Sydowia (grzyby)
Sydowia Bres. – rodzaj grzybów z klasy Dothideomycetes[1].
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Sydowia |
Nazwa systematyczna | |
Sydowia Bres. Hedwigia 34(Beibl.): (66) (1895) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Sydowia gregaria Bres. 1895 |
Charakterystyka
edytujSydowia to teleomorfa. Jej anamorfy dawniej zaliczane były do rodzajów Dothichiza Lib. lub Sclerophoma Höhnel. Jest endofitem o grzybni rozwijającej się wewnątrz organizmu żywiciela. Strzępki rozgałęzione, septowane,o barwie od blado do ciemnobrązowej. Podkładki mniej więcej kuliste lub stożkowate, początkowo zagłębione, później wyłaniające się nad powierzchnię skórki, jednokomorowe, z brodawkowatą krótką ostiolą. Kilkuwarstwowa ściana zbudowana jest z ciemnobrązowych, wielokątnych, czasami pryzmatycznych komórek, po zewnętrznej stronie ciemniejszych, wewnątrz szklistych lub prawie szklistych. Worki maczugowate do podłużnych, z wieloma zarodnikami tworzącymi się w jednej warstwie. Askospory stłoczone do zachodzących na siebie, eliptyczne, odwrotnie jajowate, początkowo szkliste, potem brązowe, gładkie, z wieloma poprzecznymi przegrodami, zwężone przy przegrodzie pierwotnej, czasami z pionową przegrodą w komórkach środkowych lub rzadko w komórkach końcowych, proste do nierównobocznych, o górnej części zwykle szerszej i krótszej niż dolna część. Pyknidia powstają na podkładkach, które początkowo są zanurzone, później wyłaniające się, kuliste do nieregularnych, pojedyncze lub skupione, jedno- lub wielokomorowe. Ich ściana jest gruba i podczas dojrzewania pęka, rozrywając leżącą nad nią skórkę rośliny. Komórki konidiogenne fialidowe, enteroblastyczne, zdeterminowane, dyskretne, szkliste do bladobrązowych, kuliste do ampułkowatych, z szerokim kanałem i maleńkim kołnierzem utworzonym z wewnętrznych komórek ściany wyścielającej lokule. Konidia szkliste, elipsoidalne, gładkie, jednokomórkowe, czasem paciorkowate, rzadko zwężające się u podstawy[2].
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dothioraceae, Dothideales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Takson utworzony w 1895 r. przez Giacomo Bresadolę[1]. Synonimy: Hormonema Lagerb. & Melin 1927, Pleodothis Clem. 1909, Plowrightia sect. Plowrightiella Sacc. 1895, Plowrightiella (Sacc.) Trotter 1926[3].
Gatunki:
- Sydowia agharkariiT.S. Viswan. 1960
- Sydowia ceanothi M.E. Barr 2001
- Sydowia gregaria Bres. 1895
- Sydowia japonica (Kasai) Hirooka & Masuya 2012
- Sydowia polyspora (Bref. & Tavel) E. Müll. 1953
- Sydowia randiae R. Rao & Modak 1974
- Sydowia semenospora A. Funk & Finck 1988
- Sydowia slippii (M.E. Barr) M.E. Barr 2001
- Sydowia solitaria Lungescu & Morariu 1973
- Sydowia wolfii (M.E. Barr) M.E. Barr 2001[4].
W Polsce znana jest Sydowia polyspora wywołująca jesienną osutkę sosny i inne choroby roślin iglastych[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-04-27] .
- ↑ Giacomo Bresàdola , Sydowia, „Hedwigia”, 34 (65-66), Mycobank, 1895 [dostęp 2022-04-27] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-04-27] .
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2022-04-27] .
- ↑ Karol Manka , Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, ISBN 83-09-01793-6 .