Wikipedia

Stefan Chomicz

pułkownik kawalerii Wojska Polskiego

Stefan Bronisław Jakub Chomicz vel Homicz[1][2], ps. „Poraj”[3] (ur. 23 września 1890 we Lwowie, zm. 1969) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stefan Chomicz
Stefan Homicz
Poraj
Ilustracja
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Pełne imię i nazwisko

Stefan Bronisław Jakub Chomicz

Data i miejsce urodzenia

23 września 1890
Lwów

Data śmierci

1969

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

5 pułk ułanów

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Urodził się 23 września 1890 we Lwowie, w rodzinie Jakuba, doktora praw[a] i Bronisławy z Żurowskich[6]. Był starszym bratem działaczy niepodległościowych i oficerów Wojska Polskiego, odznaczonych Krzyżami Niepodległości[7]: Stanisława Bolesława (1894–1975), kapitana piechoty rezerwy[8][9], i Bronisława (1898–1940), porucznika administracji stanu spoczynku, który figuruje na Ukraińskiej Liście Katyńskiej[10][11].

W 1908 Stefan zakończył naukę w klasie VIIIa c. k. II Gimnazjum w Rzeszowie[1]. W tym samym roku najmłodszy z braci rozpoczął naukę w klasie Ia, a Stanisław ukończył klasę IVa[12][2]. Stefan po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, natomiast bracia od 1910 kontynuowali naukę w c. k. I Gimnazjum z polskim językiem wykładowym w Stanisławowie[13][14]. Później Stefan przeniósł się na Uniwersytet Franciszkański we Lwowie, gdzie otrzymał dyplom magistra praw[15]. Po ukończonych studiach odbył praktykę sądową w Czortkowie, gdzie jego ojciec, w stopniu starszego radcy skarbowego, pełnił służbę pństwową na stanowisku dyrektora c. k. Dyrekcji Okręgu Sakrbowego i przewodniczącego c. k. Sądu wyższego w sprawach skarbowych[13][16]. W Czortkowie wstąpił do Drużyny Sokolej[17].

Obowiązkową służbę wojskową odbył w 31 pułku armat polowych, w charakterze jednorocznego ochotnika[18]. W szeregach tego oddziału, po wybuchu I wojny światowej, wyruszył na front, ale w końcu września 1914 zdezerterował i 20 października na Węgrzech wstąpił do 2 szwadronu kawalerii Legionów Polskich, późniejszego 2 pułku ułanów[19]. W jego szeregach odbył kampanię karpacką, besarabską i wołyńską[13]. W czerwcu 1916 w czasie walk pod Kotulostrją (?) i Bojanem został kontuzjowany i odesłany do szpitala[3]. W grudniu 1916 z Baranowicz został wysłany przez pułk na werbunek[3]. W marcu 1917 wrócił do pułku do Mińska Mazowieckiego, skąd wyruszył z pułkiem na Bukowinę[3].

W 1921 został odkomenderowany do Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu, w charakterze słuchacza kursu dowódców szwadronów[20][13]. Po ukończeniu kursu został przeniesiony do 9 pułku ułanów w Czortkowie[13][21][22]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 126. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[23][24][25]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień majora ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 18. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[26][27][28]. We wrześniu 1926 został przeniesiony do 6 pułku strzelców konnych w Żółkwi na stanowisko dowódcy szwadronu[29], a w czerwcu 1927 przesunięty na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego[30]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 24 pułku ułanów w Kraśniku na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[31][32][33]. W styczniu 1931 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu na stanowisko komendanta Szkoły Podchorążych Kawalerii[34][35]. 14 grudnia 1931 prezydent RP nadał mu stopień podpułkownika z dniem 1 stycznia 1932 i 2. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[36][37]. W lipcu 1935 został przeniesiony do 5 pułku ułanów w Ostrołęce na stanowisko dowódcy pułku[38][39]. Na pułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[40][41].

Był żonaty, miał córkę Wandę (ur. 20 czerwca 1926)[42].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Dr Jakub Homicz był radcą skarbu w c. k. Dyrekcji Okręgu Sakrbowego w Rzeszowie i asesorem w tamtejszym c. k. Sądzie wyższym w sprawach skarbowych[4]. W 1910 został przeniesiony do Stanisławowa na takie same stanowiska[5].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Sprawozdanie 1908 ↓, s. 62.
  2. ↑ a b Sprawozdanie 1909 ↓, s. 52, 62, 64.
  3. ↑ a b c d Chomicz Stanisław, ps. „Poraj”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-02-24].
  4. ↑ Szematyzm 1910 ↓, s. 241, 255.
  5. ↑ Szematyzm 1911 ↓, s. 249, 265.
  6. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  7. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
  8. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 10, 472.
  9. ↑ Chomicz Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-02-24].
  10. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 392.
  11. ↑ Chomicz Bronisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-02-24].
  12. ↑ Sprawozdanie 1908 ↓, s. 60.
  13. ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 4.
  14. ↑ Sprawozdanie 1911 ↓, s. 91, 93.
  15. ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2, 4.
  16. ↑ Szematyzm 1914 ↓, s. 270.
  17. ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
  18. ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
  19. ↑ Kolekcja ↓, s. 4, 5.
  20. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 253.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 617.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 559.
  23. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 161.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 679.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 601.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 126.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 341.
  28. ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 73.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926, s. 310.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927, s. 170.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 143, 171.
  32. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 313.
  33. ↑ a b c Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 37.
  34. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 14.
  35. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 812.
  36. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 15 grudnia 1931, s. 397.
  37. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 142.
  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 96.
  39. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 691.
  40. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 465.
  41. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 127.
  42. ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
  43. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 362.
  45. ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 1 foto.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Chomicz&oldid=72972655”