Stary Zambrzyków
Stary Zambrzyków – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Sobienie-Jeziory[5][6].
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-443[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WOT |
| SIMC |
0687959[5] |
Położenie na mapie gminy Sobienie-Jeziory  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu otwockiego  | |
 51°54′21″N 21°20′41″E/51,905833 21,344722[1]
| |
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wszystkich Świętych w Sobieniach-Jeziorach.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Nazwa wsi edytuj
Nazwa pochodzi od staropolskiego ząbr, ząbrz - tj. żubr. Mówi się również, że nazwa pochodzi od dawnego stwierdzenia "sam brzyg". Kiedyś, zanim Wisła zmieniła swój bieg, Zambrzyków znajdował się nad samym jej brzegiem.
Historia edytuj
Wieś założona w XV wieku, w 1576 pod nazwą Zambrzykowo, od 1834 Zembrzyków.
W dniu 18 marca 1863 w czasie trwającego właśnie powstania styczniowego, połączone oddziały powstańcze Józefa Jankowskiego, Jana Matlińskiego i Adama Andrzeja Zielińskiego wycofujące się po nieudanej potyczce pod Dziecinowem, zostały dopadnięte przez przeważające siły rosyjskie pod dowództwem mjr. Kreuza. Powstańcy stracili 60 ludzi. Rosjanie obdarli ich trupy do naga. Polacy wycofali się w okoliczne lasy, gdzie w rejonie Łucznicy ich ponownie rozbito, zginęło kolejnych 46 powstańców.
W zagrodzie i stajni należących obecnie do Adama Kasprzaka ukrywał się nieduży oddział powstańczy. Został on rozbity przez kozaków, zginęły 22 osoby, w tym 2 kobiety. Czterech oficerów kozacy powiesili w stajni za żuchwy i podpalili żywcem.
Mogiła i pomnik powstańców znajduje się blisko wsi, przy drodze do sąsiedniej wsi Karczunek.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 130143
- ↑ Wieś Stary Zambrzyków w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1204 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Bibliografia edytuj
- Paweł Ajdacki, Jacek Kałuszko, Wojciech Sobociński, Garwolin i okolice. Przewodnik turystyczny, Studio Fotografii Przyrodniczej "Hajstra", Warszawa 2004. ISBN 83-915832-3-6
- Artykuł. linia.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-28)]. w "Linii Otwockiej" dotyczący tragicznych wydarzeń podczas powstania styczniowego
Linki zewnętrzne edytuj
- Zambrzyków, ''wś, i Z. Nowy wś'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 365.