Tetraglochin

rodzaj roślin

Tetraglochinrodzaj roślin z rodziny różowatych. Obejmuje 6 gatunków[3]. Występują one w Andach w Ameryce Południowej na obszarze od Peru, poprzez Boliwię, Chile i Argentynę do południowych krańców kontynentu[3]. Rośliny te rosną w górach, sięgając do 5000 m n.p.m.[5]

Tetraglochin
Ilustracja
Stoki Andów porośnięte krzewami Tetraglochin
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

Tetraglochin

Nazwa systematyczna
Tetraglochin Poepp.
Fragm. Syn. Pl.: 26 (1833)[3]
Typ nomenklatoryczny

T. stricta Poeppig[4]

Morfologia edytuj

 
Tetraglochin alata
Pokrój
Niewielkie, zwykle cierniste, kseromorficzne krzewy i krzewinki z długo- i krótkopędami, o pędach prosto wzniesionych lub rozpościerających się, nagich lub owłosionych[5].
Liście
Skrętoległe, z przylistkami u nasady liści zrośniętymi z ogonkiem i z sobą nawzajem (okrążając pęd). Liście są dwojakie – odmienne na długo- i krótkopędach. W obu wypadkach jednak blaszka liściowa jest nieparzysto pierzasto złożona. Na długopędach osie liści są trwałe, proste lub skrzywione, po opadnięciu listków. Liście na krótkopędach mają skróconą oś i trwałe, gęsto ułożone listki[5].
Kwiaty
Drobne, wyrastają pojedynczo w kątach liści, obupłciowe, czasem klejstogamiczne. Hypancjum otaczające zalążnię urnowate, z trwałymi 4–5 działkami kielicha wyrastającymi na krawędzi. Płatków korony brak. Pręciki 1–2 wyrastają z krawędzi hypancjum, mają krótkie nitki i drobne główki. Zalążnia powstaje z jednego owocolistka i zawiera pojedynczy zalążek. Szyjka słupka jest krótka[5].
Owoce
Jednonasienne niełupki zamknięte w hypancjum, choć z nim niezrośnięte. Hypancjum w czasie owocowania zwykle się powiększa, choć u niektórych gatunków jest błoniaste, jest barwne, cierniste i oskrzydlone. Skrzydełka w liczbie 3–4, są podłużne, wąskie lub szerokie, całobrzegie lub ząbkowane[5].

Systematyka edytuj

Rodzaj z podplemienia Sanguisorbinae, plemienia Sanguisorbeae (Agrimonieae), podrodziny Rosoideae, rodziny różowatych (Rosaceae) z rzędu różowców[6][2][7].

W niektórych ujęciach systematycznych rodzaj włączany jest do rodzaju Margyricarpus[7][8].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2023-01-14] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2023-01-14] (ang.).
  3. a b c d Tetraglochin Poepp., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-01-14].
  4. Tetraglochin, [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [online], Smithsonian Institution [dostęp 2023-01-14].
  5. a b c d e Ana M. Cialdella, Carolina L. Pometti, Taxonomic revision of the genus Tetraglochin (Rosaceae, Rosoideae) and morphometric analysis of its species, „Phytotaxa”, 296 (3), 2017, s. 201–227 [dostęp 2023-01-14].
  6. D. Potter i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI10.1007/s00606-007-0539-9.
  7. a b Genus: Tetraglochin Poepp.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2023-01-14].
  8. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 742, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.