W matematyce, układem ergodycznym nazwiemy dowolny układ dynamiczny, w którym przekształcenie jest ergodyczne. Przez ergodyczność rozumiemy, że jedynymi zbiorami niezmienniczymi ze względu na to przekształcenie są cała przestrzeń oraz zbiór pusty. Układami ergodycznymi zajmuje się teoria ergodyczna.

Definicja edytuj

Niech   będzie przestrzenią z miarą. Ponadto, niech   będzie odwzorowaniem zachowującym miarę, tzn.   dla każdego   Wówczas odwzorowanie   nazwiemy ergodycznym, jeśli dla dowolnego   mamy   wtedy i tylko wtedy, gdy   lub   (  oznacza różnicę symetryczną)[1].

Układ   nazwiemy ergodycznym jeśli odwzorowanie   jest ergodyczne.

Charakteryzacja ergodyczności edytuj

W literaturze znane są twierdzenia równoważne ergodyczności   Najczęściej zakłada się dodatkowo, że   jest nie tylko przestrzenią z miarą, ale też przestrzenią probabilistyczną.

Twierdzenie. Niech   będzie przestrzenią probabilistyczną oraz niech   będzie odwzorowaniem zachowującym miarę. Poniższe warunki są równoważne.

  •   jest ergodyczne.
  • Dla dowolnego   równość   implikuje   lub  
  • Dla dowolnego   jeśli   to  
  • Dla dowolnych   jeśli   i   to istnieje liczba całkowita   taka, że  
  • Dla dowolnej funkcji mierzalnej   jeśli   dla   prawie wszystkich   to   jest funkcją stałą dla   prawie wszystkich  

Układ jednoznacznie ergodyczny edytuj

Specyficznym rodzajem układów ergodycznych są układy jednoznacznie ergodyczne. Określenie to oznacza, że istnieje dokładnie jedna dobrze określona miara taka, aby układ był ergodyczny.

Niech dany będzie zbiór   jego σ-algebra borelowska   oraz odwzorowanie   Wówczas, jeśli istnieje dokładnie jedna miara   zdefiniowana na   taka, że   jest ergodyczne, to układ   nazwiemy jednoznacznie ergodycznym[2][1].

Układy jednoznacznie ergodyczne posiadają własności, których nie można uogólnić na dowolne układy ergodyczne i które mogą okazać się kluczowe w dowodzeniu bardziej skomplikowanych twierdzeń.

Element   nazwiemy generycznym[2], jeśli dla dowolnej funkcji   zachodzi

 

Twierdzenie[1]. Układ   jest jednoznacznie ergodyczny wtedy i tylko wtedy, gdy wszystkie elementy zbioru   są generyczne.

Przypisy edytuj

  1. a b c Peter Walters, An Introduction to Ergodic Theory, 1982 (Graduate Texts in Mathematics), DOI10.1007/978-1-4612-5775-2, ISBN 978-1-4612-5775-2, ISSN 0072-5285, OCLC 7330410432.
  2. a b Aurelia Bartnicka i inni, B-free sets and dynamics, „arXiv”, 2015, DOI10.48550/ARXIV.1509.08010, arXiv:1509.08010.