Stanisław Napierała
Stanisław Napierała (ur. 23 grudnia 1936 w Kalwach) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, rektor Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu w latach 1979–1982, biskup pomocniczy poznański w latach 1980–1992, biskup diecezjalny kaliski w latach 1992–2012, od 2012 biskup senior diecezji kaliskiej.
.jpg) Stanisław Napierała (2018) | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 grudnia 1936 | |
| Biskup diecezjalny kaliski | ||
| Okres sprawowania |
1992–2012 | |
| Biskup pomocniczy poznański | ||
| Okres sprawowania |
1980–1992 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
27 maja 1961 | |
| Nominacja biskupia |
25 sierpnia 1980 | |
| Sakra biskupia |
5 października 1980 | |
| ||
| Data konsekracji |
5 października 1980 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
Życiorys edytuj
Urodził się 23 grudnia 1936 w Kalwach. Ukończył Niższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Poznańskiej w Wolsztynie. Egzamin dojrzałości zdał eksternistycznie w Poznaniu w 1957[1]. W latach 1955–1961 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 27 maja 1961 arcybiskup metropolita poznański Antoni Baraniak[1]. W latach 1963–1968 odbył studia specjalistyczne w Rzymie. W latach 1963–1965 studiował teologię dogmatyczną na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał licencjat, następnie w latach 1965–1968 studiował teologię dogmatyczną orientalną w Papieskim Instytucie Studiów Orientalnych, gdzie na podstawie dysertacji De Christi Ecclesia eiusque visibili capite magna controversia. Indagatio theologica in Vladimiri Solov’ev conceptum unionis ecclesiasticae uzyskał stopień doktora[3]. Pracę doktorską nostryfikował w 1969 w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1981 na podstawie rozprawy Pojęcie Kościoła partykularnego w dokumentach i aktach Soboru Watykańskiego II uzyskał habilitację na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie[1].
Był sekretarzem arcybiskupów poznańskich: w latach 1969–1977 Antoniego Baraniaka, następnie w latach 1978–1979 Jerzego Stroby[1].
W latach 1969–1992 wykładał teologię dogmatyczną na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Ponadto prowadził wykłady zlecone z teologii orientalnej w roku akademickim 1969/1970 w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, zaś w latach 1973–1977 w Punkcie Konsultacyjnym Akademii Teologii Katolickiej w Gorzowie Wielkopolskim. W latach 1998–2003 zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie na Wydziale Teologicznym prowadził wykłady z ekumenizmu i teologii orientalnej. W latach 1979–1982 piastował urząd rektora Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu[1].
25 sierpnia 1980 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej i biskupem tytularnym San Leone[4][2]. Święcenia biskupie otrzymał 5 października 1980. Głównym konsekratorem był Jerzy Stroba, arcybiskup metropolita poznański, a współkonsekratorami biskupi pomocniczy poznańscy Tadeusz Etter i Marian Przykucki[5]. Jako swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Ut vitam habeant” (Aby mieli życie)[2]. W archidiecezji poznańskiej zajmował stanowisko wikariusza generalnego[1].
25 marca 1992 Jan Paweł II ustanowił go biskupem diecezjalnym nowo powstałej diecezji kaliskiej. Ingres do katedry w Kaliszu odbył 12 kwietnia 1992[1]. 21 lipca 2012 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację ze sprawowanego urzędu[6]. Od tego dnia do momentu objęcia urzędu przez jego następcę 12 września 2012 pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji[1].
W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski sprawował funkcję sekretarza Krajowego Komitetu Roku Świętego (1973–1975) oraz sekretarza Komisji Episkopatu do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II. Był także z ramienia Episkopatu współorganizatorem II Krajowego Kongresu Eucharystycznego w Polsce w 1987. Ponadto zasiadał w komisjach ds. Ekumenizmu, ds. Seminariów Duchownych i ds. Apostolstwa Świeckich. Został też członkiem Komisji do Spraw Wychowania Katolickiego, Rady Naukowej, a także asystentem do spraw szkół katolickich w Polsce[1].
Był współkonsekratorem podczas sakr biskupów pomocniczych poznańskich Zdzisława Fortuniaka (1982) i Grzegorza Balcerka (1999), a także biskupa pomocniczego kaliskiego Teofila Wilskiego (1995)[5].
W 2020 zarzucono mu w mediach, że w czasie gdy zarządzał diecezją kaliską nie wszczął postępowań kanonicznych wobec dwóch podległych mu duchownych w sprawach dotyczących seksualnego wykorzystania małoletnich pomimo powiadomienia go o oskarżeniach (w jednym przypadku ksiądz został prawomocnie skazany przez sąd w postępowaniu karnym)[7][8]. Dziennikarze opisujący te sprawy skierowali do metropolity poznańskiego i Nuncjatury Apostolskiej w Polsce, w oparciu o motu proprio Vos estis lux mundi, zawiadomienia o jego zaniechaniach[9][10]. Postępowanie prowadził arcybiskup metropolita poznański Stanisław Gądecki[11]. W wyniku dochodzenia w 2021 orzeczono, że w jednym przypadku hierarcha nie dopełnił swoich obowiązków w niezamierzony sposób, w związku z czym Stolica Apostolska poleciła zasugerować mu wpłacenie darowizny na rzecz Fundacji św. Józefa, a także nieuczestniczenie w publicznych celebracjach i wydarzeniach[12].
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
W 2004 nadano mu honorowe obywatelstwo Kalisza[13]. W 2012 otrzymał Medal za Zasługi dla Ziemi Skalmierzyckiej przyznany przez Radę Gminy i Miasta Nowe Skalmierzyce[14].
W 2016 został wyróżniony statuetką Złotego Hipolita wraz z godnością Wybitnej Osobistości Pracy Organicznej przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego[15].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Nota biograficzna Stanisława Napierały na stronie diecezji kaliskiej. diecezja.kalisz.pl. [dostęp 2023-08-16].
- ↑ a b c Kalisz: bp Napierała obchodzi 20-lecie sakry biskupiej. ekai.pl (arch.), 2000-10-05. [dostęp 2019-01-21].
- ↑ Nota biograficzna Stanisława Napierały na stronie diecezji kaliskiej. diecezja.kalisz.pl. [dostęp 2023-08-16]. Źródło to podaje, że studia doktoranckie Napierała odbył po studiach licencjackich w latach 1964–1967. Por. Kalisz: bp Napierała obchodzi 20-lecie sakry biskupiej. ekai.pl (arch.), 2000-10-05. [dostęp 2019-01-21]. Dorobek naukowy księży pracujących w Diecezji Kaliskiej. diecezja.kalisz.pl (arch.). [dostęp 2018-01-22].
- ↑ Bp Napierała obchodzi 25-lecie sakry biskupiej. ekai.pl (arch.), 2005-10-05. [dostęp 2019-01-21].
- ↑ a b Stanisław Napierała. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2016-05-13]. (ang.).
- ↑ Kalisz: Bp Stanisław Napierała przechodzi na emeryturę. Bp Edward Janiak – biskupem kaliskim. episkopat.pl (arch.), 2012-07-21. [dostęp 2016-07-10].
- ↑ Z. Nosowski: Jak to się robiło w diecezji kaliskiej (1). wiez.pl, 2020-06-04. [dostęp 2021-06-27].
- ↑ M. Glanc, S. Piegza, B. Rumieńczyk: Matka ofiary ks. H.: biskup Napierała wiedział o pedofilii, zgłaszałam mu ją wielokrotnie. onet.pl, 2020-05-23. [dostęp 2021-06-27].
- ↑ Po dziennikarskim śledztwie i zawiadomieniu naczelnego „Więzi” abp Gądecki nadał bieg urzędowy sprawie zaniedbań w diecezji kaliskiej. wiez.pl, 2020-07-02. [dostęp 2021-06-27].
- ↑ M. Glanc, S. Piegza, B. Rumieńczyk: Zgłaszamy sprawę ks. biskupa Napierały do Watykanu i liczymy na wyjaśnienie zarzutów o tuszowanie pedofilii. onet.pl, 2020-07-03. [dostęp 2021-06-27].
- ↑ Z. Nosowski: Warto było. Choć nieidealnie, w sprawie bp. Napierały mechanizm zadziałał. wiez.pl, 2021-06-25. [dostęp 2021-06-27].
- ↑ Komunikat dotyczący Biskupa Stanisława Napierały. archpoznan.pl (arch.), 2021-06-25. [dostęp 2023-08-16].
- ↑ Uchwała nr XIX/263/2004 Rady Miejskiej Kalisza. bip.kalisz.pl, 2004-05-20. [dostęp 2019-01-21].
- ↑ Bp Napierała odznaczony Medalem za Zasługi dla Ziemi Skalmierzyckiej. ekai.pl (arch.), 2012-06-30. [dostęp 2019-01-21].
- ↑ Laureaci Statuetki Złotego Hipolita. thc.org.pl. [dostęp 2021-04-25].
Linki zewnętrzne edytuj
- Nota biograficzna Stanisława Napierały na stronie diecezji kaliskiej. [dostęp 2023-08-16].
- Stanisław Napierała na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-07].
- Stanisław Napierała [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-22] (ang.).
- Stanisław Napierała, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-11-22].[martwy link]