Ucieszków

wieś w województwie opolskim

Ucieszków (dodatkowa nazwa w j. niem. Autischkau) – wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki.

Ucieszków
wieś
Ilustracja
Ucieszkowski kościół pw. Opatrzności Boskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

kędzierzyńsko-kozielski

Gmina

Pawłowiczki

Liczba ludności (2009)

485[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

47-280[3]

Tablice rejestracyjne

OK

SIMC

0501825

Położenie na mapie gminy Pawłowiczki
Mapa konturowa gminy Pawłowiczki, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ucieszków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ucieszków”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Ucieszków”
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego
Mapa konturowa powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Ucieszków”
Ziemia50°13′55″N 17°59′43″E/50,231944 17,995278[1]

Nazwa edytuj

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1223 roku gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Cescovo”[4] Dawna nazwa została później zgermanizowana na Autischkau[4]. Spis geograficzno-topograficzny miejscowości leżących w Prusach z 1835 roku, którego autorem jest J.E. Muller notuje polską nazwę miejscowości Uciśkow i niemiecką Autischkau[5].

15 marca 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Ucieszków[6].

Historia edytuj

Do głosowania podczas plebiscytu uprawnione były w Ucieszkowie 664 osoby, z czego 549 tj. ok. 82,7%, mieszkańców polskojęzycznych (w tym 546, ok. 82,2% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 653 głosy (ok. 98,3% uprawnionych), w tym 648 (ok. 99,2%) ważnych; za Niemcami głosowało 514 osób (ok. 78,7%), a za Polską 134 osoby (ok. 20,5%)[7].

W 1885 r. w miejscowości mieszkało 925 osób, w 1933 r.[8] – 948 osób, a w 1939 r.[9] – 897 osób[10].

Zabytki edytuj

Do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa wpisane są[11]:

  • kościół parafialny pw. Opatrzności Boskiej z 1. połowy XIX w.

język = pl | archiwum = https://web.archive.org/web/20130225193512/http://pawlowiczki.pl/info.php?page=7 | zarchiwizowano = 2013-02-25 }}</ref>.

  • dom zakonny elżbietanek przy ul. Klasztornej 8 z 1910 roku.

Najstarsze znane informacje o kościele w Ucieszkowie pochodzą z 1358 roku. W 1805 r. zbudowano nową, klasycystyczną świątynię; po pożarze w 1809 r. odbudowano ją w latach późniejszych. W czasie II wojny światowej kościół został uszkodzony, a jego odbudowa miała miejsce w 1951 roku<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.pawlowiczki.pl/info.php?page=7 | tytuł = Gmina Pawłowiczki – Z kart historii | data dostępu = 2013-07-04 | rok = 2007 |

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142462
  2. BDL :: Bank Danych Lokalnych. Główny Urząd Statystyczny, 2013. [dostęp 2013-07-04]. (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1323 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Grünhagen 1866 ↓, s. 121.
  5. J.E. Muller 1835 ↓, s. 98.
  6. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297).
  7. Odpis urzędowego dziennika Komisji Międzysojuszniczej Rządzącej i Plebiscytowej na Górnym Śląsku w Opolu „Journal Officiel de Haute-Silésie” Nr. 21 z dnia 7-go maja 1921 r., zawierającego wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku.. Katowice: Biuro Sejmu Śląskiego, 1932-10-10, s. 7. [dostęp 2013-07-04]. (fr. • pol.).
  8. Stan na 16 czerwca.
  9. Stan na 17 maja.
  10. Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Cosel. 2006. [dostęp 2013-07-04]. (niem.).
  11. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 76.

Bibliografia edytuj