Viola bubanii Timb.-Lagr. – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w górach północnej Portugalii i północnej Hiszpanii, a także w południowo-zachodniej Francji (tylko w Pirenejach)[3][4][5].

Viola bubanii
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola bubanii

Nazwa systematyczna
Viola bubanii Timb.-Lagr.
Congr. Sci. France 19: 280 (1852)[3]
Synonimy
  • Viola bubanii subsp. palentina (Losa) Rivas Mart., Izco & M.J.Costa
  • Viola hispida Lapeyr.
  • Viola palentina Losa[3]

Morfologia edytuj

Pokrój
Bylina dorastająca do 10–25 cm wysokości. Pędy są szczeciniasto owłosione. Łodyga jest smukła, wznosząca się[5]. Roślina tworzy kłącza[4].
Liście
Blaszka liściowa dolnych liści ma zaokrąglony kształt, natomiast górne są podługowate, jest ząbkowana na brzegu[5], ma sercowatą nasadę i ostry lub tępy wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 20 mm długości[4]. Przylistki są pierzaste, z dolnymi płatami skierowanymi w dół, osiągają 10–25 mm długości[4][5].
Kwiaty
Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o lancetowatym kształcie z ostrym wierzchołkiem, dorastające do 9–13 mm długości (zazwyczaj 2 razy krótsze od korony). Płatki są odwrotnie jajowate i mają ciemnofioletową barwę, 4 płatki boczne są wyprostowane, płatek przedni mierzy 15-31 mm długości, z białymi i żółtymi żyłkami, wyposażony w stożkowatą i zakrzywioną ostrogę o długości 6-14 mm[4][5].
Owoce
Torebki mierzące 7 mm długości, o jajowatym kształcie[4].

Biologia i ekologia edytuj

Rośnie na łąkach i brzegach cieków wodnych. Występuje na wysokości od 600 do 2000 m n.p.m.[4] Kwitnie od czerwca do września[6].

Zmienność edytuj

W obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono jeden podgatunek[3]:

  • V. bubanii subsp. trinitatis (Losa) M.Laínz – występuje w północno-zachodniej Hiszpanii[7]

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. a b c d Viola bubanii Timb.-Lagr.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).
  4. a b c d e f g Viola bubanii. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-12-12]. (fr.).
  5. a b c d e Viola bubanii Timb.-Lagr.. Herbier de Josette Argaud. [dostęp 2021-12-12]. (fr.).
  6. Pensée de Bubani. Flore Alpes. [dostęp 2021-12-12]. (fr.).
  7. Viola bubanii subsp. trinitatis (Losa) M.Laínz. Plants of the World Online. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).