Stanisław Fiszer (ojciec)

polski architekt (1898-1944)

Stanisław Fiszer (ur. 1898, zm. 1944)[1] – polski architekt.

Stanisław Fiszer
Ilustracja
Data urodzenia

1898

Data śmierci

1944

Narodowość

polska

Alma mater

Politechnika Warszawska

Praca
Styl

modernizm

Kamienica przy ul. Solariego 5 w Warszawie, fot. 1939

Życiorys

edytuj

Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1931 uzyskał dyplom inżyniera architekta[1]. Następnie rozpoczął pracę w wyuczonym zawodzie. Od 1938 był zatrudniony na Wydziale Architektury macierzystej uczelni na stanowisku starszego asystenta w Zakładzie Projektowania Budowli Handlowych i Przemysłowych.

Zajmował się także publicystyką. Pisał artykuły o tematyce branżowej, które zamieszczał w miesięczniku „Przegląd Budowlany”.

Udzielał się w Stowarzyszeniu Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego, w którego zarządzie zasiadał w latach 1937–1938[2]. Znajdował się także w składzie Kolegium Sekretarzy Konkursowych SARP[1].

W 1939 został zmobilizowany. W szeregach Wojska Polskiego brał udział w kampanii wrześniowej. Wzięty do niewoli, został osadzony w niemieckim obozie jenieckim, w którym zmarł[1].

Małżeństwo i dzieci

edytuj

Był żonaty. Miał syna Stanisława, który tak jak ojciec był architektem.

Dokonania

edytuj

Konkursy

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Stanisław Fiszer. SARP. [dostęp 2024-06-17]. (pol.).
  2. Stanisław Fiszer (ojciec). Pamięć miasta. [dostęp 2024-06-17]. (pol.).

Bibliografia

edytuj