Wikipedia

The Rugby Championship 2012

kategoria w projekcie Wikimedia

The Rugby Championship 2012 – inauguracyjna edycja The Rugby Championship, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy czterema najlepszymi zespołami narodowymi półkuli południowej – Argentyną, Australią, Nowej Zelandią i RPA. Turniej odbywał się systemem ligowym pomiędzy 18 sierpnia a 6 października 2012 roku.

The Rugby Championship 2012
2011 2013
18 sierpnia 2012 – 6 października 2012
Drużyny

 Argentyna
 Australia
 Nowa Zelandia
 Południowa Afryka

Szczegóły turnieju
Zwycięzca

 Nowa Zelandia

Bledisloe Cup

 Nowa Zelandia

Freedom Cup

 Nowa Zelandia

Mandela Plate

 Australia

Statystyki turnieju
Liczba meczów

12

Frekwencja

544 983
(45 415 na mecz)

Statystyki indywidualne
Najwięcej punktów

Nowa Zelandia Carter (58)[1]

Najwięcej przyłożeń

Południowa Afryka Habana (7)[2]

Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Pucharu Trzech Narodów, była to siedemnasta edycja tych zawodów.

Oficjalne ogłoszenie o dołączeniu do rozgrywek reprezentacji Argentyny nastąpiło 8 listopada 2011 roku. Jednocześnie też ustalono terminarz rozgrywek[3], przy czym RPA[4] i Argentyna[5] wskazały później stadiony, na których miały rozgrywać swe domowe mecze.

Arbitrzy zawodów zostali wyznaczeni 6 lipca 2012 roku[6].

W otwierającym turniej pojedynku zwycięstwo Nowozelandczykom dała solidna obrona, dzięki której wyeliminowali zagrożenie ze strony szczególnie Willa Genii, Digby Ioane i Kurtleya Beale. W grze szczególnie wyróżniali się zawodnicy formacji młyna gości – Keven Mealamu, Luke Romano, Kieran Read i Liam Messam – choć i Nowozelandczykom zdarzały się błędy w operowaniu piłką czy wyborze celów podań. Wszystkie trzy przyłożenia padły w pierwszych czterdziestu minutach, a ośmiopunktowa przewaga All Blacks do przerwy utrzymała się do końca spotkania, bowiem w drugiej połowie na każdego celnego karnego Australijczyków celnie odpowiadał Dan Carter[7][8]. Debiut Argentyńczyków w zawodach zakończył się porażką na wyjeździe, lecz pomimo dużej przewagi Springboks nie pozwolili im na zdobycie bonusowego punktu. Goście przeplatali dobra grę Juana Martína Hernándeza czy Gonzalo Camacho z prostymi błędami, popełnianymi przewinieniami czy niecelnymi karnymi. Dobre zawody rozegrała krytykowana wcześniej para łączników – Morné Steyn i Francois Hougaard – oraz Marcell Coetzee, Zane Kirchner i Bryan Habana, jednak cieniem na postawie Południowoafrykańczyków kładła się niemożność zdobycia czwartego przyłożenia, mnogość strat piłki i problemy w konstruowaniu maula autowego[9][10].

Na Eden Park Nowozelandczycy pozostali niepokonani przez Wallabies od 1986 roku, utrzymując tym samym dziesiąty rok z rzędu Bledisloe Cup, dodatkowo nie pozwalając gościom na zdobycie choćby punktu, bowiem australijscy rozgrywający zostali zneutralizowani. Jedyne przyłożenie w meczu zdobył Israel Dagg, który znakomicie grał w powietrzu, pozostałe punkty dołożył z kopów Carter. Podobnie jak tydzień wcześniej wyróżniali się zawodnicy z młyna – Read, Messam, Romano i Richie McCaw – grą dobrze sterował Aaron Smith, zaś Sonny Bill Williams i Hosea Gear przebijali się regularnie przez obronę rywali[11][12]. Z kolei w Mendozie Argentyńczycy zanotowali historyczny remis w meczu ze Springboks. Po trzy karne i podwyższenie celnie kopnęli Martín Rodríguez i Morné Steyn, natomiast przyłożenia zdobyli odpowiednio Santiago Fernández i Francois Steyn. Gospodarze byli zespołem wyraźnie lepszym w większości aspektów gry, natomiast Południowoafrykańczycy przegrywali walkę w autach i przegrupowaniach, także gra chwalonej po poprzenich spotkaniu pary łączników nie wyglądała już tak dobrze przy braku dominacji zawodników formacji młyna. Krytyka dotknęła zwłaszcza trenera Springboks za brak odpowiedniej taktyki przy niesprzyjających okolicznościach oraz brak konsekwencji w selekcji zawodników[13][14].

W wietrznym i deszczowym Wellington Argentyńczycy przez sześćdziesiąt minut dotrzymywali kroku gospodarzom. Po przyłożeniu Rodrigo Roncero Pumas przegrywając jednym punktem schodzili na przerwę przedłużoną o dziesięć minut z powodu awarii prądu na stadionie. Przez cały mecz Nowozelandczycy zmagali się z zabezpieczeniem posiadania piłki, płynnością i tempem gry w formacji ataku. Dopiero wejście Piri Weepu na boisko ożywiło grę All Blacks, co w połączeniu z żółtą kartką dla Julio Cabello przełożyło się na dwa przyłożenia w pozostałych dwudziestu minutach. Pozostałe punkty zdobył zaś celnymi kopami zastępujący kontuzjowanego Cartera Aaron Cruden[15][16]. Z kolei w Perth ponad 34 tysiące widzów obejrzało wyrównany pojedynek rozegrany w doskonałych warunkach pogodowych. W każdej części meczu obie drużyny kopnęły celnie po dwa karne, do przerwy różnicą między nimi było jedynie podwyższone przyłożenie Habany. W drugiej połowie Australijczycy zmienili taktykę – przede wszystkim mniej kopiąc – co zaowocowało dwoma przyłożeniami. Springboks trzymali się natomiast swojego planu gry, który nie sprawdzał się w warunkach braku dominacji w przegrupowaniach oraz braku dyscypliny. Wallabies wygrali zatem z Południowoafrykańczykami piąty mecz z rzędu, a siódmy z ostatnich ośmiu, utrzymali także Mandela Challenge Plate[17][18].

Podobne problemy czekały Springboks tydzień później w Dunedin. W najlepszym dotychczasowym występie, agresywna i mocna obrona, w której wyróżniali się Francois Louw i Flip van der Merwe, utrudniała ataki All Blacks, jednak pomimo okresów dominacji zawodników formacji młyna i błędów gospodarzy brak było przełożenia na punkty. Szczególnie słaba była postawa południowoafrykańskich kopaczy, którzy w celu umieścili dwie z ośmiu prób. Zgodnie z przygotowanym planem gry wiele piłek oddawali też oni kopiąc w stronę rywali zamiast kontynuować grę ręką, przez co stwarzali Nowozelandczykom szanse na kontry. Gospodarze zatem niepodziewanie na przerwę schodzili prowadząc po przyłożeniu Dagga. Świetnymi indywidualnymi akcjami zakończonymi przyłożeniem popisali się następnie Habana i Aaron Smith zastępujący słabo spisującego się Weepu, żółta kartka dla Deana Greylinga zmniejszyła presję na gospodarzy, a dwa celne karne Crudena w końcówce meczu pozbawiły Springboks chociażby bonusowego punktu[19][20]. Pierwszy w historii testmecz na Skilled Park zakończył się skromnym, czteropunktowym zwycięstwem gospodarzy, którym do przejęcia inicjatywy potrzeba było sześćdziesięciu minut. Argentyńczycy w połowie meczu prowadzili 6-3, a tuż po przerwie zaliczyli dwa przyłozenia i karnego, powiększając swą przewagę do trzynastu punktów. W ostatniej ćwiartce gry Australijczycy zdobyli dwa podwyższone przez Berricka Barnesa przyłożenia, zaś wynik meczu ustalił celnym karnym z większej odległości Beale[21][22][23].

W rozpoczynającym piątą serię spotkań testmeczu Południowoafrykańczycy utrzymali stuprocentową skuteczność w meczach z Wallabiesna Loftus Versfeld. Był to najlepszy występ Springboks od czasu przejęcia stanowiska trenera kadry przez Heyneke Meyera, choć według kapitana reprezentacji, Jeana de Villiersa, nie było drastycznych zmian wprowadzonych do planu gry. W dwudziestotrzypunktowym zwycięstwie hattricka zdobył Habana, wyróżniali się także Duane Vermeulen oraz młody łącznik ataku Johan Goosen, Eben Etzebeth wraz z Andriesem Bekkerem wywierali dużą presję na Australijczykach, zaś Francois Louw rozegrał najlepszy mecz w swojej dotychczasowej reprezentacyjnej karierze. Grę Wallabies z kolei utrudniła żółta kartka Jamesa Slippera, seria kontuzji, szczególnie w formacji ataku, przez które na ławkę rezerwowych przedwcześnie trafili Berrick Barnes, Adam Ashley-Cooper, Digby Ioane, Radike Samo i Tatafu Polota Nau, dodatkowo kończyli mecz w czternastkę, bowiem wykorzystawszy limit zmian, po urazie tego ostatniego nie mógł wejść na boisko Saia Faingaʻa[24][25]. Nadzieja Pumas na sprawienie niespodzianki w meczu z All Blacks trwała jedynie piętnaście minut. Po dobrym początku i przyłożeniu Martína Landajo Nowozelandczycy przejęli inicjatywę, Read i Maʻa Nonu przebijali się przez mniej efektywną niż w Wellington obronę Argentyńczyków. Mimo że Lucas González Amorosino i Marcelo Bosch byli groźni z piłką w rękach, a Hernández celnym karnym osiągnął barierę stu punktów zdobytych w testmeczach, do przerwy Pumas przegrywali 8–32. W ostatniej półgodzinie Steve Hansen dał szansę rezerwowym, mecz jednak nie stracił na intensywności. Tempo gry osłabiało gospodarzy, ich błędy były karane kolejnymi przyłożeniami, a dwaj Nowozelandzcy skrzydłowi, Julian Savea i Cory Jane, zdobyli ich łącznie pięć. Tym samym All Blacks zapewnili sobie zwycięstwo na kolejkę przed zakończeniem zawodów[26][27][28].

Nowozelandczycy nie zwolnili tempa także w swoim ostatnim spotkaniu wykazując cierpliwość i wiarę we własne umiejętności. Po słabszej pierwszej połowie, gdzie pozbawieni piłki i zepchnięci do obrony przegrywali nawet dziesięcioma punktami, w drugiej części bezlitośnie wykorzystywali błędy Springboks, grając pewnie nawet po żółtej kartce dla Dagga. Z drugiej strony gospodarze po dobrym starcie zmagali się z frustracją i niemocą w grze w ataku, błędami w obronie oraz niewysoką skutecznością obu kopaczy. Po raz kolejny wyróżniał się Read, Gear miał swój udział w trzech przyłożeniach, zaś kapitan McCaw świętował swe setne zwycięstwo w testmeczu[29][30]. W Rosario Wallabies zapewnili sobie drugie miejsce w turnieju (pomimo gorszego od reprezentantów RPA bilansu punktowego) sześciopunktowym zwycięstwem nad gospodarzami. W pierwszej części meczu punkty zdobywane były jedynie z karnych – Australijczycy pięciokrotnie, zaś Argentyńczycy trzykrotnie trafili celnie pomiędzy słupy. W drugiej połowie obie strony zdobyły po dziesięć punktów – prócz karnego także po podwyższonym przyłożeniu, porażką zakończył zatem reprezentacyjną karierę Rodrigo Roncero[31][32][33].

Tabela edytuj

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt bonus Pkt
M W R P + - +/-
1.   Nowa Zelandia 6 6 0 0 177 66 +111 2 26
2.   Australia 6 3 0 3 101 137 -36 0 12
3.   Południowa Afryka 6 2 1 3 120 109 +11 2 12
4.   Argentyna 6 0 1 5 80 166 -86 2 4

Mecze edytuj

18 sierpnia 2012
20:05
sędzia:   Alain Rolland 		Australia   19 - 27   Nowa Zelandia ANZ Stadium, Sydney
widzów: 76 877[34]
Punkty: Barnes 14 (pd 4K)
Sharpe 5 (P)
 (10 - 18)
Relacja 		Punkty: Carter 17 (pd 5K)
Jane 5 (P)
Dagg 5 (P)
18 sierpnia 2012
17:00
sędzia:   Steve Walsh 		Południowa Afryka   27 - 6   Argentyna DHL Newlands Stadium, Kapsztad
widzów: 38 843[35]
Punkty: M. Steyn 12 (3pd 2K)
Habana 5 (P)
Coetzee 5 (P)
Kirchner 5 (P)
 (20 - 6)
Relacja 		Punkty: Hernández 6 (2K)
25 sierpnia 2012
19:35
sędzia:   Nigel Owens 		Nowa Zelandia   22 - 0   Australia Eden Park, Auckland
widzów: 48 460[36]
Punkty: Carter 17 (pd 5K)
Dagg 5 (P)
 (9 - 0)
Relacja 		  Genia
25 sierpnia 2012
16:10
sędzia:   Steve Walsh 		Argentyna   16 - 16   Południowa Afryka Estadio Malvinas Argentinas, Mendoza
widzów: 37 000[37]
Punkty: Rodríguez 11 (pd 3K)
Fernández 5 (P)
 (13 - 3)
Relacja 		Punkty: M. Steyn 11 (pd 3K)
F. Steyn 5 (P)
8 września 2012
19:35
sędzia:   Romain Poite 		Nowa Zelandia   21 - 5   Argentyna Westpac Stadium, Wellington
widzów: 29 932[38]
Punkty: Cruden 11 (pd 3K)
Jane 5 (P)
Savea 5 (P)
 (6 - 5)
Relacja 		Punkty: Roncero 5 (P)
  Cabello
8 września 2012
18:35
sędzia:   Nigel Owens 		Australia   26 - 19   Południowa Afryka Patersons Stadium, Perth
widzów: 34 377[39]
Punkty: Barnes 16 (2pd 4K)
Alexander 5 (P)
Higginbotham 5 (P)
 (6 - 13)
Relacja 		Punkty: M. Steyn 8 (pd 2K)
F. Steyn 6 (2K)
Habana 5 (P)
  Mtawarira
15 września 2012
19:35
sędzia:   George Clancy 		Nowa Zelandia   21 - 11   Południowa Afryka Forsyth Barr Stadium, Dunedin
widzów: 29 014[40]
Punkty: Cruden 11 (pd 3K)
A. Smith 5 (P)
Dagg 5 (P)
 (5 - 3)
Relacja 		Punkty: M. Steyn 3 (K)
Habana 5 (P)
Goosen 3 (K)
  Greyling
15 września 2012
20:05
sędzia:   Wayne Barnes 		Australia   23 - 19   Argentyna Skilled Park, Gold Coast
widzów: 22 278[41]
Punkty: Barnes 10 (2pd 2K)
Beale 3 (K)
Ioane 5 (P)
McCabe 5 (P)
  McCabe
 (3 - 6)
Relacja 		Punkty: Hernández 9 (3K)
Cabello 5 (P)
Leonardi 5 (P)
29 września 2012
17:00
sędzia:   Alain Rolland 		Południowa Afryka   31 - 8   Australia Loftus Versfeld Stadium, Pretoria
widzów: 44 463[42]
Punkty: Habana 15 (3P)
Pienaar 6 (3pd)
Louw 5 (P)
Kirchner 5 (P)
 (14 - 3)
Relacja 		Punkty: Beale 3 (K)
Harris 5 (P)
  Slipper
29 września 2012
20:10
sędzia:   Jaco Peyper 		Argentyna   15 - 54   Nowa Zelandia Estadio Ciudad de La Plata, La Plata
widzów: 53 000[43]
Punkty: Hernández 5 (pd K)
Camacho 5 (P)
Landajo 5 (P)
 (8 - 32)
Relacja 		Punkty: Cruden 7 (2pd K)
Carter 12 (3pd 2K)
A. Smith 5 (P)
Jane 15 (3P)
Savea 10 (2P)
Nonu 5 (P)
6 października 2012
17:00
sędzia:   Alain Rolland 		Południowa Afryka   16 - 32   Nowa Zelandia FNB Stadium, Johannesburg
widzów: 88 739[44]
Punkty: Goosen 5 (pd K)
Jantjies 6 (2K)
Habana 5 (P)
 (16 - 12)
Relacja 		Punkty: Carter 12 (3pd dg K)
A. Smith 5 (P)
Nonu 5 (P)
C. Smith 5 (P)
Whitelock 5 (P)
  Dagg
6 października 2012
20:10
sędzia:   Craig Joubert 		Argentyna   19 - 25   Australia Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
widzów: 42 000[45]
Punkty: Bosch 5 (pd K)
Hernández 9 (3K)
Imhoff 5 (P)
  Albacete
 (9 - 15)
Relacja 		Punkty: Harris 20 (pd 6K)
Ioane 5 (P)
  Sheehan


Przypisy edytuj

  1. ↑ Rugby Union - ESPN Scrum - Statsguru - Test matches - Player records
  2. ↑ Rugby Union - ESPN Scrum - Statsguru - Test matches - Player records
  3. ↑ Tri-Nations replaced by 'The Rugby Championship'. rugbyweek.com. [dostęp 2012-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-07)]. (ang.).
  4. ↑ Springboks to play All Blacks in Soweto. rugbyweek.com. [dostęp 2012-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-04)]. (ang.).
  5. ↑ Argentina reveal Rugby Championship venues. rugbyweek.com. [dostęp 2012-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-07)]. (ang.).
  6. ↑ Match officials named for Rugby Championship. irb.com. [dostęp 2012-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-09)]. (ang.).
  7. ↑ WALLABIES FALL TO ALL BLACKS AT ANZ STADIUM. aru.com.au. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  8. ↑ Powerful defencepowers NZ win. allblacks.com. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-03)]. (ang.).
  9. ↑ Los Pumas no tuvieron un buen debut en el Rugby Championship ante Sudáfrica. diariopopular.com.ar. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (hiszp.).
  10. ↑ Solid start for Boks. sarugby.co.za. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  11. ↑ ALL BLACKS 22 V QANTAS WALLABIES 0. aru.com.au. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  12. ↑ McCaw leads All Blacks' Bledisloe charge. allblacks.com. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  13. ↑ Histórico empate de los Pumas frente a Sudáfrica. terra.com.ar. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (hiszp.).
  14. ↑ Frans try spares the Bok blushes. sarugby.co.za. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  15. ↑ El orgullo de los Pumas aguantó una hora el vendaval All Blacks, que ganaron 21 a 5. deportes.terra.com.ar. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (hiszp.).
  16. ↑ Quick NZ tries punish Argentina. allblacks.com. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-09)]. (ang.).
  17. ↑ QANTAS WALLABIES RETAIN THE NELSON MANDELA CHALLENGE PLATE. aru.com.au. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  18. ↑ Wallabies too good for fading Boks. sarugby.co.za. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  19. ↑ New Zealand sneak win over South Africa. sarugby.co.za. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  20. ↑ All Blacks see off Springbok threat. allblacks.com. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-28)]. (ang.).
  21. ↑ QANTAS WALLABIES 23 V ARGENTINA PUMAS 19. aru.com.au. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  22. ↑ Los Pumas estuvieron cerca de la hazaña, pero al final cayeron con Australia. terra.com.ar. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (hiszp.).
  23. ↑ ARGENTINA DEJO ESCAPAR LA POSIBILIDAD DE VENCER A AUSTRALIA. terra.com.ar. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (hiszp.).
  24. ↑ Habana hat-trick as Boks find form. sarugby.co.za. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-02)]. (ang.).
  25. ↑ SOUTH AFRICA 31 V AUSTRALIA 8 CASTROL EDGE RUGBY CHAMPIONSHIP. aru.com.au. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  26. ↑ Los Pumas sufrieron una dura derrota contra los All Blacks. deportes.terra.com.ar. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (hiszp.).
  27. ↑ All Blacks claim inaugural Championship. allblacks.com. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-03)]. (ang.).
  28. ↑ Rugby Championship: New Zealand win inaugural title. bbc.co.uk. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-20)]. (ang.).
  29. ↑ Boks given a rugby lesson. sarugby.co.za. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  30. ↑ Superb All Blacks complete Championship clean sweep. allblacks.com. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.).
  31. ↑ QANTAS WALLABIES WRAP UP SECOND IN THE CASTROL EDGE RUGBY CHAMPIONSHIP WITH WIN OVER ARGENTINA. aru.com.au. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (ang.).
  32. ↑ Los Pumas arañaron la victoria pero no pudieron con Australia. diariopopular.com.ar. [dostęp 2019-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (hiszp.).
  33. ↑ Australia hang on to beat Pumas and finish second. rugbyweek.com. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-02)]. (ang.).
  34. ↑ New Zealand make winning start to Rugby Championship against Australia. guardian.co.uk. [dostęp 2012-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-16)]. (ang.).
  35. ↑ Springboks too strong for debutant Pumas. abc.net.au. [dostęp 2012-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-23)]. (ang.).
  36. ↑ All Blacks retain Bledisloe Cup. espnscrum.com. [dostęp 2012-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (ang.).
  37. ↑ Pumas and Boks battle to a draw. espnscrum.com. [dostęp 2012-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-01)]. (ang.).
  38. ↑ Archived Events - 2012. westpacstadium.co.nz. [dostęp 2012-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-08)]. (ang.).
  39. ↑ Wallabies edge out South Africa. sportsaustralia.com. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-28)]. (ang.).
  40. ↑ All Blacks hold off Springboks. odt.co.nz. [dostęp 2012-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
  41. ↑ Wallabies hold off fierce Pumas. canberratimes.com.au. [dostęp 2012-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-17)]. (ang.).
  42. ↑ Habana hat-trick in Boks romp. skysports.com. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-13)]. (ang.).
  43. ↑ New Zealand's All Blacks claim inaugural The Rugby Championship with 54-15 win over Argentina. foxsports.com.au. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-31)]. (ang.).
  44. ↑ New Zealand beat South Africa to claim a 16th straight Test victory. skysports.com. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  45. ↑ Australia beat Argentina to claim second place in the Rugby Championship. skysports.com. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Rugby_Championship_2012&oldid=64979761”