Rejon sokalski
Rejon sokalski (ukr. Сокальський район) – dawna jednostka administracyjna Ukrainy, a wcześniej także Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, funkcjonująca w latach 1940–1941 i 1944–2020. Należał do obwodu lwowskiego. Siedzibą rejonu był Sokal.
| Rejon | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Siedziba | |||||
| Data powstania |
1940, 1944 | ||||
| Data likwidacji |
1941, 2020 | ||||
| Powierzchnia |
1573 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
Położenie na mapie
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Według spisu powszechnego z roku 2001 w rejonie żyło 98 100 ludzi, w tym 1000 Rosjan (1%) i 100 (0,1%) Polaków.
Historia edytuj
Rejon sokalski został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi sokalski[2]. Rejon objął obszary na wschód od Linii Mołotowa[3]:
- główną, prawobrzeżną część miasta Sokala (bez Zabuża i Żwirki);
- całą gminę Tartaków Miasto;
- główną, prawobrzeżną część gminy Skomorochy (bez gromad Cieląż, Horodłowice, Pieczygóry i Ulwówek);
- fragment prawobrzeżnej części gminy Krystynopol (gromada Poturzyca).
Obszary te należały przed wojną do powiatu sokalskiego w województwie lwowskim.
Rejon sokalski przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Kamonka-Strumilowa dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa[4].
Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[5].
W ramach umowy o zmianie granic z 15 lutego 1951 obszerne połacie położonej w Polsce Sokalszczyzny, włączono do ZSRR. Nie weszły one jednak w skład rejonu sokalskiego, lecz utworzono z nich nowy rejon zabuski z siedzibą w Bełzie[6].
30 czerwca 1962 do rejonu sokalskiego włączono zniesiony rejon zabuski[7][8].
Rejon sokalski zlikwidowano w związku z reformą administracyjną w 2020 roku, kiedy to cały jego obszar wcielono do nowego rejonu czerwonogrodzkiego.
Spis miejscowości edytuj
- Bełz (Белз)
- Bendiuchy (Бендюга)
- Bereżne (Бережне)
- Bobiatyn (Боб'ятин)
- Bodziaczów (Бодячів)
- Bojanice (Бояничі)
- Boratyn (Борятин)
- Borek (Борок)
- Borowe (Борове)
- Butyny (Бутини)
- Cebłów (Цеблів)
- Chlewczany (Хлівчани)
- Chorobrów (Хоробрів)
- Cieląż (Теляж)
- Dobraczyn (Добрячин)
- Domaszów (Домашів)
- Dworce (Двірці)
- Fusów (Фусів)
- Głuchów (Глухів)
- Hanówka (Ганівка)
- Hatkiwka (Гатківка)
- Horbków (Горбків)
- Horodyszcze (Городище)
- Huta (Гута)
- Ilkowice (Ільковичі)
- Karów (Карів)
- Kniaże (Княже)
- Komarów (Комарів)
- Konotopy (Конотопи)
- Kopytów (Копитів)
- Korczów (Корчів)
- Kuliczków (Куличків)
- Leszczatów (Лещатів)
- Leszczków (Лешків)
- Łubów (Лубнівка)
- Łuczyce (Лучиці)
- Madziarki (Рудка)
- Matów (Матів)
- Mianowice (Ниновичі)
- Michałówka (Михайлівка)
- Międzyrzecze (Межиріччя)
- Mosty Wielkie (Великі Мости)
- Murowane (Муроване)
- Nuśmice (Нісмичі)
- Opulsko (Опільсько)
- Ostobuż (Острівок)
- Ostrów (Острів)
- Perespa (Переспа)
- Peretoki (Перетоки)
- Perwiatycze (Перв'ятичі)
- Piaseczno (Пісочне)
- Poddębce (Піддубне)
- Poddouhe (Піддовге)
- Poturzyca (Поториця)
- Prusinów (Низи)
- Przemysłów (Перемисловичі)
- Przystań (Пристань)
- Rawszczyzna (Равщина)
- Rekliniec (Реклинець)
- Rojatyn (Роятин)
- Romaniwka (Романівка)
- Romosz (Ромош)
- Suchowola (Суховоля)
- Rusin (Русин)
- Sałasze (Діброва)
- Sawczyn (Савчин)
- Siebieczów (Себечів)
- Sielec Bełski (Сілець)
- Skomorochy (Скоморохи)
- Smyków (Смиків)
- Sokal (Сокаль)
- Spasów (Спасів)
- Staje (Стаївка)
- Starogród (Старгород)
- Steniatyn (Стенятин)
- Strzemień (Стремінь)
- Szarpańce (Шарпанці)
- Szpikołosy (Шпиколоси)
- Szychtory (Шихтарі)
- Szyszaki (Шишаки)
- Świtarzów (Свитазів)
- Tartaków (Тартаків)
- Tehlów (Тяглів)
- Trudolubiwka (Трудолюбівка)
- Tudorkowice (Тудорковичі)
- Uhnów (Угнів)
- Uhrynów (Угринів)
- Ulwówek (Ульвівок)
- Waniów (Ванів)
- Waręż (Варяж)
- Wełyke (Велике)
- Wierzbiąż (Werbowe, Вербове)
- Wojsławice (Войславичі)
- Wolica (Волиця)
- Wolica (Волиця)
- Wołświn (Волсвин)
- Woronów (Воронів)
- Zabłocie (Заболоття)
- Zabuże (Забужжя)
- Załyżnia (Залижня)
- Zarzeka (Заріка)
- Zastawie (Zastawne, Заставне)
- Zawisznia (Завишень)
- Zubków (Зубків)
- Żużel (Жужеляни)
- Żwirka (Жвирка)
Miejscowości nieistniejące edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Чисельність населення на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики у Львівській області
- ↑ Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН України.
- ↑ Головне Управління Геодезії і Kартографії при НКР СРСР (1941). Cписок адміністративних районів Львівської област. Харків.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ 1944 рік в історії (history.org.ua)
- ↑ Відомості Верховної Ради Української PCP. — 1951 — № 5 — с. 6–7.
- ↑ State Archive of the Lviv region.
- ↑ Rocznik 1962
Linki zewnętrzne edytuj
- oficjalna strona rejonu (ukraiński). sokal-adm.lviv.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-19)].