Stina

wieś na Ukrainie, w rejonie tulczyńskim, obwodzie winnickim

Stina (ukr. Стіна, pol. hist. Ściana) – wieś na Ukrainie w rejonie tomaszpolskim obwodu winnickiego, centrum rady wiejskiej. Położona na Podolu nad rzeką Rusawą (lewy dopływ Dniestru). Jest ośrodkiem haftu, znanym z czarnych i czerwonych motywów na wyszywankach.

Stina
Ilustracja
Panorama Góry Zamkowej z cerkwią św. Mikołaja w centralnej części Stiny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

tomaszpolski

Powierzchnia

3,89 km²

Wysokość

196 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


1033
265,55 os./km²

Nr kierunkowy

+380 4348

Kod pocztowy

24231

Tablice rejestracyjne

AP / 08

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stina”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stina”
Ziemia48°27′09″N 28°25′16″E/48,452500 28,421111
Strona internetowa

Historia edytuj

W rejonie wsi znajdują się ślady prehistorycznego osadnictwa. Według miejscowych podań było tu starożytne miasto o nazwie Iwangród, nie wiadomo przez kogo założone. Wiadomo, że w 1671 r. była tu forteca zwana Jangrod (Janhorod, Iangrod), po której obecnie pozostały jedynie ruiny. W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów Iangrod a(l)bo Cza(r)ne leżał w województwie bracławskim. Po pokoju buczackim znalazł się przejściowo (1672–1699) pod władzą turecką. W 1586 r. właścicielem miejscowości był Janusz Ostrogski, a następnie Zamoyscy, Koniecpolscy, Lubomirscy, Sobańscy i Mańkowscy. Po II rozbiorze Rzeczypospolitej wieś znalazła się pod władzą rosyjską – w XIX w. w gminie Klębówka (Klembówka, Klembiwka), w powiecie jampolskim guberni podolskiej.

W miejscowości znajduje się cerkiew św. Mikołaja, w której do początków XX w. przechowywano obraz patrona, znaleziony według legendy podczas budowy fundamentów.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj