Zdzisław Henryk Szulc

Zdzisław Henryk Szulc
Data i miejsce urodzenia	7 stycznia 1904 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	kwiecień lub maj 1940 ; Charków
Narodowość	polska
Alma mater	Politechnika Warszawska
	Praca
Styl	modernizm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zdzisław Henryk Szulc (ur. 7 stycznia 1904 w Warszawie, zm. w kwietniu lub maju 1940 w Charkowie)^[1]^[2] – polski architekt, oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Szczepana i Zofii z d. Trzcińskiej^[2]. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (PW). Powołany do wojska, przerwał studia, aby przejść kurs w Szkole Podchorążych Saperów. W 1931 ukończył szkolenie i wrócił na studia. W 1933 na PW uzyskał dyplom inżyniera architekta^[1], a w WP nominację na stopień podporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1. stycznia tegoż roku^[2]. Otrzymał także przydział do 2. baonu saperów. Następnie podjął pracę w wyuczonym zawodzie.

Należał do Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego. W kadencji 1937–1938 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Okręgowego SARP.

W 1939 został zmobilizowany. Brał udział w kampanii wrześniowej. Dostał się do sowieckiej niewoli. Następnie wywieziono go do obozu jenieckiego w Starobielsku^[2]^[a]. Wiosną 1940 został rozstrzelany przez oprawców z NKWD w Charkowie i pogrzebany w lesie w pobliżu wsi Piatichatki^[2]. Od 2000 jest to Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Dokonania

Osiedle TOR (Towarzystwo Osiedli Robotniczych) w Warszawie na Kole (1935–1937) – współautorzy: Roman Piotrowski (projektant generalny), Aleksander Brzozowski i Kazimierz Lichtenstein^[4]

Konkursy

Projekty wzorów kiosków, kabin, gablotek itp. dla handlu ulicznego w Warszawie (1928) (I nagroda za projekt kiosku stacjonarnego)
Projekt szkicowy gmachu dla dowództwa Marynarki Wojennej w Warszawie (1933) – współautorzy: Stanisław Fiszer, Mieczysław Krąkowski, Bohdan Nowak i Bruno Zborowski (IV nagroda równorzędna}
Projekt planu zabudowy bloku w Warszawie zamkniętego ulicami Suchą, Koszykową, Topolową i 6 Sierpnia (1934) – współautorzy: Stanisław Fiszer i Józef Łowiński (zakupiony)

Uwaga

↑ Wg portalu IPN „Katyń 1940” podporucznik rezerwy Zdzisław Henryk Szulc był uwięziony w obozie jenieckim w Kozielsku, a zamordowany został w Katyniu^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Zdzisław Henryk Szulc. SARP. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Charków – Księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. katyn.miejscapamieci.gov.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
↑ Podporucznik rezerwy Zdzisław Henryk Szulc. katyn.ipn.gov.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
↑ W zdrowym domu zdrowy lud – Osiedle TOR na Kole. tubylotustalo.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).

Bibliografia

Zdzisław Henryk Szulc, SARP
Charków – Księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, wyd. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2

[4] Wg portalu IPN „Katyń 1940” podporucznik rezerwy Zdzisław Henryk Szulc był uwięziony w obozie jenieckim w Kozielsku, a zamordowany został w Katyniu^[3].

[pap-1] Zdzisław Henryk Szulc. SARP. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).

[lk-2] Charków – Księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. katyn.miejscapamieci.gov.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).

[3] Podporucznik rezerwy Zdzisław Henryk Szulc. katyn.ipn.gov.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).

[5] W zdrowym domu zdrowy lud – Osiedle TOR na Kole. tubylotustalo.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).

[1]

[2]

[a]

[4]

[3]