Tomasz Feliks Wójcik
Tomasz Feliks Wójcik (ur. 18 maja 1945 w Gądkowie Wielkim) – polski polityk, inżynier i związkowiec, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm III kadencji.
| ||
 Tomasz Wójcik (1990) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 18 maja 1945 Gądków Wielki | |
| Poseł III kadencji Sejmu | ||
| Okres | od 20 października 1997 do 18 października 2001 | |
| Przynależność polityczna | Akcja Wyborcza Solidarność | |
| Odznaczenia | ||
| ||
ŻyciorysEdytuj
Absolwent I LO w Legnicy[1]. W 1969 ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, potem uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Wrocławskim.
W 1980 wstąpił do „Solidarności”, w stanie wojennym był trzykrotnie internowany w 1982 (w tym po raz pierwszy na okres prawie czterech miesięcy). Po zwolnieniu działał w podziemnych strukturach NSZZ „S”. Od 1990 do 1998 przewodniczył zarządowi Regionu Dolny Śląsk związku. W 1998 wszedł w skład zarządu regionu, od 1990 członek Komisji Krajowej. W 2003 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Międzynarodowej Organizacji Pracy (w 1991 został reprezentantem NSZZ „S” w MOP).
Sprawował mandat posła III kadencji, wybranego liczbą 30 679 głosów z listy Akcji Wyborczej Solidarność z okręgu wrocławskiego. W nocy z 19 na 20 października 1997, po zakończeniu posiedzenia klubu parlamentarnego AWS, z pomocą Piotra Krutula zawiesił krzyż w Sali Posiedzeń. W Sejmie przewodniczył Komisji Skarbu, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. W 2001 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję. Do 2002 działał w Ruchu Społecznym AWS. Był jednym z najbardziej wpływowych polityków AWS i jej liderem w województwie dolnośląskim. W 2003 z ramienia Ligi Polskich Rodzin startował w wyborach uzupełniających do Senatu, nieznacznie przegrywając z Mirosławem Lubińskim (a pokonując dwóch pozostałych kandydatów)[2]. W 2004 (już jako członek tej partii) kandydował z jej ramienia do Parlamentu Europejskiego[3], a w 2005 ponownie do Senatu[4]. W 2014 znalazł się początkowo na liście Bezpartyjnych Samorządowców do sejmiku dolnośląskiego[5], jednak ostatecznie nie wystartował.
Od 2001 zatrudniony w Instytucie Nauk Humanistycznych Politechniki Wrocławskiej.
OdznaczeniaEdytuj
W 2006, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Halina Tamioła (red.): Jesteśmy numer jeden – 60 lat ILO w Legnicy. Legnica: Wydawnictwo Edytor, 2005, s. 260. ISBN 83-88214-64-0.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2003. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2004. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Malwina Gadawa: Gwiazdy na liście separatystów do sejmiku. Zobacz nazwiska. gazetawroclawska.pl, 6 października 2014. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2006 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807)
BibliografiaEdytuj
- Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2020-05-17].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2020-05-17].
- Dr inż. Tomasz Wójcik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-09-07].