Ujazdów (powiat zamojski)

wieś w województwie lubelskim, powiecie zamojskim

Ujazdówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Nielisz[5][6].

Ujazdów
wieś
Ilustracja
Dwór w Ujazdowie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Nielisz

Liczba ludności (2021)

295[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-413[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0895876[5]

Położenie na mapie gminy Nielisz
Mapa konturowa gminy Nielisz, u góry znajduje się punkt z opisem „Ujazdów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ujazdów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ujazdów”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ujazdów”
Ziemia50°50′56″N 23°03′47″E/50,848889 23,063056[1]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Nielisz[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Stawie Noakowskim[9].

Części wsi

edytuj
Integralne części wsi Ujazdów[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0895882 Mrozowa Droga część wsi
0895899 Ostatni Wygon część wsi
0895907 Podlesie część wsi
0895913 Reforma część wsi
0895936 Stawki część wsi
0895942 Zalesie część wsi

Historia

edytuj

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1892 Ujazdów stanowił wieś z folwarkiem nad rzeką Wieprzem, w powiecie zamojskim, gminie i parafii Nielisz, leży na południu przy granicy powiatu, o 21 wiorst od Zamościa, o 7 wiorst od stacji pocztowej Chomęciska (dziś Chomęciska Duże i Małe), około roku 1884 wieś posiadała 65 domów 490 mieszkańców wyznania rzymskokatolickiego[10].

Spis z roku 1827 pokazał we wsi 31 domów zamieszkałych przez 162 mieszkańców.

Charakterystyka dóbr Ujazdów

Dobra Ujazdów stanowiły w końcu XIX wieku własność Bentkowskich, składały się w roku 1884 z folwarków Ujazdów i Staw Ujazdowski, attynencji Płonka posiadając rozległość mórg 1669, a w tym:

  • Folwark Ujazdów grunta orne i ogrody mórg 451, łąk mórg 61, pastwiska mórg 14, lasu mórg 306, nieużytki stanowiły mórg 22. W folwarku budynków murowanych 3, drewnianych 14. Stosowany był płodozmian 14. polowy.
  • Folwark Staw Ujazdowski z attynencją Płonka posiadał grutów ornych i ogrodów mórg 259, łąk mórg 82, pastwisk mórg 10, lasu mórg 433, nieużytki stanowiły mórg 26. Budynków drewnianych 13. Według noty słownika „lasy nieurządzone, ponadto w folwarku młyn wodny i cegielnia”.

Wieś Ujazdów posiadała wówczas osad 36, mórg 534 a wieś Staw Ujazdowski osad 22, mórg 238[10].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142619
  2. Wieś Ujazdów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-09].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1313 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-11-26].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Nielisz. Urząd Gminy Nielisz. [dostęp 2016-08-25].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-11-26].
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. a b Ujazdów (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 766.