Tyran różany[3] (Tyrannus forficatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae). Wędrowny, tereny lęgowe znajdują się głównie w Stanach Zjednoczonych, zimowiska zaś w Ameryce Środkowej. Niezagrożony wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków[4].

Tyran różany
Tyrannus forficatus[1]
(J. F. Gmelin, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

tyrankowate

Podrodzina

tyranki

Plemię

Tyrannini

Rodzaj

Tyrannus

Gatunek

tyran różany

Synonimy
  • Muscicapa forficata J. F. Gmelin, 1789[1]
  • Muscivora forficata (J. F. Gmelin, 1789)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     przeloty

     zimowiska

Morfologia edytuj

Długość ciała wynosi około 29 cm[5], z czego około 13,8 mm przypada na dziób, zaś na ogon średnio 216,8 mm u samców i 146,7 mm u samic; ogon wcięty, środkowe sterówki mierzą ok. 50 mm[5]. Skrzydło mierzy średnio 124,4 mm u samców i 114,3 mm u samic[6]. Masa ciała waha się między 39 a 40 g[7].

Wierzch głowy i szyi jasnoszary, wierzch ciała szary, kuper niemal czarny. Spód ciała czysto biały, boki ciała czerwonawe. Pokrywy podogonowe różane. Skrzydła brązowoczarne, pokrywy skrzydłowe oraz lotki II rzędu na chorągiewkach zewnętrznych i na zakończeniach brudnobiało obrzeżone. Trzy zewnętrzne bardzo długie, czarne, na wewnętrznej chorągiewce na końcu biała plama. Dziób i stopy czarne, sterówki brązowe. Samica nie różni się ubarwieniem od samca[5].

Zasięg występowania edytuj

Gatunek wędrowny. Tereny lęgowe, mające łącznie obszar około 305 000 km², znajdują się na obszarze od południowego stanu Nebraska, poprzez południowo-wschodni Nowy Meksyk i Missouri po północno-wschodni Meksyk. Tereny przeznaczone do zimowania leżą w Ameryce Środkowej, od południowego Meksyku po centralną Panamę. Zasiedla różnego rodzaju lasy, tereny rolnicze, zakrzewienia oraz tereny miejsce[8].

Zachowanie edytuj

Samiec agresywnie broni terytorium, odzywając się głosem podobnym do odgłosów nieświszczuków (piesków preriowych; Cynomys), brzmiącym jak 'tsh, 'tsh, 'tsh[5]. Tyran różany żywi się głównie konikami polnymi oraz świerszczami[7].

Lęgi edytuj

Samice mogą kierować się długością ogona w wyborze samców[6]. Okres lęgowy trwa od marca do sierpnia[7].

 
Jajo tyrana różanego

Gniazdo mieści się na drzewie, nie jest wybierane według gatunku. Budulec stanowią korzonki, mchy i trawy, wplata w nie także śmieci (np. papier). Przeważnie znajduje się na wysokości około 4,5 metra nad ziemią (15 stóp). W lęgu 5–6 jaj o wymiarach około 22,86 x 17 mm. Są białe, pokryte czarnymi plamami, najintensywniej przy szerszym końcu[9].

Okres inkubacji wynosi 13–16 dni, wysiaduje jedynie samica. Młode karmione są przez oba ptaki z pary, po 14–17 dniach są w pełni opierzone[7].

Status edytuj

IUCN uznaje tyrana różanego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Organizacja Partners in Flight w 2017 roku szacowała liczebność populacji na około 9,5 miliona dorosłych osobników[10]. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2][10].

Przypisy edytuj

  1. a b c Tyrannus forficatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Tyrannus forficatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tyrannini Vigors, 1825 (wersja: 2021-01-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-16].
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-16]. (ang.).
  5. a b c d Thomas Nuttall: A manual of the ornithology of the United States and of Canada. Boston: 1840, s. 309–310.
  6. a b Jonathan V. Regosin, Atephen Pruett-Jones, Sexual selection and tail-length dimorphism in Scissor-tailed Flycatcher, „The Auk”, 118 (1), 2001, s. 167–175, DOI10.2307/4089766, JSTOR4089766.
  7. a b c d Nicole Bouglouan: Scissor-tailed Flycatcher. Oiseaux-Birds, 19 października 2011.
  8. Scissor-tailed Flycatcher Tyrannus forficatus. BirdLife International. [dostęp 2013-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 lipca 2016)].
  9. Chester A. Reed: The Bird Book. 1914, s. 281.
  10. a b Scissor-tailed Flycatcher Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-03-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj