Turzyca dacka

Turzyca dacka
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca dacka
	Nazwa systematyczna
	Carex dacica Heuff.; Flora 18: 247 (1835)
Synonimy
	Carex acuta f. hyperborea (Drejer) Kindb.; Carex anguillata Drejer; Carex bigelowii subsp. dacica (Heuff.) T.V.Egorova; Carex cespitosa subsp. dacica (Heuff.) K.Richt.; Carex cespitosa var. dacica (Heuff.) Nyman; Carex cespitosa var. rigida (Raf.) Benth. & Hook.f.; Carex fusca subsp. dacica (Heuff.) Serb. & Nyár.; Carex fyllae Holm; Carex hyperborea Drejer; Carex nigra subsp. dacica (Heuff.) Soó; Carex rigida Gooden.; Carex rigida var. dacica (Heuff.) Kük.; Carex salina var. hyperborea (Drejer) Nyman; Carex vulgaris var. alpina Boott; Carex vulgaris var. hyperborea (Drejer) Boott; Onkerma rigida Raf.; Vignantha dacica (Heuff.) Schur; Vignantha rigida (Raf.) Schur; Vignea dacica (Heuff.) Fuss;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca dacka (Carex dacica) – gatunek z rodziny ciborowatych.

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Kwiatostany

Łodyga: Do 30 cm wysokości, sztywna, szorstka, prosta, lub łukowato zgięta, u nasady z ciemnokasztanowymi pochwami^[6].

Liście: Sztywne, ok. 2 mm szerokości, z podwiniętym brzegiem. Wyrastają z długich rozłóg^[6].

Kwiaty: Kwiaty zebrane w 3-4 kłosy o długości 1,5-2 cm. Na szczycie pędu kwiatowego występuje kłos męski, pozostałe boczne to kłosy żeńskie. Podsadka dolnego kłosa bez pochwy, szydlasta. Przysadki czarne, jajowate, na grzbiecie z jaśniejszą kreską, krótsze od pęcherzyków. Pęcherzyki o długości 2 mm, zielone, jajowate, brodawkowane, z niewielkim dzióbkiem w kolorze czarnym^[6]. Znamion 2^[5].

Rozwój: Bylina, hemikryptofit. Dobrze znosi długie okresy zalegania śniegu. Kwitnie w maju i czerwcu. Liczba chromosomów 2n=70^[5].

Siedlisko: Roślina wysokogórska, oreofit. Występuje w murawach wysokogórskich, bliźniczyskach i borówczyskach^[5].

Gatunek umieszczony w Polskiej czerwonej księdze roślin w kategorii VU (narażony)^[7]. Tą samą kategorie posiada w Czerwonej Księdze Karpat Polskich. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) posiada kategorię R (rzadki - potencjalnie zagrożony). W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię VU (narażony)^[8].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-09-26] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Carex dacica Heuff., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .
↑ Michalik S., Mitka J., Zemanek B. 2001. Turzyca dacka. s. 523-524. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
↑ ^a ^b ^c ^d Michalik S., Mirek Z., Mitka J. Turzyca dacka. s. 506-507. W: Czerwona Księga Karpat Polskich, Kraków 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
↑ ^a ^b ^c Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.