Systoechus

rodzaj muchówek

Systoechusrodzaj muchówek z rodziny bujankowatych i podrodziny Bombyliinae. Obejmuje około 120 opisanych gatunków. Występuje w krainach: etiopskiej, palearktycznej, nearktycznej i orientalnej.

Systoechus
Loew, 1855
Ilustracja
Nieoznaczony gatunek z Kalifornii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Rodzina

bujankowate

Podrodzina

Bombyliinae

Plemię

Bombyliini

Rodzaj

Systoechus

Typ nomenklatoryczny

Bombylius sulphureus Mikan, 1796

Systoechus candidulus
Systoechus gradatus

Morfologia

edytuj

Muchówki o ciele długości od 6 do 17 mm. Oskórek mają opalizująco czarny, opylony i porośnięty długim, białym do żółtobrunatnego owłosieniem[1].

Głowa jest wyraźnie węższa od tułowia, w widoku bocznym prawie trójkątna, o wydatnej potylicy. Oczy złożone są półkuliste, o całobrzegich tylnych krawędziach[1]; u samców leżą bliżej siebie niż u samic[1][2], będąc rozstawionymi na odległość równą tej między tylnymi przyoczkami. Przyoczka umieszczone są na małym wzgórku przyoczkowym, przednie z nich jest znacznie szersze od tylnych. Czoło jest węższe od twarzy[1], która to jest wystająca[2]. Policzki są bardzo wąskie. Czułki są krótsze od głowy, drugi człon mają koralikowaty[1], trzeci zaś tak długi jak dwa poprzednie razem wzięte, wyposażony w dwuczłonową aristę oraz dołek czuciowy. Aparat gębowy ma sterczący ku przodowi ryjek[2].

Tułów jest krótki, szeroki, na przedzie wysklepiony. Skrzydła są duże, przejrzyste lub u nasady nieco przyciemnione. Mają dwie komórki submarginalne[1]. Komórki podstawowe radialna i medialna są takiej samej długości[2]. Komórka analna jest szeroko otwarta. Płatek skrzydłowy jest duży, a żyłka otokowa w pełni wykształcona. Odnóża są długie i smukłe, zwykle żółte z ciemniejszymi stopami. Długie, spłaszczone, przylegające łuski występują na udach, a w mniejszym rozmiarze na goleniach. Stopy wieńczą smukłe przylgi oraz długie i ostre pazurki[1].

Odwłok jest podługowato-owalny[1].

Ekologia i występowanie

edytuj

Owady ciepłolubne[2]. Larwyparazytoidami prostoskrzydłych[1].

Rodzaj ten najliczniej reprezentowany jest w krainach etiopskiej i palearktycznej. Występuje także w nearktycznej Ameryce Północnej i krainie orientalnej. Z terenu Polski podawano dwa jego gatunki: bujankę śmigłówkę i Systoechus gradatus[3].

Taksonomia

edytuj

Rodzaj ten wprowadzony został w 1855 roku przez Hermanna Loewa. W 1910 roku Daniel William Coquillett wyznaczył jego gatunkiem typowym opisanego w 1796 roku przez Johanna Christiana Mikana Bombylius sulphureus, później zsynonimizowanego z Bombylius ctenopterus[3].

Do rodzaju tego należy około 120 opisanych gatunków[4]:

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Frank M. Hull, Bee flies of the world: the genera of the family Bombyliidae, Washington: Smithsonian Institution Press, 1973, DOI10.5962/bhl.title.48406, ISBN 0-87474-131-9.
  2. a b c d e Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 24 Bujanki – Bombyliidae. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1967.
  3. a b N.L. Evenhuis, D.J. Greathead: World catalog of bee flies (Diptera: Bombyliidae). Revised September 2015. Bishop Museum, 2015. s. 1-206. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. genus Systoechus Loew, 1855. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2021-07-07].