Turzyca włosowata

gatunek rośliny

Turzyca włosowata (Carex capillaris L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej oraz Maroku[3]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie tylko w Sudetach i Karpatach[4].

Turzyca włosowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca włosowata

Nazwa systematyczna
Carex capillaris L.
Sp. Pl. 977 1753

Morfologia edytuj

Pokrój
Roślina kępkowa.
Łodyga
Gładka, o wysokości 5-20 cm.
Liście
Żywozielone, o szerokości 1,5-2 mm.
Kwiaty
Zebrane w 3-4 długoszypułkowe kłosy. Kłos szczytowy męski, długości 5-10 mm. Kłosy żeńskie 6-8-kwiatowe, długości 8-12 mm, jajowate, zwisające na włosowatych szypułkach. Przysadki tępe, brunatne, białe na brzegu, krótsze od pęcherzyków.
Owoce
Orzeszki zamknięte w pęcherzykach. Pęcherzyki jajowatoeliptyczne, gładkie, lśniące, o długości 3 mm, z dzióbkiem.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach i murawach wapiennych. Kwitnie w czerwcu[5]. Gatunek charakterystyczny eutroficznych młak niskoturzycowych z rzędu Caricetalia davallianae[6]. Liczba chromosomów 2n = 54[7].

Zagrożenia i ochrona edytuj

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii VU (narażony)[8].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  3. Carex capillaris na eMonocot [dostęp 2017-11-18]
  4. Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.
  7. Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  8. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.