Sphenomorphus

rodzaj jaszczurki

Sphenomorphusrodzaj jaszczurek z podrodziny Sphenomorphinae w rodzinie scynkowatych (Scincidae).

Sphenomorphus[1]
Fitzinger, 1843[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec S. cumingi
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Scincomorpha

Rodzina

scynkowate

Podrodzina

Sphenomorphinae

Rodzaj

Sphenomorphus

Typ nomenklatoryczny

Gongylus (Lygosoma) melanopogon A.M.C. Duméril & Bibron, 1839

Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące głównie w Azji oraz w Oceanii i jeden w Ameryce Środkowej (Panama)[3].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj

Sphenomorphus: gr. σφην sphēn, σφηνος sphēnos „klin”[4]; μορφη morphē „postać, forma”[5].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:

Przypisy

edytuj
  1. Sphenomorphus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 31. (łac.).
  3. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Sphenomorphus. The Reptile Database. [dostęp 2019-02-01]. (ang.).
  4. Jaeger 1944 ↓, s. 217.
  5. Jaeger 1944 ↓, s. 139.
  6. a b L. Lee Grismer, Perry L., Jr. Wood, Evan S. H. Quah, Shahrul Anuar, Nikolay A. Poyarkov, Neang Thy, Nikolai L. Orlov, Panupong Thammachoti i Hun Seiha. Integrative taxonomy of the Asian skinks Sphenomorphus stellatus (Boulenger, 1900) and S. praesignis (Boulenger, 1900) with the resurrection of S. annamiticus (Boettger, 1901) and the description of a new species from Cambodia. „Zootaxa”. 4683 (3), s. 381–411, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4683.3.4. (ang.). 
  7. L. Lee Grismer, Roman A. Nazarov, Vladimir V. Bobrov i Nikolay A. Poyarkov. A new species of Sphenomorphus (Squamata: Scincidae) from Phu Quoc Island, Vietnam with a discussion of biogeography and character state evolution in the S. stellatus group. „Zootaxa”. 4801 (3), s. 461–487, 2020. DOI: 10.11646/zootaxa.4801.3.3. (ang.). 

Bibliografia

edytuj