Stenygrocercus recineus

Stenygrocercus recineusgatunek pająka z infrarzędu ptaszników i rodziny Euagridae.

Stenygrocercus recineus
Raven, 1991
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Euagridae

Podrodzina

Australothelinae

Rodzaj

Stenygrocercus

Gatunek

Stenygrocercus recineus

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1991 roku przez Roberta Ravena[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Riviére des Pirogues na Nowej Kaledonii[1].

Morfologia

edytuj

U jedynej zmierzonej samicy ciało ma 9 mm długości przy prosomie długości 4 mm i szerokości 3,2 mm, a opistosmie (odwłoku) długości 4,3 mm i szerokości 2,7 mm. Karapaks jest żółtobrązowy, porośnięty delikatnymi, czarnymi włoskami. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest na planie prostokąta. Oczy pary przednio-środkowej leżą na wzgórku, w widoku grzbietowym nieco bardziej z tyłu niż pary przednio-bocznej, natomiast oczy pary tylno-środkowej leżą bardziej z przodu niż pary tylno-bocznej. Jamka karapaksu jest krótka, odgięta, opatrzona jedną parą szczecinek fowealnych. Nadustek jest niski. Żółtobrązowe szczękoczułki mają 7 ząbków dużych i 11 ząbków mniejszych na przedniej krawędzi bruzdy, a w nasadowo-środkowej części bruzdy 5 drobnych ząbków i od 30 do 40 ziarnistości. Barwa wargi dolnej, szczęk i sternum jest żółtobrązowa. Odnóża są żółtawobrązowe, pozbawione obrączkowania, o trichobotriach rozmieszczonych w dwóch szeregach na goleniach, jednym, prostym, liczącym 10 sztuk szeregu na nadstopiach i jednym, prostym szeregu na stopach. Pazurki parzyste mają od 7 do 15 ząbków rozmieszczonych w S-kształtnym szeregu, a pazurek trzeci od jednego do trzech ząbków. Opistosoma jest z wierzchu czerwonobrązowa z dużą, bladą łatą na przedzie i czterema parami nieregularnych, bladych znaków w tyle, od spodu zaś rudobrązowa z bladą łatą pośrodku. Kądziołki przędne są żółtobrązowe z wierzchu i rudobrązowe od spodu. Genitalia samicy zawierają cztery spermateki (dwie pary) o prostych, w obrębie pary zlanych nasadach, jedno- lub dwukrotnie skręconych częściach środkowych i powiększonych zbiornikach szczytowych[1].

Ekologia i występowanie

edytuj

Pająk ten zasiedla równikowe lasy deszczowe. Znajdywany jest na rzędnych od 350 do 400 m n.p.m.[1]

Gatunek endemiczny dla Nowej Kaledonii[1][2], znany wyłącznie z lokalizacji typowej[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f R.J. Raven, A revision of the mygalomorph spider family Dipluridae in New Caledonia (Araneae), [w:] J. Chazeau, S. Tillier (red.), Zoologia Neocaledonica, Vol. 2, „Mémoires du Muséum National d'Histoire Naturelle de Paris (A)”, 149, 1991, s. 87-117.
  2. a b Family: Euagridae Raven,1979. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-21].