Urszula Demkow

polska lekarka, alergolog, internistka, immunolog

Urszula Anna Demkow (ur. 8 sierpnia 1962 roku w Bielsku-Białej[1]) – profesor zwyczajna i nadzwyczajna nauk medycznych, od 2024 roku podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia.

Urszula Demkow
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1962
Bielsko-Biała

Podsekretarz stanu w Ministerstwie zdrowia
Okres

od 4 stycznia 2024

Przynależność polityczna

Polska 2050

Życiorys edytuj

Wykształcenie i dorobek naukowy edytuj

W 1987 roku ukończyła medycynę na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie[1]. W 1992 roku ukończyła specjalizację I stopnia w dziedzinie chorób wewnętrznych[1]. W 1993 roku uzyskała stopień doktora nauk medycznych na podstawie pracy zatytułowanej Wpływ leków stosowanych w chemioprofilaktyce gruźlicy na wybrane parametry układu odpornościowego w badaniach in vitro i in vivo[1]. W 1995 roku ukończyła II stopień specjalizacji w internie, a w 1998 roku uzyskała specjalizację z alergologii[1]. W 2004 roku habilitowała się na podstawie rozprawy Odpowiedź humoralna na antygeny prątka w różnych postaciach gruźlicy i jej wartość diagnostyczna, w tym samym roku uzyskała II stopień specjalizacji w diagnostyce labolatoryjnej[1]. W 2006 roku ukończyła specjalizację w immunologii laboratoryjnej[1]. Ukończyła także studia podyplomowe z zakresu zarządzania w ochronie zdrowia na Uniwersytecie Warszawskim[2].

22 listopada 2010 roku odebrała z rąk Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego nominację profesorską[1]. Od 2020 do 2022 była kierowniczką Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Laboratoryjnej[2]. Została pełnomocniczką Rektora Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego ds. równości[2].

Została członkinią Polskiego Towarzystwa Immunologii Doświadczalnej i Klinicznej oraz prezeską Stowarzyszenia Kolegium Medycyny Laboratoryjnej w Polsce[3]. Dołączyła także do Polskiej Akademii Nauk[3]. Została zastępczynią redaktora naczelnego Pneumonologii i Alergologii Polskiej, a także członkinią Rad Redakcyjnych czasopism Journal of Pediatric Pulmonology and related research, Central European Journal of Immunology oraz Journal of Pediatric Biochemistry[3].

Praca zawodowa edytuj

Od 1988 do 1990 pracowała jako młodsza asystentka w Instytucie Kardiologii w Aninie[1]. Od 1991 pracowała w Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie[1]. W 2000 roku odbywała staż w Klinice Chorób Płuc Uniwersytetu Antwerpskiego, a od 2001 roku pracowała w laboratorium firmy Euroimmun Lubeka w Niemczech[1]. W 2005 roku podjęła pracę na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym[1]. W 2007 roku była profesorem wizytującym w ramach programu Sokrates-Erasmus na Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Neapolu[1]. W 2010 roku została kierowniczką Zakładu Diagnostyki Laboratoryjnej Immunologii Klinicznej Wieku Rozwojowego WUM[1]. Została ekspertką Komisji Europejskiej do spraw oceny projektów finansowanych przez Unię Europejską w ramach 7. Programu Ramowego[1].

Działalność polityczna edytuj

Została szefową zespołu medycznego Polski 2050[4][5][6]. 15 grudnia 2023 roku minister Izabela Leszczyna zawnioskowała o powołanie Demkow na funkcję wiceministra zdrowia[7]. 4 stycznia 2024 roku premier Donald Tusk powołał ją na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia[2][7].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o Nominacje profesorskie, [w:] Nauka, „Medycyna Dydaktyka Wychowanie” (3/2011), Warszawski Uniwersytet Medyczny, marzec 2011, s. 20, ISSN 0137-6543 [dostęp 2024-01-14] (pol.).
  2. a b c d Urszula Demkow [online], Ministerstwo Zdrowia [dostęp 2024-01-14] (pol.).
  3. a b c Prof. dr hab. Urszula Anna Demkow, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-01-14].
  4. Krystian Lurka, Wiceminister Demkow? [online], www.termedia.pl, 17 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-14] (pol.).
  5. Urszula Demkow [online], polska2050.pl, 8 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-14] (pol.).
  6. Polska 2050 tłumaczy, dlaczego przyłączy się do protestu lekarzy [online], www.portalsamorzadowy.pl, 14 sierpnia 2023 [dostęp 2024-01-14] (pol.).
  7. a b Urszula Demkow wiceminister zdrowia w resorcie Izabeli Leszczyny [online], Medkurier, 4 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-14] (pol.).