Stadniki (województwo małopolskie)

wieś w województwie małopolskim

Stadnikiwieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Dobczyce.

Stadniki
wieś
Ilustracja
Panorama Stadnik
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

myślenicki

Gmina

Dobczyce

Liczba ludności (2006)

820

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-410[2]

Tablice rejestracyjne

KMY

SIMC

0317033

Położenie na mapie gminy Dobczyce
Mapa konturowa gminy Dobczyce, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stadniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Stadniki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stadniki”
Położenie na mapie powiatu myślenickiego
Mapa konturowa powiatu myślenickiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Stadniki”
Ziemia49°53′05″N 20°09′32″E/49,884722 20,158889[1]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krakowskim.

Położenie geograficzne

edytuj

Stadniki leżą na południe od Krakowa (około 30 km), na terenie Pogórza Wiśnickiego, nad rzeką Krzyworzeką i w pobliżu rzeki Raby, na wysokości około 228 m n.p.m.
Wieś leży w namulistej, urodzajnej dolinie.

 
Szkoła Podstawowa

Integralne części wsi

edytuj
Integralne części wsi Stadniki[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0317040 Brzeziny część wsi
0317056 Bystrzyca część wsi
0317062 Gaj część wsi

Historia

edytuj

Nazwa wsi pochodzi od hodowli koni, prowadzonej przez starostów dobczyckich dla wojska królewskiego.
Stadniki liczą ponad 800 lat, istniały już za czasów Pełki, biskupa krakowskiego żyjącego na przełomie XII/XIII wieku. Kilkakrotnie wspomina o Stadnikach w swoich kronikach Jan Długosz. Mógł on przebywać na terenie wsi w czasie pobytu na zamku w Dobczycach. Za czasów Długosza wieś należała do szlacheckiej rodziny Stadnickich. Oprócz posiadłości szlacheckiej były tu łany kmiece, zagrody z rolami i karczma, które płaciły dziesięciny wikariuszom katedry krakowskiej. Z posiadłości szlacheckiej dziesięciny pobierał proboszcz gdowski. Z dwóch niw tejże posiadłości pobierał dziesięciny najpierw kościół w Biskupicach, a później na skutek polecenia biskupów krakowskich Pełki i Iwona dziesięciny te pobierał kościół szpitala św. Krzyża w Krakowie.

Według Wacława Solcza z Gliwic miała się w Stadnikach znajdować ruda złota.

W roku 1513 Wojciech Stadnicki sprzedał Stadniki wraz z okolicznymi wioskami Mikołajowi Wielopolskiemu, panu na Gdowie.

W późniejszych czasach wioska przeszła na własność innej rodziny szlacheckiej – Fihauserów. Akta grodzkie z roku 1755 wymieniają Idziego Fihausera jako właściciela dóbr na Krzyworzece, Stadnikach, Fałkowicach, Gdowie i Grzybowej. Potomkowie tej rodziny utrzymywali się tu do końca XIX wieku.

Księga urodzonych sięgająca 1779 roku mówi, iż wioska liczyła wówczas 35 numerów, w roku 1962 było ich 85, a obecnie – około 211. W latach 1779–1800 rodziną najbardziej w Stadnikach rozrośniętą była rodzina Kowalów. Obok tego nazwiska w owych czasach księga urodzonych często wymienia nazwiska Gizów. Już wtedy zauważyć można było istniejące do dziś rodziny: Knapików, Zabdyrów, Szewców, Kominiaków, Wójtowiczów, Kasprzyków, Woźniaków.

 
Krzyworzeka w Stadnikach

Kultura

edytuj

Biblioteka

edytuj

Mieści się w Szkole Podstawowej i jest dostępna dla mieszkańców Stadnik i okolicznych miejscowości. Księgozbiór obejmuje około 14 650 woluminów.

W Klasztorze Sercanów znajduje się Izba Muzealna eksponująca pamiątki misyjne (zwiedzanie po wcześniejszym uzgodnieniu).

Zabytki

edytuj
  • Zespół dworski rodziny Bednarskich
  • Zespół dworski rodziny Hyży (stadnickich)

Spektakle teatralne

edytuj

Przez prawie trzydzieści lat (do 2010 r.) w okresie Wielkiego Postu klerycy Seminarium przedstawiali misterium Męki Pańskiej, na które przybywało wielu pielgrzymów. Przedstawienia cieszyły się dużą popularnością i były dawane także w innych miejscowościach (między innymi w kopalni soli w Wieliczce).

Turystyka

edytuj

Szlaki turystyczne

edytuj

Szlak rowerowy żółty (17 km): Gdów, Zręczyce, Styszowa, Stadniki, Dobczyce.

Infrastruktura

edytuj

W roku 2006 w Stadnikach rozpoczęto szeroko zakrojone prace nad rozbudową infrastruktury turystycznej (fundusze z Unii Europejskiej, programy „Odnowa wsi oraz zachowanie i ochrona dziedzictwa kulturowego”, a także „Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich”).

Sport i rekreacja

edytuj

Wieś dysponuje halą sportową przystosowaną do masowych imprez (z trybunami). Udostępniana jest między innymi klubom: Dziekanowia, Rokita.

Komunikacja

edytuj

Stadniki posiadają dobrze rozwiniętą sieć komunikacyjną (dogodne połączenia z Krakowem, pobliskimi Dobczycami, Gdowem, Kędzierzynką, Skrzynką i Zręczycami).

Edukacja

edytuj

W Stadnikach znajdują się:

 
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Przyroda

edytuj

Atutem miejscowości są górskie rzeki, rozległe lasy, punkty widokowe, urozmaicony, górzysty krajobraz, brak poważnego skażenia przemysłowego przy jednoczesnej bliskości Krakowa.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 127741
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1206 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

Bibliografia

edytuj
  • Księgi metrykalne parafii stadnickiej.
  • Księgi hipoteczne w Myślenicach.
  • Złota Księga Szlachty Polskiej, Teodor Żychliński
  • Herbarz Polski, ks. Kasper Niesiecki
  • Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego, Warszawa 1882
  • Kronika Szkoły Podstawowej w Stadnikach