Tour de France 1988

75. Tour de France rozpoczął się 4 lipca w Pornichet, a zakończył się 24 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 22 etapów, w tym: 10 etapów płaskich, 8 etapów górskich i 5 etapów jazdy indywidualnej na czas. Cała trasa liczyła 3286 km.

Tour de France 1988
1987 1989
Data

424 lipca 1988

Etapów

22 (23)

Dystans

3286 km

Czas zwycięzcy

84h 27' 53"
(38,909 km/h)

Zgłoszenia

198 kolarzy

Ukończyło wyścig

151 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Hiszpania Pedro Delgado

Drugie miejsce

Holandia Steven Rooks

Trzecie miejsce

Kolumbia Fabio Parra

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Holandia Steven Rooks

Punktowa

Belgia Eddy Planckaert

Sprinterska

Holandia Frans Maassen

Młodzieżowa

Holandia Erik Breukink

Kombinowana

Holandia Steven Rooks

Najaktywniejszych

Francja Jérôme Simon

Drużynowa

Holandia PDM

Drużynowa punktowa

Holandia PDM

Klasyfikacje

edytuj

Klasyfikację generalną wygrał Hiszpan Pedro Delgado, wyprzedzając Holendra Stevena Rooksa i Kolumbijczyka Fabio Parrę. Rooks wygrał ponadto klasyfikację górską i kombinowaną, klasyfikację punktową wygrał Belg Eddy Planckaert, sprinterską Holender Frans Maassen, a młodzieżową wygrał jego rodak Erik Breukink. Najaktywniejszym kolarzem został Francuz Jérôme Simon[1]. W obu klasyfikacjach drużynowych najlepsza była holenderska drużyna PDM[2].

Zmiany w stosunku do poprzednich edycji

edytuj

W 1988 roku Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI) wprowadziła regułę stanowiącą, iż jeden wyścig kolarski nie może trwać przez więcej niż trzy weekendy. Tour de France mógł więc zacząć się w poniedziałek 4 lipca, a prolog usunięto z programu. Organizatorzy wydłużyli jednak wyścig przez dodanie „preludium”, obchodząc tym samym przepisy UCI, ponieważ preludium odbywało się nieoficjalnie. Każdy z kolarzy przejeżdżał 3,8 km, a jeden kolarz z każdej drużyny przejeżdżał jeszcze 1 kilometr samotnie. Uzyskane czasy nie liczyły się do reszty wyścigu, jednak zwycięzca nosił żółtą koszulkę na pierwszym oficjalnym etapie[3].

Doping

edytuj

Zwycięzca Touru Pedro Delgado nie przeszedł testu antydopingowego, po wykryciu jego organizmie probenecydu. Środek ten znajdował się wtedy na liście środków zakazanych przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, jednak nie przez Międzynarodową Unię Kolarską, wobec czego Hiszpana nie ukarano. Holender Gert-Jan Theunisse miał zwiększony poziom testosteronu, co dało pozytywny wynik testu dopingowego. Holendra ukarano 10-minutową karą, co przesunęło go w klasyfikacji generalnej z piątego miejsca na jedenaste. Testów antydopingowych nie przeszedł także kolejny Hiszpan – Roque de la Cruz, którego również ukarano 10-minutową karą[4].

Drużyny

edytuj

W tej edycji TdF wzięły udział 22[5] drużyny:

  • Carrera
  • PDM
  • Toshiba
  • Système U
  • Cafe de Colombia
  • BH
  • 7 Eleven-Hoonved
  • Caja Rural-Orbea
  • Hitachi-Bosal-BCE
  • Chateau d’Ax
  • Fagor
  • Panasonic-Isostar
  • Z-Peugeot
  • Teka
  • Kas-Canal 10-Mavic
  • RMO-Liberia-Mavic
Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca Lider
P 3 lipca PornichetLa Baule   TTT 3,8 km
  ITT 1,0 km
  Weinmann-La Suisse
  Guido Bontempi
  Guido Bontempi
1 4 lipca PontchâteauMachecoul   92 km   Steve Bauer   Steve Bauer
2 4 lipca La Haie-FouassièreAncenis   TTT 48 km   Panasonic   Teun van Vliet
3 5 lipca NantesLe Mans   213 km   Jean-Paul van Poppel   Teun van Vliet
4 6 lipca Le MansÉvreux   158 km   Acácio da Silva   Teun van Vliet
5 7 lipca Neufchâtel-en-BrayLiévin   148 km   Jelle Nijdam   Henk Lubberding
6 8 lipca LiévinWasquehal   ITT 52 km   Sean Yates   Jelle Nijdam
7 9 lipca WasquehalReims   225 km   Valerio Tebaldi   Jelle Nijdam
8 10 lipca ReimsNancy   219 km   Rolf Gölz   Steve Bauer
9 11 lipca NancyStrasburg   161 km   Jérôme Simon   Steve Bauer
10 12 lipca BelfortBesançon   149 km   Jean-Paul van Poppel   Steve Bauer
11 13 lipca BesançonMorzine   232 km   Fabio Parra   Steve Bauer
12 14 lipca MorzineL’Alpe d’Huez   227 km   Steven Rooks   Pedro Delgado
13 15 lipca GrenobleVillard-de-Lans   ITT 38 km   Pedro Delgado   Pedro Delgado
16 lipca Dzień przerwy
14 17 lipca BlagnacGuzet-Neige   163 km   Massimo Ghirotto   Pedro Delgado
15 18 lipca Saint-GironsLuz Ardiden   187 km   Laudelino Cubino   Pedro Delgado
16 19 lipca Luz ArdidenPau   35 km   Adrie van der Poel   Pedro Delgado
17 19 lipca PauBordeaux   198 km   Jean-Paul van Poppel   Pedro Delgado
18 20 lipca Ruelle-sur-TouvreLimoges   94 km   Gianni Bugno   Pedro Delgado
19 21 lipca LimogesPuy de Dôme   188 km   Johnny Weltz   Pedro Delgado
20 22 lipca Clermont-FerrandChalon-sur-Saône   223 km   Thierry Marie   Pedro Delgado
21 23 lipca Santenay   ITT 46 km   Juan Martinéz   Pedro Delgado
22 24 lipca NemoursParyż (Champs-Élysées)   173 km   Jean-Paul van Poppel   Pedro Delgado

Klasyfikacje końcowe

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Pedro Delgado   Reynolds 84 h 27' 53"
2.   Steven Rooks PDM +7' 13"
3.   Fabio Parra Kelme +9' 58"
4.   Steve Bauer Weinmann +12' 15"
5.   Éric Boyer Système U +14' 04"
6.   Luis Herrera Café de Colombia +14' 36"
7.   Ronan Pensec Z-Peugeot +16' 52"
8.   Álvaro Pino BH +18' 36"
9.   Peter Winnen Panasonic +19' 12"
10.   Denis Roux Z-Peugeot +20' 08"
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Eddy Planckaert   ADR 278
2.   Davis Phinney 7-Eleven 193
3.   Sean Kelly KAS 183
4.   Steven Rooks PDM 154
5.   Mathieu Hermans Orbea 153
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Steven Rooks   PDM 326
2.   Gert-Jan Theunisse PDM 248
3.   Pedro Delgado Reynolds 223
4.   Ronan Pensec Z-Peugeot 130
5.   Jérôme Simon Z-Peugeot 127

Klasyfikacja młodzieżowa

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Erik Breukink   Panasonic 84 h 50' 59"
2.   Raúl Alcalá 7-Eleven +8' 08"
3.   Jaanus Kuum ADR +15' 47"
4.   Peter Stevenhaagen PDM +22' 21"
5.   Philippe Bouvatier BH +25' 08"

Klasyfikacja sprinterska

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Frans Maassen   SuperConfex 276
2.   Eddy Planckaert ADR 214
3.   Johnny Weltz Fagor 64
4.   Davis Phinney 7-Eleven 55
5.   Gert-Jan Theunisse PDM 50

Klasyfikacja kombinowana

edytuj
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Steven Rooks   PDM 84
2.   Gert-Jan Theunisse PDM 70
3.   Pedro Delgado Reynolds 63
4.   Eddy Planckaert ADR 49
5.   Jérôme Simon Z-Peugeot 47

Klasyfikacja drużynowa punktowa

edytuj
Pozycja Drużyna Punkty
1.   PDM 1028
2.   7-Eleven 1713
3.   Weinmann 1737
4.   Système U 1787
5.   Z-Peugeot 1789

Klasyfikacja drużynowa

edytuj
Pozycja Drużyna Czas
1.   PDM 253 h 57' 58"
2.   BH +12' 32"
3.   Z-Peugeot +14' 43"
4.   Weinmann +31' 23"
5.   Système U +32' 43"

Przypisy

edytuj
  1. PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.)..
  2. Tour Xtra: Other Classifications & Awards (ang.).
  3. Een merkwaardige Tourstart. sportgeschiedenis.nl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (niderl.)..
  4. Doping bei der Tour de France 1947 – heute (niem.).
  5. Les équipes du Tour de France 1988 (fr.).

Linki zewnętrzne

edytuj