Stanisław Śliwiński (minister)
Stanisław Śliwiński (ur. 30 sierpnia 1869 w Kotlarce, zm. 11 stycznia 1929 w Warszawie) – polski inżynier rolnik, działacz gospodarczy i społeczny, polityk, minister.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1869 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister aprowizacji | |
| Okres |
od 5 listopada 1919[1] |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Teodor Sobański (p.o.) |
| Następca | |
| Deputowany do II Dumy | |
| Okres |
od 20 lutego 1907 |
Życiorys edytuj
Ukończył Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach. Przez wiele lat związany był z Nałęczowem, gdzie utworzył kółko rolnicze. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Kredytowego Wiejskiego oraz Szkoły Rysunku i Rzeźby dla dzieci chłopskich. W 1907 założył w Nałęczowie Towarzystwo Rolnicze, którego został prezesem i został przewodniczącym sekcji hodowli trzody chlewnej i sekcji mleczarstwa. Z racji pełnionych funkcji w Towarzystwie Rolniczym, wszedł do władz Towarzystwa Rolniczego Lubelskiego i do Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Rolniczego.
W 1907 został posłem do rosyjskiej Drugiej Dumy. W 1918 członek prezydium Głównego Komitetu Ratunkowego w Lublinie.
W okresie od 5 listopada 1919 do 9 grudnia 1919 był kierownikiem resortu aprowizacji w rządzie Ignacego Jana Paderewskiego, a następnie – do 12 stycznia 1921 – był ministrem tegoż resortu w rządach: Leopolda Skulskiego, Władysława Grabskiego i Wincentego Witosa. Członek Zarządu Straży Kresowej w 1920 roku[2].
Po opuszczeniu rządu, został wiceprezesem Rady Nadzorczej Banku Handlowego i do 1923 był również prezesem Rady Zarządzającej Spółki Akcyjnej Handlowo-Rolniczej "Kooprolna". 25 listopada 1925 został członkiem prezydium Komitetu Związku Polskich Organizacji Rolniczych. Przez kilka lat kierował również Polskim Białym Krzyżem.
Ze względu na zły stan zdrowia w 1927 Stanisław Śliwiński wycofał się z życia publicznego. Jest pochowany na cmentarzu w Nałęczowie (sektor C1, rząd 1, grób 2).
Stanisław Śliwiński był żonaty z Michaliną z Berezowskich, z którą miał syna Zygmunta.
Przypisy edytuj
- ↑ do 9 grudnia 1919 jako p.o.
- ↑ Joanna Gierowska-Kałłaur, Straż Kresowa wobec kwestii białoruskiej. Deklaracje i praktyka., w: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej XLIV, s. 22.
Bibliografia edytuj
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej z 1994
- Cz. Brzoza, K. Stepan, Posłowie polscy w parlamencie rosyjskim 1906-1917. Słownik biograficzny, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2001