Tour de France 1986

73. Tour de France rozpoczął się 4 lipca w Boulogne-Billancourt, a zakończył się 27 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 23 etapów, w tym 13 etapów płaskich, 7 etapów górskich i 4 etapów jazdy indywidualnej na czas. Cała trasa liczyła 4083 km.

Tour de France 1986
1985 1987
Ilustracja
Trasa Tour de France 1986
Data

427 lipca 1986

Etapów

23 (24)

Dystans

4083 km

Czas zwycięzcy

110 h 35' 19"
(37,208 km/h)

Zgłoszenia

210 kolarzy

Ukończyło wyścig

132 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Stany Zjednoczone Greg LeMond

Drugie miejsce

Francja Bernard Hinault

Trzecie miejsce

Szwajcaria Urs Zimmermann

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Francja Bernard Hinault

Punktowa

Belgia Eric Vanderaerden

Sprinterska

Holandia Gerrit Solleveld

Młodzieżowa

Stany Zjednoczone Andrew Hampsten

Kombinowana

Stany Zjednoczone Greg LeMond

Najaktywniejszych

Francja Bernard Hinault

Drużynowa

Francja La Vie Claire

Drużynowa punktowa

Holandia Panasonic

Klasyfikację generalną wygrał Amerykanin Greg LeMond, wyprzedzając Francuza Bernarda Hinaulta i Szwajcara Ursa Zimmermanna. LeMond został tym samym pierwszym kolarzem spoza Europy, który wygrał Wielka Pętlę. Klasyfikację górską wygrał Hinault, punktową Belg Eric Vanderaerden, Sprinterską Holender Gerrit Solleveld, kombinowaną LeMond, a młodzieżową wygrał jego rodak Andrew Hampsten. Najaktywniejszym kolarzem został Hinault[1]. W czasowej klasyfikacji drużynowej najlepsza była francuska drużyna La Vie Claire, a w punktowej klasyfikacji drużynowej zwyciężył holenderski zespół Panasonic[2].

Holenderski kolarz Peter Winnen po latach przyznał się do stosowania dopingu w latach 1999 i 2002. Po raz pierwszy wziął testosteron podczas Wielkiej Pętli w 1986 roku po tym, jak upadł na trasie 18. odcinka do L’Alpe d’Huez[3].

W 1986 roku w Tour de France wystartowali zwycięzcy osiemnastu edycji tego wyścigu: Bernard Hinault (1978, 1979, 1981, 1982 i 1985), Joop Zoetemelk (1980), Laurent Fignon (1983 i 1984), Greg LeMond (1986, 1989 i 1990), Stephen Roche (1987), Pedro Delgado (1988) i Miguel Indurain (1991, 1992, 1993, 1994 i 1995).

Drużyny

edytuj

W tej edycji TdF wzięło udział 21[4] drużyn:

  • La Vie Claire
  • Carrera-Inoxpran
  • Kas
  • Panasonic-Merckx-Agu
  • Système U
  • PDM-Concorde
  • Café de Colombia-Piles Varta
  • Reynolds-TS Batteries
  • Peugeot-Shell
  • Kwantum-Decosol-Yoko
  • Joker-Emerxil-Eddy Merckx
  • Hitachi-Marc-Splendor
  • Zor-BH
  • Fagor
  • RMO-Meral-Mavic
  • Postobón
  • Seat-Orbea
  • Gis Gelati
  • Teka
  • Malvor-Bottecchia-Vaporella
  • 7-Eleven
Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
P 4 lipca Boulogne-Billancourt   ITT 4,6 km   Thierry Marie
1 5 lipca NanterreSceaux   85,0 km   Pol Verschuere
2 5 lipca MeudonSaint-Quentin-en-Yvelines   TTT 56,0 km   Système U
3 6 lipca Levallois-PerretLiévin   214,0 km   Pello Ruiz Cabestany
4 7 lipca LiévinÉvreux   243,0 km   Johan van der Velde
5 8 lipca ÉvreuxVillers-sur-Mer   124,5 km   Guido Bontempi
6 9 lipca Villers-sur-MerCherbourg   200,0 km   Ludo Peeters
7 10 lipca CherbourgSaint-Hilaire-du-Harcouët   201,0 km   Eddy Planckaert
8 11 lipca Saint-Hilaire-du-HarcouëtNantes   204,0 km   Bernard Hinault
9 12 lipca Nantes   ITT 61,5 km   José Ángel Sarrapio
10 13 lipca NantesFuturoscope   183,0 km   Rudy Dhaenens
11 14 lipca FuturoscopeBordeaux   258,3 km   Pedro Delgado
12 15 lipca BayonnePau   217,5 km   Greg LeMond
13 16 lipca PauSuperbagnères   186,0 km   Niki Rüttimann
14 17 lipca SuperbagnèresBlagnac   154,0 km   Matteo Trentin
15 18 lipca CarcassonneNîmes   225,5 km   Frank Hoste
16 19 lipca NîmesGap   246,5 km   Jean-François Bernard
17 20 lipca GapSerre Chevalier   190,0 km   Eduardo Chozas
18 21 lipca BriançonL’Alpe d’Huez   182,5 km   Bernard Hinault
22 lipca Dzień przerwy
19 23 lipca Villard-de-LansSaint-Étienne   179,5 km   Julián Gorospe
20 24 lipca Saint-Étienne   ITT 58,0 km   Bernard Hinault
21 25 lipca Saint-ÉtiennePuy de Dôme   190,0 km   Erich Mächler
22 26 lipca Clermont-FerrandNevers   194,0 km   Guido Bontempi
23 27 lipca Cosne-Cours-sur-LoireParyż (Champs-Élysées)   255,0 km   Guido Bontempi

Liderzy klasyfikacji po etapach

edytuj
Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
 
Klasyfikacja punktowa
 
Klasyfikacja górska
 
Klasyfikacja młodzieżowa
 
Klasyfikacja drużynowa
 
P Thierry Marie Thierry Marie Thierry Marie brak Jesús Blanco Système U-Gitane
1 Pol Verschuere Alex Stieda Pol Verschuere Alex Stieda Alex Stieda
2 Système U Thierry Marie Eric Vanderaerden Eric Boyer
3 Davis Phinney
4 Pello Ruiz Cabestany Dominique Gaigne
5 Johan van der Velde Johan van der Velde
6 Guido Bontempi Régis Simon
7 Ludo Peeters Jørgen V. Pedersen Carrera-Inoxpran
8 Eddy Planckaert
9 Bernard Hinault Bruno Cornillet
10 José Ángel Sarrapio
11 Rudy Dhaenens
12 Pedro Delgado Bernard Hinault Ronan Pensec Jean-François Bernard La Vie Claire
13 Greg LeMond Robert Millar Andrew Hampsten
14 Niki Rüttimann
15 Frank Hoste
16 Jean-François Bernard
17 Eduardo Chozas Greg LeMond
18 Bernard Hinault Greg LeMond
19 Julián Gorospe Bernard Hinault
20 Bernard Hinault
21 Erich Mächler
22 Guido Bontempi
23 Guido Bontempi
Klasyfikacja końcowa Greg LeMond Eric Vanderaerden Bernard Hinault Andrew Hampsten La Vie Claire

Klasyfikacje końcowe

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Greg LeMond   La Vie Claire 110 h 35' 19"
2.   Bernard Hinault La Vie Claire +3' 10"
3.   Urs Zimmermann Carrera-Inoxpran +10' 54"
4.   Andrew Hampsten La Vie Claire +18' 44"
5.   Claude Criquielion Hitachi +24' 36"
6.   Ronan Pensec Peugeot +25' 59"
7.   Niki Rüttimann La Vie Claire +30' 52"
8.   Álvaro Pino Zor +33' 00"
9.   Steven Rooks PDM-Concorde +33' 22"
10.   Yvon Madiot Système U +33' 27"
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Eric Vanderaerden   Panasonic 277
2.   Jozef Lieckens Joker-Emerxil 232
3.   Bernard Hinault La Vie Claire 210
4.   Greg LeMond La Vie Claire 210
5.   Guido Bontempi Carrera-Inoxpran 166
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Bernard Hinault   La Vie Claire 351
2.   Luis Herrera Café de Colombia 270
3.   Greg LeMond La Vie Claire 265
4.   Urs Zimmermann Carrera 191
5.   Eduardo Chozas Teka 172

Klasyfikacja młodzieżowa

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Andrew Hampsten   La Vie Claire 110 h 54' 03"
2.   Ronan Pensec Peugeot +7' 15"
3.   Jean-François Bernard La Vie Claire +17' 01"
4.   Jesús Blanco Teka +44' 32"
5.   Peter Stevenhaagen PDM-Concorde +51' 56"

Klasyfikacja sprinterska

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Gerrit Solleveld   Kwantum 305
2.   Dirk De Wolf Hitachi 170
3.   Dominique Arnaud Reynolds 145
4.   Johan van der Velde Panasonic 86
5.   Julián Gorospe Reynolds 60

Klasyfikacja kombinowana

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Greg LeMond   La Vie Claire 87
2.   Bernard Hinault La Vie Claire 87
3.   Claude Criquielion Hitachi 68
4.   Urs Zimmermann Carrera-Inoxpran 61
5.   Andrew Hampsten La Vie Claire 59

Klasyfikacja drużynowa punktowa

edytuj
Pozycja Drużyna Punkty
1.   Panasonic 1523
2.   La Vie Claire 1674
3.   KAS 1869

Klasyfikacja drużynowa

edytuj
Pozycja Drużyna Czas
1.   La Vie Claire 331 h 35' 48"
2.   Peugeot +1h 51' 50"
3.   Système U +2h 00' 50"
4.   PDM-Concorde +2h 23' 50"
5.   Carrera-Inoxpran +2h 26' 36"

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj