Tenardyt (thenardyt) – minerał z grupy siarczanów. Należy do minerałów bardzo rzadkich, występujących tylko w niektórych regionach ziemi.

Tenardyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

thenardyt

Skład chemiczny

Na2SO4
bezwodny siarczan sodu[1]

Twardość w skali Mohsa

2,5-3,0

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość minerału

2,66 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

bezbarwny, szary, żółtawy

Rysa

biała

Połysk

szklisty, tłusty

Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego chemika L.J. Thenarda (1777-1857).

Charakterystyka edytuj

Właściwości edytuj

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju bipiramidy, tabliczkowym, słupkowym. Tworzy też charakterystyczne krzyżowe bliźniaki. Występuje w skupieniach ziarnistych. Jest kruchy, przezroczysty. Tworzy pięć odmian polimorficznych, z których jedna jest trwała w warunkach występujących na ziemi.

Występowanie edytuj

Powstaje jako produkt ewaporacji jezior słonych lub dehydratacji mirabilitu. Spotykany jest jako składnik niektórych skał solnych. Powstaje wśród produktów ekshalacji wulkanicznych (głównie fumaroli). Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: glauberyt, gips, halit, sylwin, mirabilit, epsomit.

Miejsca występowania: Hiszpania – jezioro Espartinas koło Aranjuez, Włochy - Wezuwiusz, Chile – pustynia Atacama, USA, Rosja - okolice Morza Kaspijskiego, Egipt, Libia, Peru.

Zastosowanie edytuj

Przypisy edytuj

  1. Thénardite. mindat.org. [dostęp 2015-10-11].

Bibliografia edytuj

  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, Towarzystwo Geologiczne "Spirifer", Warszawa 2005
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wydawnictwo PAE, Warszawa 1993
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wydawnictwo ”Alma - Press”, 2003

Linki zewnętrzne edytuj