Obszczina

Obszczina (ros. община – wspólnota, мир – mir) – wspólnota wiejska w Imperium Rosyjskim.

O wszystkich jej sprawach decydowało ogólne zebranie członków obszcziny. Przede wszystkim wspólnie dokonywała rozdziału ziemi — z uwzględnieniem liczby dorosłych osób w rodzinie gospodarza; poza gruntami użytkowanymi przez poszczególnych chłopów-członków obszcziny istniały wspólne pastwiska, lasy i łąki. Poza regulacją życia gospodarczego wsi do kompetencji obszcziny należała zbiorowa poręka. Najważniejszym zadaniem wspólnoty był podział gruntów między poszczególnych członków — użytkowników ziemi; w teorii każdy członek miru powinien otrzymywać ilość gruntów jednakowej wartości.

Etymologia edytuj

Etymologicznie rdzeń tego określenia wspólny jest Słowianom. Pierwotnie wspólnoty sąsiedzkie u Czechów i Morawian zwano obec, u Polaków także obec (ale i obiecz, obszcze), później – gmina^[1], u Serbów i Słoweńców obkina, u Chorwatów obczina, u Bułgarów obsztina, u Rusów obczina, następnie w rosyjskim obszczina/община od óbszczij (ogólny; powszechny; wspólny)^[2]

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ Pożyczka z niemieckiego od Gemeinde.
↑ Wilhelm Bogusławski, Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII w., t.II, Poznań 1898, s. 398.

Bibliografia edytuj

Eligiusz Podolan, Spór o formę feudalizmu rosyjskiego w historiografii rosyjskiej XVIII i XIX wieku, praca doktorska, Zielona Góra 2003

[1] Pożyczka z niemieckiego od Gemeinde.

[2] Wilhelm Bogusławski, Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII w., t.II, Poznań 1898, s. 398.

[1]

[2]