Trzy Królestwa Korei

Trzy Królestwa Korei – królestwa Baekje, Goguryeo i Silla, które zajmowały tereny Półwyspu Koreańskiego i części Mandżurii w okresie od I wieku p.n.e. do VII wieku. Przed okresem Trzech Królestw i podczas jego trwania istniały też mniejsze królestwa i państwa plemienne, takie jak Gaya, Tongye, Okjeo, Buyeo, Usan, Tamna i inne. Nazwa Samguk – „Trzy Królestwa” pojawia się w tytułach klasycznych dzieł koreańskiej literatury Samguk Sagi i Samguk Yusa.

Trzy Królestwa Korei
Ilustracja
Nazwa koreańska
Hangul

삼국

Hancha

三國

Transkrypcja poprawiona

Samguk

Transkrypcja MCR

Samguk

Rys historyczny edytuj

Tradycyjnie za początek tego okresu uznaje się rok 57 p.n.e., kiedy królestwo Saro (później Silla) w południowo-wschodniej części półwyspu uniezależniło się od imperium chińskiej dynastii Han. Goguryeo, na północy półwyspu (na południe od rzeki Yalu Jiang) uniezależniło się od Chin w roku 37 p.n.e. Według źródeł koreańskich w 18 p.n.e. dwaj książęta Goguryeo opuścili królestwo by uniknąć walki o sukcesję i założyli na południowym zachodzie półwyspu królestwo Baekje (według źródeł chińskich Baekje zostało założone w IV wieku). Jego stolica znajdowała się w pobliżu dzisiejszego Seulu, następnie została przeniesiona do miasta Ungjin (dziś Gongju), później zaś Sabi (dziś powiat Buyeo). W I wieku n.e. od Baekje oddzieliło się królestwo Gaya.

Pod koniec rządów dynastii Han w Chinach, na początku III wieku, trzy królestwa rozwijały się, dzieląc wspólną kulturę. Ich pierwotne religie opierały się na szamanizmie. Od I wieku wśród wyższych warstw społeczeństwa rozprzestrzeniał się konfucjanizm i taoizm. W IV wieku szybko rozprzestrzenił się buddyzm stając się oficjalną religią we wszystkich trzech królestwach.

W przymierzu z chińską dynastią Tang, Silla podbiła Goguryeo w 668 po wcześniejszym podbiciu Baekje w 660, rozpoczynając okres Zjednoczonej Silli i kończąc okres „Trzech Królestw”.

Trzy Królestwa edytuj

Goguryeo edytuj

Osobny artykuł: Goguryeo.

Goguryeo, największe z królestw, miało dwie, wymiennie funkcjonujące stolice. Nangnang (dziś Pjongjang) i Kungae nad rzeką Yalu. W początkach swego rozwoju, królestwo podbiło kawałek po kawałku duże obszary Mandżurii, odbierając w końcu Chińczykom Nangnang w 313. Wpływ kultury Chin na Goguryeo był duży aż do przyjęcia buddyzmu jako oficjalnej religii w 372.

Baekje edytuj

Osobny artykuł: Baekje.

W IV wieku królestwo Baekje było bardzo potężne i dominowało nad południową połową półwyspu.

Silla edytuj

Osobny artykuł: Silla.

Królestwo Silla (które przyjęło tę nazwę w 503, poprzednio nazywało się Saro) zaanektowało sąsiednie królestwa Gaya w pierwszej połowie IV wieku. Goguryeo oraz Baekje odpowiedziały na to formując alians. Aby zabezpieczyć się przed ewentualnym atakiem obu państw, zacieśniła swe relacje z dynastią Tang. Po podbiciu Goguryeo i Baekje, Silla usunęła siły chińskie z półwyspu i zajęła tereny na południe od Pjongjangu.

Stolicą Silli było miasto Seorabeol (dziś Gyeongju). Buddyzm stał się oficjalną religią królestwa w roku 528.