Strojnogłowik białopierśny

Strojnogłowik białopierśny[3] (Arremon franciscanus) – gatunek małego ptaka z rodziny pasówek (Passerellidae). Opisany po raz pierwszy w 1997. Występuje endemicznie we wschodniej Brazylii. Bliski zagrożenia wyginięciem.

Strojnogłowik białopierśny
Arremon franciscanus[1]
Raposo, 1997
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pasówki

Rodzaj

Arremon

Gatunek

strojnogłowik białopierśny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Taksonomia edytuj

Po raz pierwszy gatunek opisał Marcos A. Raposo w 1997 na łamach „Ararajuba”. Holotyp pochodził z Mocambinho w gminie Janaúba, na prawym brzegu rzeki São Francisco (Brazylia). Był to dorosły samiec, odłowiony 16 grudnia 1995. Autor nadał nowemu gatunkowi nazwę Arremon franciscanus[4], akceptowaną obecnie (2021) przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny. Strojnogłowik białopierśny jest gatunkiem monotypowym[5]. Autor 1. opisu przypuszcza, że strojnogłowiki: białopierśny i półobrożny (A. semitorquatus) to gatunki siostrzane[4].

Morfologia edytuj

Długość ciała wynosi około 15 cm, masa ciała 21–25 g[6]. W upierzeniu przeważają kolory oliwkowy, czarny i biały. Głowa czarna, środek ciemienia szary; wyróżnia się długa, biała brew. Broda czarna, górna część szyi szarawa. Pozostała część wierzchu ciała, skrzydła i ogon oliwkowe, zgięcie skrzydła jaśniejsze. Spód biała biały z szarawym nalotem po bokach brzucha. Po bokach piersi występują dwie czarne plamy. Dziób żółtawy, wyróżnia się czarna górna krawędź[7]. Wymiary dla kolejno 4, 3 i 4 osobników: długość skrzydła 68,7–74 mm, długość dzioba 14–14,6 mm, długość ogona 60–65 mm[4].

Zasięg występowania, ekologia i zachowanie edytuj

Strojnogłowiki białopierśne występują we wschodniej Brazylii w południowej Bahii (według BirdLife International – centralnej[7]) i północnej Minas Gerais. Zamieszkują gęste, kserofityczne zarośla w caatindze. Najprawdopodobniej pasówki te żerują na ziemi. Brak informacji o pożywieniu i rozrodzie[6]. Ich zawołanie to wysoki syk, podobny do zawołania innych przedstawicieli gatunku. Odkrywca strojnogłowika białopierśnego odnotował dwa rodzaje pieśni[4].

Status edytuj

IUCN uznaje strojnogłowika białopierśnego za gatunek bliski zagrożenia wyginięciem (NT, Near Threatened) nieprzerwanie od 2000 roku (stan w 2021). Liczebność populacji wstępnie ocenia się na 10–20 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2]. Zagrożeniem dla tych ptaków jest niszczenie caatingi na rzecz rozwoju rolnictwa, pastwisk dla bydła i poprzez pożary[7].

Przypisy edytuj

  1. Arremon franciscanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Arremon franciscanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Passerellidae Cabanis & Heine, 1850-51 - pasówki - New world sparrows and allies (wersja: 2021-01-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-10].
  4. a b c d M.A. Raposo. A new species of Arremon (Passeriformes: Emberizidae) from Brazil. „Ararajuba”. 5 (1), s. 3–9, 1997. 
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): New World Sparrows, Bush Tanagers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-10]. (ang.).
  6. a b Jaramillo, A.: São Francisco Sparrow (Arremon franciscanus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2017. [dostęp 2017-01-09].
  7. a b c Species factsheet: Arremon franciscanus. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-02-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj