Tranzscheliaceae Aime & McTaggart – rodzina grzybów z rzędu rdzowców (Pucciniales). Takson monotypowy[1].

Tranzscheliaceae
Ilustracja
Trianzschelia anemones na zawilcu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

rdze

Rząd

rdzowce

Rodzina

Tranzscheliaceae

Nazwa systematyczna
Tranzscheliaceae Aime & McTaggart
Fungal Systematics and Evolution 7: 35 (2020)
Typ nomenklatoryczny

Tranzschelia Arthur 1905

Uredinia Tranzschelia na liściu śliwy tarniny

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[2].

W 1906 r. Joseph Charles Arthur utworzył rodzaj Tranzschelia zaliczając go do rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[2]. W 2020 r. Mary Catherine Aime i Alistair Ross Taggart przenieśli go do rodziny Tranzscheliaceae. Jest jedynym rodzajem tej rodziny[1].

Charakterystyka edytuj

Grzyby pasożytnicze będące pasożytami jednodomowymi lub dwudomowymi roślin. U gatunków dwudomowych spermogonia i ecja tworzą się na roślinach z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae), uredinia i telia na roślinach z rodziny różowatych (Rosaceae)[3].

Spermogonia stożkowate, bez peryfiz, tworzące się pod kutykulą rośliny żywicielskiej. Ecja powstają pod skórką, o ścianach pękających na kilka dużych płatów. Ecjospory brodawkowate. Uredinia powstające pod skórką, w stanie dojrzałym nagie, z głoówkowatymi urofizami. Urediniospory kolczaste z równikowo ułożonymi porami. Telia powstają pod epidermą. Teliospory powstają na trzonkach pojedynczo, są dwukomórkowe z poprzeczną przegrodą, łatwo rozpadające się, o brunatnych ścianach z gęstymi wyraźnymi brodawkami lub kolcami. Mają w każdej komórce po jednej porze rostkowej[3].

W Polsce występują dwa gatunki. Dwudomowa Tranzschelia pruni-spinosae wywołuje rdzę śliwy, jednodomowa Tranzschelia anemones poraża zawilce (Anemones) i sasanki (Pulsatilla)[3].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Wykaz gatunków według. W. Mułłenki i in.[5].

Przypisy edytuj

  1. a b CABI databases [online] [dostęp 2016-05-07] (ang.).
  2. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2022-09-17] (ang.).
  3. a b c Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  4. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2022-09-17] (ang.).
  5. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.