Toloksaton – organiczny związek chemiczny z grupy odwracalnych inhibitorów MAO, stosowany w przeszłości jako lek przeciwdepresyjny[2].
Toloksaton
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-(hydroksymetylo)-3-(3-metylofenylo)-1,3-oksazolidyn-2-on
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
5-(hydroksymetylo)-3-m-tolilooksazolidyn-2-on
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C11H13NO3
|
Masa molowa
|
207,23 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
29218-27-7
|
PubChem
|
34521
|
DrugBank
|
DB09245
|
SMILES
|
O=C2OC(CO)CN2c1cccc(c1)C
|
|
InChI
|
InChI=1S/C11H13NO3/c1-8-3-2-4-9(5-8)12-6-10(7-13)15-11(12)14/h2-5,10,13H,6-7H2,1H3
|
InChIKey
|
MXUNKHLAEDCYJL-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N06AG03
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
przeciwdepresyjne
|
|
|
Opatentowany w 1969 roku i wprowadzony na francuski rynek w 1984 roku pod nazwą handlową Humoryl przez przedsiębiorstwo Delalande[3][4]. W 2002 roku został wycofany ze sprzedaży[5].
- ↑ Toloxatone, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 25 listopada 2022, numer katalogowy: T3452 [dostęp 2024-03-02] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ I.I. Berlin I.I. i inni, Comparison of the monoamine oxidase inhibiting properties of two reversible and selective monoamine oxidase-A inhibitors moclobemide and toloxatone, and assessment of their effect on psychometric performance in healthy subjects, „British Journal of Clinical Pharmacology”, 30 (6), 1990, s. 805–816, DOI: 10.1111/j.1365-2125.1990.tb05445.x, PMID: 1705137, PMCID: PMC1368300 (ang.).
- ↑ A.M.A.M. Cesura A.M.A.M., A.A. Pletscher A.A., The new generation of monoamine oxidase inhibitors, [w:] Progress in Drug Research, ErnstE. Jucker (red.), t. 38, Basel: Birkhäuser Verlag, 1992, s. 2, DOI: 10.1007/978-3-0348-7141-9, ISBN 978-3-0348-7143-3 (ang.).
- ↑ JörgJ. Holenz JörgJ., José LuizJ.L. Díaz José LuizJ.L., HelmutH. Buschmann HelmutH., Marketed Drugs and Drugs in Development, [w:] Antidepressants, Antipsychotics, Anxiolytics. From Chemistry and Pharmacology to Clinical Application, HelmutH. Buschmann (red.) i inni, t. 1, Weinheim: Wiley-VCH, 2008, s. 238, ISBN 978-3-527-61933-7 (ang.).
- ↑ Humoryl 200mg gelule 30, [w:] Le Figaro Santé [online] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-08] (fr.).