Tunelik w Panieńskich Skałach
Tunelik w Panieńskich Skałach – jaskinia w Panieńskich Skałach w Wolskim Dole w Lesie Wolskim w Krakowie[1]. Pod względem geograficznym znajduje się w mezoregionie Pomost Krakowski, będącym częścią makroregionu Bramy Krakowskiej[2].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
12 m |
Deniwelacja |
0,6 |
Wysokość otworów |
285,5 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów |
ku północnemu wschodowi |
Kod |
J.BK-03.04 |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°03′39″N 19°51′32″E/50,060861 19,858833 | |
Strona internetowa |
Opis obiektu edytuj
Jaskinia znajduje się w głównej grupie Panieńskich Skał, po lewej stronie Szczeliny w Panieńskich Skałach. Ma otwór na pionowym pęknięciu skał, a prowadzący od niego meandrujący i gładkościenny tunel przebija skałę na wylot. Jest niski, tylko w środkowej części jego wysokość dochodzi do 1,5 m. Zaraz za otworem znajduje się boczne odgałęzienie w postaci rozmytej, wysokiej, ale zaklinowanej głazami szczeliny[1].
Jest to jaskinia krasowa. Powstała w strefie saturacji w wapieniach pochodzących z jury późnej. W głębi jest sucha i ciemna. Występuje w niej przewiew powietrza między otworami. Nacieków brak. Namulisko płytkie, próchniczno-gliniaste i pokryte liśćmi. Przy otworach rosną glony, porosty, paprocie zanokcica skalna Asplenium trichomanes i paprotnica krucha Cystopteris fragilis oraz mchy: opończyk krętozarodniowy Encalypta streptocarpa, merzyk prostodzióbkowy Mnium thomsonii i miedziówka poplątana Orthothecium intricatum.
Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy zaznaczył go T. Fischer na szkicu Panieńskich Skał w 1938 roku. Dokumentację opracowali J. Baryła, M. Pruc i P. Malina w październiku 1999 r. Plan sporządził M. Pruc[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Marcin Pruc , Tunelik w Panieńskich Skałach, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-11-02] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ J. Baryła, A. Górny A., M. Pruc, B. Słobodzian, M. Szelerewicz, Inwentarz jaskiń Wyżyny Śląsko-Krakowskiej. Jaskinie Doliny Wisły, Warszawa: arch. Ministerstwa Środowiska, 2000, s. 213