Vittorio Pozzo

włoski trener piłkarski
To jest wersja przejrzana, która została oznaczona 5 sie 2024. Na przejrzenie oczekują zmiany w szablonach lub plikach, które są zawarte na tej stronie.

Vittorio Pozzo (ur. 12 marca 1886 w Turynie, zm. 21 grudnia 1968 w Ponderano) – włoski piłkarz, trener piłkarski.

Vittorio Pozzo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1886
Turyn

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1968
Ponderano

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1905–1906 Grasshopper
1906–1911 Torino
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1912 Włochy
1912–1922 Torino
1921 Włochy
1924 Włochy
1924–1926 Milan
1929–1948 Włochy
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Berlin 1936 Piłka nożna
I miejsce Włochy 1934 piłka nożna
I miejsce Francja 1938 piłka nożna

Kariera piłkarska

edytuj

Vittorio Pozzo w czasie swojej kariery piłkarskiej reprezentował barwy szwajcarskiego Grasshoppers Zurych i włoskiego Torino FC.

Kariera trenerska

edytuj

Pozzo po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1912 roku objął reprezentację Włoch, która występowała na igrzyskach olimpijskich 1912 w Sztokholmie, gdzie rozegrała ona trzy mecze: porażka po dogrywce z Finlandią (2:3), zwycięstwo ze Szwecją (1:0) i porażka z Austrią (1:5).

Następnie w latach 1912–1922 był trenerem Torino FC, a także dwukrotnie przez krótki czas prowadził reprezentację Włoch (1921 i 1924), a w latach 1924–1926 był trenerem AC Milan.

Reprezentacja Włoch (1929-1948)

edytuj
 
Taktyka The Metodo

Vittorio Pozzo w 1929 roku ponownie objął reprezentację Włoch, z którą w latach 30. święcił największe sukcesy. Zdobył z nią dwukrotnie mistrzostwo świata w 1934 i 1938 roku, a także doprowadził ją do wywalczenia złotego medalu na letnich igrzyskach olimpijskich 1936 w Berlinie. Jest jedynym do tej pory trenerem, który dwukrotnie wygrał mundial oraz wygrał mundial i igrzyska olimpijskie.

Był także trenerem reprezentacji w czasie II wojny światowej, a także po jej zakończeniu. Pozzo odszedł po igrzyskach olimpijskich 1948 w Londynie. Pozzo po raz ostatni prowadził reprezentację Włoch w przegranym meczu ćwierćfinałowym 5:3 z reprezentacją Danii. Łączny bilans meczów Włochów pod wodzą Pozzo: 90 meczów - 61 zwycięstw - 16 remisów - 13 porażek.

Ostatnie lata życia

edytuj

Pozzo po zakończeniu kariery trenerskiej został dziennikarzem włoskiej gazety La Stampa, dla której relacjonował mecze reprezentacji Włoch podczas mistrzostw świata 1950 w Brazylii[1]. Był również świadkiem zdobycia przez reprezentację tytułu mistrza Europy 1968. Kilka miesięcy później, dnia 21 grudnia 1968 roku w Ponderano Vittorio Pozzo zmarł w wieku 82 lat.

Sukcesy

edytuj

Reprezentacja

edytuj

Ciekawostki

edytuj
  • Przed meczem finałowym mistrzostw świata 1938 z Węgrami, Pozzo otrzymał od Benito Mussoliniego telegram zawierający trzy słowa: Zwycięstwo albo śmierć[2]. Na szczęście Włosi pokonali Węgrów 4:2.
  • Pozzo jest twórcą taktyki Metodo – ustawienia, które było zmodyfikowaną wersją piramidy, czyli ustawienia 2-3-5. Metodo polegało na wycofaniu dwóch napastników (2-3-2-3), dzięki czemu drużyna była skuteczniejsza w obronie i mogła łatwiej wyprowadzać kontrataki.
  • Pozzo w młodości chodził na mecze Manchesteru United i Derby County[3].

Przypisy

edytuj
  1. Stefan Szczepłek: Moja historia futbolu. Tom 1 - Świat. Warszawa: Presspublica Sp. z o.o., 2007, s. 46. ISBN 978-83-86038-79-4.
  2. Zwycięstwo lub śmierć [dostęp:2012-02-03]
  3. Stefan Szczepłek: Moja historia futbolu. Tom 1 - Świat. Warszawa: Presspublica Sp. z o.o., 2007, s. 45. ISBN 978-83-86038-79-4.

Linki zewnętrzne

edytuj