Stanisław Melski

polski aktor

Stanisław Melski (ur. 1 stycznia 1955 we Wrocławiu) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Stanisław Melski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1955
Wrocław

Zawód

aktor

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka Honorowa Wrocławia

Życiorys

edytuj

W 1980 ukończył Studium Aktorskie przy Teatrze Polskim we Wrocławiu. 22 listopada tego roku zadebiutował na scenie wrocławskiego Teatru Polskiego w podwójnej roli – Wołodii i Bronka w Ściętych drzewach Jarosława Iwaszkiewicza w reż. Grzegorza Mrówczyńskiego.

Występował także na deskach Teatru Polskiego w Bydgoszczy (1980–1981), Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (1994–1995) oraz w Ośrodku Działań Artystycznych Firlej we Wrocławiu (2006) i Wrocławskim Teatrze Komedia (2008). Od 1981 jest aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Powieść teatralna Michaiła Bułhakowa w reż. Macieja Wojtyszki (1987), Sędzia i jego kat Friedricha Dürrenmatta w reż. Wojciecha Adamczyka (1989), Garderobiany Ronalda Harwooda w reż. Macieja Wojtyszki (1991), Herkules i stajnia Augiasza Friedricha Dürrenmatta w reż. Stanisława Lenartowicza (1991), Zbrodnia z premedytacją Witolda Gombrowicza w reż. Wojciecha Adamczyka (1992), Gyubal Wahazar Stanisława Ignacego Witkiewicza w reż. Jacka Bunscha (1993), Justyn! Justyn! Józefa Hena w reż. Stanisława Drozdowskiego (1993), Kasia z Heilbronnu albo próba ognia Heinricha von Kleista w reż. Jerzego Jarockiego (1995), Improwizacja paryska Jeana Giraudoux w reż. Andrzeja Wajdy (1996), Płatonow – Akt pominięty Antona Czechowa w reż. Jerzego Jarockiego (1998) oraz w Samoobronie Feliksa Falka w reż. Sylwestra Chęcińskiego (1999) i Historii PRL według Mrożka Sławomira Mrożka w reż. Jerzego Jarockiego (1999).

Filmografia

edytuj

Odznaczenia i nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Odznaczenia dla pracowników teatru. teatrpolski.wroc.pl, 6 stycznia 2011. [dostęp 2013-01-25].
  2. Odznaka Honorowa Wrocławia - Wrocław z wdzięcznością "Wratislavia Grato Animo" [online], bip.um.wroc.pl [dostęp 2023-07-30].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj