Wróblowice (województwo małopolskie)
Wróblowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Zakliczyn.
| wieś | |
 Szkoła | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (30.06.2009) |
690[2] |
| Strefa numeracyjna |
14 |
| Kod pocztowy |
32-840[3] |
| Tablice rejestracyjne |
KTA |
| SIMC |
0837376 |
Położenie na mapie gminy Zakliczyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego  | |
 49°52′26″N 20°51′33″E/49,873889 20,859167[1]
| |
| Strona internetowa | |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnowskiego.
W 1385 roku Spytek Melsztyński (zm. 1399), który był rzecznikiem następstwa na tronie polskim Jadwigi Andegaweńskiej i jej małżeństwa z Władysławem Jagiełłą, uzyskał od niej jako królowej prawo przeniesienia swoich dóbr na prawo magdeburskie. Wśród nich wymieniono m.in. Wróblowice. Dawniej Wróblowice dzieliły się na Wróblowice Górne (Superior) i Wróblowice Dole (Inferior), ale wspólnie należące do parafii Opatkowice (później Zakliczyn). W 1419 roku ich właścicielem był Mikołaj Rogalec z Wróblowic herbu Strzemię. Natomiast w połowie XV wieku wieś Wróblowice Górne była własnością Jakuba i Jana herbu Strzemię. Miała zagrody z rolą i 2 folwarki rycerskie. Wróblowice Dolne, których właścicielem był p. Tasicki herbu Pierzchała, miały 5 łanów kmiecych, folwarki rycerski. Ok. XVI wieku obie wsie zostały połączone. Wówczas w 1581 roku ich właścicielem był Stanisław Kowalewski.
Integralne części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0837382 | Rożnów | część wsi |
| 0837399 | Zadworze | część wsi |
| 0837407 | Załawcze | część wsi |
| 0837413 | Zarzecze | część wsi |
| 0837420 | Zazborówka | część wsi |
Bitwa pod Wróblowicami w 1939 r. edytuj
W ramach wojny obronnej we wrześniu 1939 r. 24 Dywizja Piechoty pod dowództwem płk dypl. Bolesława Marii Krzyżanowskiego w początkowym okresie wojny pozostawała w odwodzie Naczelnego Wodza. 3 września 1939 r. przydzielono ją do odwodu południowego „Tarnów” Armii „Karpaty” (GO „Jasło”) i skierowano do rejonów wyładowczych w Tarnowie i Dębicy. Miała obsadzić linię Pilzno-Szynwałd-Tuchów.
6 września 1939 r. dywizja jeszcze koncentrowała się w rejonie Tarnowa. Za zadanie miała obronę dolnego Dunajca po Zakliczyn w celu utworzenia drugiej linii obronnej, na zapleczu wycofującej się Armii „Kraków”. Od samego rana 6 września dywizja prowadziła ciężkie walki, odrzucając natarcie niemieckiej 4 Dywizji Lekkiej pod Wróblowicami. Pod wieczór do dywizji dotarł rozkaz dowódcy Armii gen. Kazimierza Fabrycego odwrotu nad odległą o 40 km Wisłokę, osłaniając główny szlak komunikacyjny na Lwów, który był osią działania niemieckich wojsk XXII Korpusu gen. Ewalda von Kleista.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151745
- ↑ Urząd Miejski w Zakliczynie: Wykaz miejscowości wchodzących w skład Gminy Zakliczyn wraz z liczbą mieszkańców.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1555 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT