Stanisław Śliwiński (minister)

	Stanisław Śliwiński
	Stanisław Śliwiński
Data i miejsce urodzenia	30 sierpnia 1869 ; Kotlarka, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1929 ; Warszawa, Polska
	Minister aprowizacji
Okres	od 5 listopada 1919; do 12 stycznia 1921
Przynależność polityczna	Związek Ludowo-Narodowy
Poprzednik	Teodor Sobański (p.o.)
Następca	Bolesław Grodziecki
	Deputowany do II Dumy
Okres	od 20 lutego 1907; do 2 czerwca 1907
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Śliwiński (ur. 30 sierpnia 1869 we wsi Kotlarka na Kijowszczyźnie, zm. 11 stycznia 1929 w Warszawie) – polski inżynier rolnik, działacz gospodarczy i społeczny, polityk, minister.

ŻyciorysEdytuj

Ukończył Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach. Przez wiele lat związany był z Nałęczowem, gdzie utworzył kółko rolnicze. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Kredytowego Wiejskiego oraz Szkoły Rysunku i Rzeźby dla dzieci chłopskich. W 1907 założył w Nałęczowie Towarzystwo Rolnicze, którego został prezesem i został przewodniczącym sekcji hodowli trzody chlewnej i sekcji mleczarstwa. Z racji pełnionych funkcji w Towarzystwie Rolniczym, wszedł do władz Towarzystwa Rolniczego Lubelskiego i do Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Rolniczego.

W 1907 został posłem do rosyjskiej Drugiej Dumy. W 1918 członek prezydium Głównego Komitetu Ratunkowego w Lublinie.

W okresie od 5 listopada 1919 do 9 grudnia 1919 był kierownikiem resortu aprowizacji w rządzie Ignacego Jana Paderewskiego, a następnie – do 12 stycznia 1921 – był ministrem tegoż resortu w rządach: Leopolda Skulskiego, Władysława Grabskiego i Wincentego Witosa. Członek Zarządu Straży Kresowej w 1920 roku^[2].

Po opuszczeniu rządu, został wiceprezesem Rady Nadzorczej Banku Handlowego i do 1923 był również prezesem Rady Zarządzającej Spółki Akcyjnej Handlowo-Rolniczej "Kooprolna". 25 listopada 1925 został członkiem prezydium Komitetu Związku Polskich Organizacji Rolniczych. Przez kilka lat kierował również Polskim Białym Krzyżem.

Ze względu na zły stan zdrowia w 1927 Stanisław Śliwiński wycofał się z życia publicznego. 11 stycznia 1929 zmarł i 3 dni później został pochowany na warszawskich Powązkach.

Stanisław Śliwiński był żonaty z Michaliną z Berezowskich, z którą miał syna Zygmunta.

PrzypisyEdytuj

↑ do 9 grudnia 1919 jako p.o.
↑ Joanna Gierowska-Kałłaur, Straż Kresowa wobec kwestii białoruskiej. Deklaracje i praktyka., w: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej XLIV, s. 22.

BibliografiaEdytuj

Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej z 1994
Cz. Brzoza, K. Stepan, Posłowie polscy w parlamencie rosyjskim 1906-1917. Słownik biograficzny, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2001

[1] 9 grudnia 1919 jako p.o.

[2] Joanna Gierowska-Kałłaur, Straż Kresowa wobec kwestii białoruskiej. Deklaracje i praktyka., w: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej XLIV, s. 22.

[1]

[2]