Film and Music, Dies at 77. The New York Times, 2015-06-07. [dostęp 2020-01-18].
  12. ↑ Longtime Hollywood producer Jerry Weintraub dies at 77. Associated Press, 2015-06-07. [dostęp 2020-01-18].
  13. ↑ Producer Jerry Weintraub Dies at 77. 2015-06-07. [dostęp 2018-28-12].
  14. ↑ On The Hollywood Express. The Washington Post, 1983-17-07. [dostęp 2018-28-12].
  15. ↑ Obituaries » Jack Weintraub [online], Hillside Memorial Park and Mortuary, 16 sierpnia 2015 [dostęp 2018-12-28].

Bibliografia edytuj

  • Jerry Weintraub: When I Stop Talking, You'll Know I'm Dead: Useful Stories from a Persuasive Man. Twelve, 2011. ISBN 978-0446548168.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerry_Weintraub&oldid=71667563”