Stanisław z Pawłowic

polski duchowny katolicki, biskup płocki

Stanisław II z Pawłowic herbu Pierzchała (ur. ok. 1390, zm. 24 kwietnia 1439 w Toruniu) – polski duchowny katolicki, biskup płocki.

Stanisław z Pawłowic
Herb duchownego
Data urodzenia

ok. 1390

Data śmierci

24 kwietnia 1439

Biskup płocki
Okres sprawowania

1425–1439

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

24 czerwca 1425

Sakra biskupia

29 grudnia 1425[1]

Studiował w Krakowie. Był proboszczem w Pawłowicach, kanonikiem płockim (od 1416) i poznańskim (od 1417), archidiakonem kapituły płockiej, kanclerzem księcia Siemowita IV. 24 czerwca 1425 na polecenie księcia został wybrany przez kapitułę na biskupa płockiego, pomimo sprzeciwu synów książęcych – Siemowita, Władysława i Kazimierza. W wyniku tego doszło do podwójnej elekcji, część kapituły wybrała początkowo kanonika płockiego Krystyna Nieborowskiego. Stanisław z Pawłowic został potwierdzony na urzędzie biskupa płockiego przez Rzym i konsekrowany przez Wojciecha Jastrzębca (arcybiskupa gnieźnieńskiego). 31 grudnia 1435 roku podpisał akt pokoju w Brześciu Kujawskim[2].

Synowie księcia Siemowita IV po dojściu do władzy oskarżyli Stanisława II o złe zamiary i potwarz papieża Marcina V. Rozpoczął się proces apostolski nad biskupem płockim w Krakowie, prowadzony przez Stanisława ze Skalbmierza. Biskup uzyskał w Rzymie uniewinnienie. W drodze powrotnej z Rzymu Aleksander (biskup Trydentu), brat książąt mazowieckich, osadził biskupa Stanisława w więzieniu, z którego ten uciekł. Mimo podejmowanych licznych prób nie doszło do zgody między Stanisławem II a synami Siemowita IV. Na skutek licznych dochodzeń biskup roztrwonił majątek zarówno osobisty, jak i kościelny. Ostatni okres życia spędził w przytułku w klasztorze dominikanów toruńskich, gdzie zmarł. Pochowany został w klasztornym kościele pw. św. Mikołaja na Nowym Mieście w Toruniu.

Bibliografia

edytuj
  • Nowowiejski A. J., Płock. Monografia historyczna...., Płock 1990
  • Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999, Warszawa 2000

Przypisy

edytuj
  1. catholic-hierarchy
  2. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764, s. 133.